سرپرست دانشگاه شهيدچمران اهواز با بيان اينكه امروز بحث نگرانکننده خالیشدن کشور از مخزن ژنتیکی نخبگان مطرح است، فراهمكردن "امکانات و اعتبارات مالی" و "احساس امنيت و آزادي" را 2 گام اصلي براي حفظ نخبگان كشور عنوان كرد.
دکتر محمد رعایاییاردکانی در دهمین آیین تجلیل از دانشجویان دارای استعدادهای درخشان دانشگاه شهیدچمران که عصرگذشته 16 اردیبهشت، در آمفيتئاتر شهيد مطهري دانشكده علوم اين دانشگاه برگزار شد، با ابراز امیدواري از اينكه دانشگاه و مسئولان نظام قدر جوانان را بدانند و زمینه شکوفایی استعدادها را فراهم کنند، اظهار كرد: حدود 13 سال از تأسیس دفتر استعدادهای درخشان در دانشگاه می گذرد و آن زمان تنها مسئله مهاجرت نخبگان به کشورهای دیگر و تحمیل ضرر و هزینه به کشور مطرح بودهاست اما امروز بحث نگرانکننده خالیشدن کشور از مخزن ژنتیکی نخبگان است که در درازمدت غیرقابل جبران است.
وي با يادآوري اينكه در سالهای گذشته نگاه کلی به اقتدار و توسعه یک کشور، توسعه صنعت و معیارهایی از این دسته بودهاست، افزود: در سالهای اخير بحث بر نیروی انسانی است و این معیار پیشرفت يك کشور محسوب میشود؛ از این نظر کشوری که نیروی متخصص و نخبه بيشتري داشته باشد، مقتدرتر است. دفتر حفظ و هدايت استعدادهاي درخشان در همین راستا، آغاز به فعالیت کردهاست ولی این فعالیت کافی نیست و انتظار میرود که با کمک مسئولان به نخبگان كه ذخیرههای اصلی کشور هستند، توجه بیشتری شود.
سرپرست دانشگاه شهيدچمران اهواز در بحث حفظ نخبگان در کشور، 2 موضوع مطرح را "امکانات و اعتبارات مالی" و "احساس امنيت و آزادي" عنوان و خاطرنشان كرد: این امکان در کشور وجود دارد و در صورت صرف اين هزینهها برای استعدادهای درخشان، ميتوان 10 یا 100 برابر هزينهكرد برداشت کرد.
رعايايي با بيان اينكه علم در سايه امنیت و آزادی رشد میکند، تصريح كرد: در واقع میتوان گفت علم در گهواره امنیت و آزادی رشد میيابد و این دومین قدم براي حفظ نخبگان در کشور است؛ با توجه به اینکه قطع ارتباط با کشورهای دیگر موجب ضرر رساندن به کشور میشود و از سوي ديگر برای بازشدن انديشهها و تبادلنظر نیاز به محیطهای دیگر است، بايد با ایجاد فضاي احساس امنیت و آزادی، سعی شود نخبگان مشغول به تحصيل در خارج از کشور، پس از پایان دوره تحصیل به کشور باز گردند.
وي افزود: در این زمینه مسئولان و خانوادهها باید با ایجاد احساس امنیت و آزادی، زمینه رشد را فراهم کنند. آنچه باعث نگرانی میشود، قهرکردن با مملکت، زمینه کاری و خانواده است و باید دانست که این کار مسئله و مشکل را حل نمیکند. نباید منتظر نیروی غیب برای حل مشکلات باشیم بلکه باید با مبارزهکردن و مقاومت مشکلات را رفع کنیم؛ در غیر این صورت مشکلات همچنان باقی خواهند ماند.