دونده خرمشهری تیم ملی ایران گفت: روی خرمشهر و حمایت مسئولان حسابی باز نکرده‌ام، آنها هیچ‌یک از اخبار و مصاحبه‌های مرا در رسانه‌ها ندیده‌اند و یا دوست ندارند ببینند.

این شهر پس از جنگ تحمیلی دچار افت محسوسی در امر ورزش شد، این رکود که ناشی از کمبود امکانات و فقدان اماکن ورزشی متناسب با ذائقه روحی جوانان این شهر به شمار می‌رود، باعث شده که خرمشهر قهرمان از پرورش قهرمانان ملی پس از پایان جنگ تحمیلی دچار عقب ماندگی شود.

در سال‌های اخیر «شلهاوی» از کسانی بود که به تیم ملی فوتبال نابینایان راه پیدا کرد و همراه با این مجموعه ضمن قهرمانی در مسابقات جهانی آقای گل این مسابقات نیز لقب گرفت.

اکنون نیز، یکی از همین جوانان این خاک زرخیز آماده است تا در آوردگاه دیگری برای کشورمان افتخار بیافریند، «احمدرضا خنفری» دونده خرمشهری تیم ملی دومیدانی جمهوری اسلامی ایران است که با تلاش و هزینه‌ای که در امر ورزش کرده امروز بدون هیچ امکاناتی از شهر خود به تیم ملی کشورش راه پیدا کرده است.

ورزشکاری که در شهر خود غریبه است و به گفته خود هیچ حمایتی از سوی مسئولان شهرستان مرتبط با وی انجام نمی شود، و حتی مردمی که سنگشان را به سینه می‌زند او را نمی‌شناسد.

خنفری که در کوران ویرانی‌های خرمشهر به این شهر بازگشت، با اتکا به همت خود ورزش حرفه‌ای و قهرمانی را در پیش گرفت و امروز نیز به آرزوی‌های کوچک و بزرگ خود رسیده و برای حضور در بازی‌های آسیایی در اردوی تیم ملی کشورمان حضور دارد.

با هم برای دقایقی پای صحبت‌های «احمدرضا خنفری» می‌نشینیم.

خودتان را برای ما معرفی کنید؟

*خنفری: احمدرضا خنفری، متولد سال 1364 اهل خرمشهر، دو و میدانی‌کار تیم ملی جمهوری اسلامی ایران و کارشناس رشته تربیت بدنی.

 چه مدت است که به این ورزش روی آورده‌اید؟

*خنفری: حدود 12 سال است که دو ومیدانی کار می‌کنم و علاقه زیادی به این رشته دارم.

چرا دو ومیدانی را انتخاب کردید؟

*خنفری: این رشته واقعا این رشته مادر ورزش‌هاست، از طرفی همراه با دوستان که در آبادان به این رشته می‌پرداختند به ورزش دو ومیدانی علاقه‌مند شدم.

هم اکنون عضو چه باشگاهی هستید؟

*خنفری: متاسفانه عضو باشگاه مقاومت خوزستان (خنده)...

چرا متاسفانه؟!

*خنفری: من اغلب در اردوهای تیم ملی هستم و اوایل قرار بر این نبود که در لیگ سراسری حضور یابم، سلیمانی مدیر عامل باشگاه مقاومت در تماسی از من خواست تا ضمن حمایت کامل از من به این باشگاه ملحق شوم و کلی مقام هم برای این باشگاه کسب کردم، ولی هیچگونه حمایتی از من نشد.

در چه خصوص حمایتی از شما صورت نگرفت؟

*خنفری: تمرینات را که در اهواز بود با هزینه شخصی در رفت و آمد بودم و حتی برخی مسابقات را با هزینه خودم اعزام می‌شدم، این هزینه‌ها را که به من ندادند، تا کنون نیز با وجود حرف‌های روز اول مدیر عامل این باشگاه هیچ مبلغی به من پرداخت نشده است، این در حالی است که به من قول داده شده بود که مشکلی به لحاظ مالی وجود نداشته باشد، در حال حاضر نه مدیر عامل، نه سرپرست و نه هیچکس دیگر جواب تلفن‌های مرا نمی‌دهد و کسی پاسخگو نیست.

تاکنون زیر نظر چه مربیانی کار کرده‌اید؟

*خنفری: مربیانی که در این بین کمک شایانی به من کردند برادرم و آقای مسعودیان بودند که به حق زحمات زیادی برای من کشیدند.

تاکنون چه مقام‌های کسب کرده‌اید؟

*خنفری: رکورددار 110 با مانع جوانان و قهرمان 200 متر کشور بوده‌ام و سایر مقام‌هایی که طی ادوار مختلف به دست آورده‌ام که به حدی زیاد است در خاطر ندارم.

 در خرمشهر کجا به تمرینات خود می‌پردازید؟

*خنفری: متاسفانه خرمشهر به دلیل اینکه امکانات و اماکن ورزشی مناسب ندارد برای انجام تمرینات به آبادان می‌رویم.

در شهر خود(خرمشهر) از حمایت مردم و مسئولان برخوردار هستید؟

*خنفری: (خنده‌ای تلخ) اصلا روی خرمشهر و حمایت مسئولان حسابی باز نکرده‌ام، آنها آن هیچ‌یک از اخبار و مصاحبه‌های مرا در رسانه ها ندیده‌اند و یا دوست ندارند ببینند، و مردم نیز شاید اصلا از وجود من در این شهر خبر ندارند، من تنها کسی از این شهر هستم که به مسابقات آسیایی اعزام خواهد شد ولی درد این است که این موضوع را نیز کسی نمی‌داند.

تا چه زمان قصد دارید به این ورزش ادامه دهید؟

*خنفری: من تا دو یا سه سال دیگر دو ومیدانی کاری خواهم کرد البته اگر از من حمایت شود و مطالبات به موقع پرداخت شود، در غیر اینصورت نمی‌توان با خیال آسوده به ورزش و کسب افتخار فکر کرد.

به نظر شما چرا ورزش در خرمشهر پیشرفت سابق را ندارد؟

*خنفری: دلیل آن مشخص است، مسئولان غیر ورزشی و کارهای غیرکارشناسی نه تنها از پیشرفت ورزش در این شهر جلوگیری کرده بلکه رکود محسوسی به آن وارد کرده است.

هم‌اکنون مشغول چه کاری هستید؟

*خنفری: در اردوی تیم ملی برای حضور در مسابقات آسیایی «اینچوان» کره جنوبی هستیم.

شما قطعا در زمان تولد به دلیل جنگ تحمیلی در خرمشهر متولد نشده‌اید، از چه زمان به این شهر بازگشته‌اید؟

*خنفری: خانواده ما از اهالی اصیل خرمشهر هستند، با پایان جنگ تحمیلی و در اوج ویرانی‌ها در دوران بازسازی سال 69 به این شهر بازگشتیم.

 و در پایان ...؟

*خنفری: از شما به خاطر حسن توجه به ورزشکاران خرمشهری تشکر می‌کنم، و امیدوارم روزی برسد که دوباره ورزش خرمشهر شکوفا شود و جوانان پاک این خاک به حق خود برسند.

حرف‌های این جوان خرمشهری را خواندیم، امیدواریم روزی فرا رسد که هیچ جوانی در شهرهای آبادان و خرمشهر، که سال‌ها از عمر خود را در محرومیت و مهاجرت گذارده‌اند، برای داشتن حداقل امکانات و مطالبات به حق ورزشی و اجتماعی خود گلایه‌ای نداشته باشد.


گفت‌وگو از علی دایلی