يك هنرمند نقاش گفت: در اهواز گالري نقاشي وجود دارد اما اين گالريها با بخش خريد و فروش ارتباطي ندارند.
اميد فاضلي اظهار كرد: گالريهاي نقاشي بايد با كساني كه خريدار تابلوهاي نقاشي هستند ارتباط برقرار و آنها را ترغيب به انجام چنين كاري كنند.
وي افزود: افرادي هستند كه جزو قشر مرفه جامعه محسوب ميشوند اما از اين كه چگونه تابلوها را خريداري كنند اطلاع ندارند.
فاضلي ادامه داد: گالريهايي كه در اهواز هستند فكر ميكنند كه وظيفهشان فقط ارايه اثر است در صورتي كه يك گالري خوب بايد ارتباط مستقيم با خريداران داشته باشد و از آنها دعوت كند تا ترغيب به خريد اثر شوند.
او بيان كرد: در تهران صاحبان گالريها از يك سري افراد خاص دعوت ميكنند و آنها را تشويق به خريد آثار ميكنند. همين حركت موجب ميشود تا هنر يك شهر زنده بماند. يعني من اثرم را خلق كنم و بدانم كه اين اثر نيز به فروش ميرسد.
اين نقاش اظهار كرد: نبود ارتباط گالريداران با خريداران آثار از جمله كمبودهايي است كه در اهواز و شايد ديگر شهرستانها احساس ميشود.
او درباره قيمت تابلوهاي نقاشي گفت: وقتي هنرمند ميداند كه آثارش به فروش نميرسد سعي ميكند براي خودش يك كلاس كاري ايجاد كند و چون ملاكي براي قيمتگذاري روي آثار وجود ندارد خودش قيمتي را براي اثرش انتخاب ميكند.
اين هنرمند نقاش يادآوری كرد: در گالريهاي ديگر شهرها به سابقه هنرمند نگاه ميكنند و با توجه به سابقه هنري و نوع اثرش براي او يك پايه قيمتي را تعريف ميكنند.
او تصريح كرد: متأسفانه چنين كارهايي در اهواز عرف نشده است و هر كسي ميخواهد با بالا بودن قيمت اثرش براي خودش شخصيتي بسازد. مثلاً در منطقه زيتون اهواز نمايشگاهي را برپا كرده بودند كه روي بعضي كارها 25 ميليون تومان قيمت زده شده بود. اين رؤياپردازي است چراكه وقتي فرد ميداند كه كسي اثرش را نميخرد دست به چنين كاري ميزند.
وي خاطرنشان كرد: اما مسأله ديگري كه وجود دارد اين است كه قشر خريدار ما ـ چه مرفه باشد و چه غيرمرفه ـ ميزان قيمت را تا يك ميليون تومان بيشتر نميتواند تحمل كند.
فاضلي اظهار كرد: از جمله موارد دخيل در قيمتگذاري تابلوهاي نقاشي علاوه بر سابقه هنري فرد ميتوان به تكنيك به كار رفته در اثر و اين كه آيا اثر خاصيت يكپارچگي دارد يا خير اشاره كرد.
او بيان كرد: در اهواز تقريباً گالري نداريم. فقط يك گالري به نام گوهر خاك داريم كه سعي ميكند به نحوي خودش را زنده نگه دارد. البته كمبود گالري در اهواز به خاطر اين است كه حمايتي در كار نيست و وقتي حمايت هم نباشد اراسه محصول كم است.
او ادامه داد: اكثر دانشجويان سعي ميكنند كه نمايشگاه برپا كنند و هنرمندان طراز اول ما چون فكر ميكنند جبران هزينه نمايشگاه سخت است خيلي كم اقدام به برپايي نمايشگاه ميكنند. البته يكي ديگر از علتهايي كه هنرمندان طراز اول اقدام به برپايي نمايشگاه نميكنند بالا بودن قيمت ابزار و مصالح است.
اين، نقاش با بيان اين كه هنرمندان ما اميدي به فروش آثارشان ندارند، خاطرنشان كرد: من اگر بدانم كاري را كه عرضه میكنم يك ماه ديگر به فروش ميرسد مطمئناً سالي 2 يا سه كار ميزنم. من در تهران نمايشگاه داشتم. در آن جا صاحب گالري به من ميگويد كه براي سال آينده پنج كار آماده كن. ما براي تو نمايشگاه ميزنيم. در واقع ما را موظف به انجام كار ميكند و ما هم ميدانيم كه از آن چند كار چيزي به فروش ميرسد.
او ادامه داد: البته گالريها چون ورودي ميگيرند زياد دغدغه فروش اثر را ندارند و چون كرايه خودشان را دريافت ميكند برايشان اهميتي ندارد كه اثر به فروش برسد.
فاضلی خاطرنشان كرد: در دنيا و به ويژه شهرهاي بزرگ دنيا كه چرخ هنري آنها بيشتر ميچرخد عرف است كه يك هنرمند يا نقاش كارش را به گالري ميدهد و گالري هم آن كار را ميفروشد و گالريدار درصد بسيار خوبي از فروش آن كسب ميكند.