کشاورزان غرب کرخه که زمینهای کشاورزیشان از حاصلخیز ترین خاک های ایران به شمار می رود، این روزها با کابوس بی آبی دست و پنجه نرم می کنند و محصولاتشان که نقش مهمی در تنظیم بازار کشور دارد در آستانه نابودی قرار گرفته است.

گویی مشکل کشاورزان شوشی پایانی ندارد. در فصلی مشکل کودهای تقلبی دارند و فصلی دیگر کمبود سوخت برای وسایل کشاورزی، این بار، بی آبی گریبان کشاورزان غرب کرخه را گرفته است. کرخه که روزگاری طغیانش وحشت به جان اهالی آن منطقه می انداخت حالا تبدیل به رودی بی جان شده است.

اخیراً کشاورزان منطقه غرب کرخه حدود 200 هکتار زمین کشاورزی را به زیر کشت بردند. کشاورزان می گویند که مسئولان بهره برداری آب به ما قول داده بودند که مشکل آب نخواهیم داشت اما حالا این وعده محقق نشده است. از جهتی هم کاشت نخیلات در کنار مزارعشان بر مشکلات آنها افزوده است چرا که نخل همواره باید سیراب باشد.

 یکی از فعالان کشاورزی غرب کرخه می گوید: حدود ٢٠٠ هكتار از مزارع سبز ذرت و صيفي جات تحت پوشش زهكش كيلومتر ٧٤ كانال پاي پل كرخه بر اثر لجاجت برخي مسئولان رو به خشكی و تلف شدن است.

عزیز چنانه می افزاید: كشاورزان اين محدوده كه با وعده‌هاي مسئولان بهره برداري كانال پاي پل كرخه - ناحيه شمال خوزستان برای استمرار وجود آب در زهكش و به اميد عقد قرارداد اقدام به كشت کردند هم اکنون سرگردان مانده اند.


 به گفته وی، اكنون كشاورزان اين زهكش با خسارتي حداقل در هر هكتار ٣٠ ميليون ريال تاكنون حيران و درمانده نظاره گر محصولات در حال خشك شدن زهكش ٧٤ بر اثر بي آبي هستند.

 از بی آبی نخل هم نمی روید

اگر چه سه رودخانه كرخه، دز و شاوور از شهرستان شوش مي گذرند اما تمام مسير بياباني است و شن هاي روان پيشروي زيادي كرده‌اند و از جنگل‌هاي انبوه كرخه كه روزي زيستگاه شير و گوزن زرد بوده هيچ اثري نيست. كم آب شدن كرخه باعث شده بخش زيادي از درختان نابود شود، قسمتي را اهالي براي كشاورزي تسطيح كرده اند و چون از لوله كشي گاز هم محرومند، بخشي را هم به عنوان هيزم مصرف كرده اند. در همسايگي كرخه، عطش حرف اول را مي زند. نخل هم در اين زمينهاي تشنه و خشك نمي رويد.

نماینده مردم شوش در مجلس شورای اسلامی می گوید: مشکل کم آبی کشاورزان بخش غرب کرخه از دغدغه های مردم این منطقه است چراکه زندگی آنها بسته به کشاورزی و زمین است.

سید راضی نوری اظهار می کند: به نظرم باید مجموعه هایی که درگیر این موضوع هستند با تعامل و همیاری، این مشکل را حل بکنند.

نوری تاکید می کند: اگر شرکت بهره برداری آب قراردادی بسته باشد باید به قرادداد خود متعهد باشد و اگر قراردادی در میان نبوده بهتر است با تعامل این معضل پیش آمده حل شود.

 سرنوشت زاینده رود در انتظار کرخه

رئیس سازمان جهاد کشاورزی استان خوزستان پیش از این گفته بود: با سدهایی که در بالادست کرخه احداث شده، سرنوشت زاینده رود در انتظار این رودخانه است.

کیخسرو چنگلوایی در همایش ملی «نقش نیشکر در توسعه پایدار» با بیان اینکه با ایجاد سد گتوند با دست خودمان نمک را وارد اراضی کشاورزی کردیم، عنوان کرد: سد گتوند نعمت نیست نغمت است.

وی افزود: راندمان و بهره وری آب در بهترین شرایط در خوزستان 38 درصد است و با این حال باید گفت که بحران آب در استان داریم.


رئیس سازمان جهاد کشاورزی خوزستان با اشاره به اینکه 98 درصد محصولات  کشاورزی استان متکی به محصولات آبی است، تصریح کرد: وجود 11 سد در بالادست رودخانه کرخه زنگ خطر است و بعید نیست در آینده کرخه به سرنوشت زاینده رود دچار شود.

 رئیس سازمان جهاد کشاورزی خوزستان می گوید: تغییر الگوی کشت به معنای اینکه ما از باغبانی به زراعت تغییر کشت کنیم مشکلی را حل نمی کند.

چنگلوایی می افزاید: باغبانی هم تابستان آب می خواهد هم زمستان اما زراعت فقط پاییزه است.

وی یادآور می شود: در چنین شرایطی در صورتی که مسجل شود امکان تامین آب تابستانه نباشد بهتر است به صورت فصلی قرارداد بسته شود و برای کشت پاییزه آب در اختیار کشاورزان قرار داده شود.

چنگلوایی توضیح می دهد: ولی ما تاکید می کنیم که هر جایی مردم حق آبه داشتند باید آب کامل به آنها داده شود.


رئیس سازمان جهاد کشاورزی با اشاره به مزارع غرب کرخه می گوید: کانال احداث شده پای پل کرخه حدود 108 کیلومتر است و بر همین اساس مردم هزینه کردند و حق آبه قدیمی داشتند.

چنگلوایی تاکید می کند: از نظر ما آب مورد نیاز کشاورزان باید تامین شود. در گفتگویی که با محمدرضا شمسایی مدیرعامل سازمان آب و برق خوزستان نیز داشتم وی قول جدی داد که مشکل را حل کند. اگر احیانا این مشکل حل نشده باشد مجدد پیگیری خواهم کرد.

وی درباره تغییر الگویی کشت در شرایط کنونی می گوید: حساسیت نخل بیش از زراعت است و باید به صورت دایم آب داشته باشد. به همین دلیل الگوی کشت در این شرایط می تواند کارساز باشد.

در صورت تامین نشدن آب کشاورزان غرب کرخه، بی شک حدود 200 هکتار از محصولات زمین های کشاورزی نابود می شوند و اولین ضربه به اقتصاد شهرستان شوش وارد می شود.