محوطه پارینه سنگی دشتگل اندیکا که دوره های مختلف تاریخی را در خود شاهد بوده است به دلایل مختلف از سوی حفاران غیر مجاز و عشایر در شرایط بسیار مضطربی قرارگرفته و نیازمند نجات بخشی اضطراری است. محوطه دشتگل اندیکا که از دوره های متعدد از جمله پیش از تاریخ، تاریخی، اسلامی خالی از سکنه نشده است در سال های 1974 و 1975 به سرپرستی هنری تی رایت و با عضویت یحیی کوثری، فیروز باقرزاده، اسماعیل یغمایی، منصور سجادی مورد بررسی قرار گرفت و در سالهای اخیر ایوب سلطانی از باستان شناسان منطقه آن را مورد بررسی مجدد قرار داده و پرونده ثبتی آن را تشکیل داد.
تصویری از منطقه دشت گل
سخنگوی انجمن دوستداران میراث فرهنگی تاریانا خوزستان با اعلام وضعیت مضطرب دشتگل اندیکا گفت: طبق بررسی های باستان شناسان در دهه های گذشته همچنین ابزارهای سنگی و ریز تیغه ها ممکن است به دوره دوم عصر سنگ برادوسین ربط داشته باشد. اما اشیاء دست سازی که خیلی ابتدایی هستند دارای مشخصه های تیزی، رنگ قهوه ای، برنز یا خاکستری و بعضا قرمز مات و زرد آتشین هستند و تعداد زیادی میکرولیت نیز به دست آمد که همگی مربوط به صنعت زارزی می باشند. محوطه هایی نیز مربوط به دوره ایلام قدیم شناسایی شده است. سفال هایی بامشخصه پارتی، سلوکی از نوع دست ساز و چرخ ساز که غالبا اکیده می شدند به دست آمد. همچنین آثار متنوع و متفاوتی از دوره های اسلامی به وفور یافت شد که از جمله آنها می توان به ظروف سفالی، سفید، قرمز رنگ، ظروف چینی و... اشاره کرد.
مجتبی گهستونی افزود: محوطه پارینه سنگی دشتگل اندیکا که در محدوده پشت سد شهید عباسپور قرار دارد بالغ بر 100 هکتار است که ثبت نشدن آن درفهرست آثار ملی، عدم تعیین حریم، نفوذ بخش هایی از آب دریاچه سد شهید عباسپور، کشاورزی و استفاده از سنگهای محوطه در ساخت نشیمنگاههای عشایری، تعدد حفاری های غیر مجاز و عدم هرگونه مراقبت لازم باعث شده است تا این محوطه در شرایط حساسی قرار بگیرد.
وی بیان کرد: : این محوطه به عنوان یکی از محوطه های شناخته شده آثاری از دوران های پارینه سنگی، میان سنگی و نوسنگی که دارای الگوهای فرهنگ موسترین، زارزی، ایلام قدیم، سلوکی، پارتی و اسلامی می باشد از تنوع و کثرت سفال های پراکنده برخوردار است.
