حکایت هند و پاکستان حکایتی هابیلی و قابیلی است. البته هریک خود را هابیل و دیگری را قابیل فرض می کند و هر از گاه خشم و کینه تاریخی اش سر باز می کند و دیگری را در حرف یا عمل به باد تحقیر و تخفیف می گیرد.

به گزارش افکار به نقل از دیپلماسی ایرانی، معضل تاریخی هند و پاکستان، دو کشور هم مرزی که بارها جنگ ها و اختلافات خونین با یکدیگر داشته و در زمان هایی هم که جنگی در کار نبوده، آتش زیر خاکستر بوده و از تهدید و تحقیر دیگری فروگذار نکرده اند، معضلی پایدار و گویی ناتمام است. این دو کشور در مورد خردترین رویدادها نیز از فرصت بهره گرفته و طرف مقابل را مورد طعنه و کنایه و تهدید قرار داده است. طعنه های معنادار گاه در لفظ بوده و گاه به عمل درآمده. روزی با سفر نخست وزیر هند به افغانستان و افزایش نفوذ هند در این کشور همسایه پاکستان و روزی با استقبال از تنبیه و تحقیر آنها توسط امریکا؛ روزی با انجام آزمایش های هسته ای نظامی و روزی با مجال دادن و سوق دادن تروریست ها به کشور همسایه...

حالا پس از اینکه امریکا تصمیم خود را مبنی بر قطع برخی کمک های نظامی اش به پاکستان اعلام کرده، هند خوشحالی اش را پنهان نکرده و به قولی دارد با دمش گردو می شکند. خبرگزاری ها گزارش داده اند که روز گذشته اس ام کریشنا وزیر خارجه هند از تصمیم ایالات متحده مبنی بر متوقف کردن بخشی از کمک های نظامی به پاکستان، با گرمی استقبال کرده است.

هند رقیب یا دشمن سال های دور پاکستان از تصمیم امریکا برای تعلیق کمک ۸۰۰ میلیون دلاری سالانه به پاکستان به عنوان اقدامی نیک و شایسته یاد کرده است. کریشنا گفته است: این به نفع منطقه نیست که یکی از کشورهای آن توسط امریکا تا دندان مجهز شود؛ چرا که این مسئله تعادل نظامی را در منطقه خدشه دارد می کند.

موضوع تعادل نظامی که هند و پاکستان همواره به آن می اندیشند و از رهگذر این اندیشه، تهدیدهایی را برای منطقه به بار آورده، یکی از دغدغه های تکرارشونده ای است که در هر سوی این قاره پهناور مشاهده می شود. در خاورمیانه، قدرت نمایی ایران و عربستان و کشورهای اقماری اش، در شبه جزیره کره رقابت و دشمنی دو کره و در شبه قاره، دندان نمایی های تکراری هند و پاکستان.

هند اگرچه منتقد همیشگی کمک های بیرونی به پاکستان بوده و همیشه از صدور تروریسم از خاک این کشور به هند و سایر کشورها شکوه داشته، با این حال در مجموع کمک های نظامی امریکا به پاکستان را برای جنگ با تروریسم پذیرفته است. هند البته هیچ گاه نگرانی اش را در این باره پنهان نکرده و گاه مدعی شده است که امکان دارد این کمک های نظامی و تسلیحاتی علیه هند به کار گرفته شود.

وزیر خارجه هند پس از شنیدن خبر تعلیق ۸۰۰ میلیون دلار کمک سالانه امریکا به اسلام آباد دیروز در دهلی نو به خبرنگاران گفت: ایالات متحده باید این را بداند که ما برای عادی شدن روابط با پاکستان تلاش می کنیم.

به نظر می رسد منظور آقای کریشنا همان توازن و تعادلی است که هند از آن دم می زند و معتقد است کمک های غرب و جانبداری از پاکستان موجب برهم خوردن آن تا امروز شده است. از زمان استقلال هند و پاکستان در سال ۱۹۴۷ به این سو، این دو قدرت اتمی سه بار با هم جنگیده اند و روابط خوب و سرراستی ندارند.

اکنون که قرار شده مربیان نظامی امریکایی زیر فشار پاکستانی ها از این کشور خارج شوند، امریکا نیز بدش نمی آید تا ضرب شستی به طرف مقابل نشان دهد. ضمن اینکه پس از مرگ اسامه بن لادن و جنگ لفظی میان دو دولت بر سر چگونگی عمل به تعهدات ضد تروریستی، نمایندگان مجلس امریکا زمزمه های قطع این کمک ها را به راه انداخته و از تنبیه اسلام آباد سخن رانده بودند.

اما جالب تر از اینها واکنش پاکستان و به خصوص ارتش این کشور به تهدید قطع کمک ها از جانب ایالات متحده است. مقام های ارتش پاکستان ضمن بیان اینکه هنوز اطلاع رسمی درباره تعلیق ۸۰۰ میلیون دلار از کمک های سالانه به آنها داده نشده و درباره صحت و سقم آن تردید دارند، گفته اند نیروهای امنیتی این کشور می توانند بدون کمک نظامی امریکا بجنگند و روی پای خود بایستند.

بعد از اینکه روزنامه نیویورک تایمز گزارش داد که یک سوم از کمک های دو میلیارد دلاری نظامی سالانه امریکا به پاکستان قطع خواهد شد و رئیس دفتر باراک اوباما نیز آن را تایید کرد، مقام های پاکستانی واکنش نشان داده و گفته اند حتی در جنگ با تروریسم می توانند بدون کمک نظامی امریکا پیش بروند.