خوزنیوز/ یعقوب کعبی : اواسط دهه 80 و بعد از تغییر در سطح کلان مدیریت کشور، مدیرعامل وقت شرکت فولاد خوزستان به توصیه صاحب منصب های پیشین وزارت صنایع، رویکرد باشگاه فولاد را تغییر داد که نتیجه آن تغییرات، سقوط قهرمان دوره چهارم لیگ برتر به دسته پایین تر بود.

سال ها بعد از آن قهرمانی نافرجام، اخباری نگران کننده پیرامون صاحب امکانات ترین باشگاه ورزشی کشور شنیده می شود و ارسال پالس های منفی به سوی باشگاه فولاد، نگرانی هایی را در خصوص ادامه حیات این باشگاه ایجاد کرده است.

واگذاری بخش عمده سهام شرکت فولاد خوزستان به یکی از شرکت های منتسب به سازمان تأمین اجتماعی در چند ماه گذشته و ورود سهامداران جدید به کارخانه فولاد، با تغییرات سیستماتیک در بخش کلان این قطب تولید فولاد خام کشور همراه بوده است. تغییراتی که گسترش دامنه آن به زیرمجموعه ها و لایه های بعدی این کارخانه، یک تهدید جدی برای ادامه فعالیت باشگاه فولاد خوزستان به شمار می رود.

هر چند که زمزمه این اخبار نگران کننده هنوز فراگیر نشده و مدیران باشگاه فولاد توانسته اند با استفاده از تجربیات مدیریتی خویش به کنترل اوضاع و ممانعت از آسیب دیدن تیم دوست داشتنی فوتبال جنوب بپردازند، اما بازخوردهای اولیه این تحولات را می توان در بدنه تیم فولاد و نتایج دو ماه اخیر آن مشاهده کرد.

کند کردن سیستم پرداخت مبالغ قراردادهای اعضای تیم فولاد خوزستان از سوی مدیران رده بالاتر، چالش های اولیه را در تیم ایجاد کرده است. باشگاه فولاد که همواره الگوی پرداخت به موقع قراردادهای ورزشکاران بوده، وارد مرحله ای شده که به عنوان مثال گلزن ترین هافبک فصل گذشته اش به دلیل عدم پرداخت کامل قسط نیم فصل اعضای تیم، رودرروی مسئولان باشگاه قرار می گیرد تا حسین فرکی سرمربی فولاد ناچار شود در هر 3 بازی دور برگشت لیگ، نام این بازیکن را از فهرست 18 نفره حذف کند.

پرداخت نشدن پاداش صعود به لیگ قهرمانان آسیا، با وجود سپری شدن ماه ها از خاتمه فصل گذشته، دیگر نمونه قابل ذکر است. و البته روند تکمیل ورزشگاه اختصاصی فولاد خوزستان که در برهه زمانی اخیر، کند تر از گذشته دنبال می شود. طبیعی است که با فراگیرتر شدن مشکلات و بالا رفتن نارضایتی ها، پایین آمدن تیم فولاد در جدول رده بندی نمی تواند دور از ذهن باشد.

در چنین فضایی، سهامداران جدید الورود کارخانه فولاد، توجیه مناسبی برای محدودتر کردن دامنه فعالیت باشگاه پیدا می کنند و به مرور زمان، زمزمه هایی که اخیراً در محافل مدیریتی استان خوزستان گسترش یافته، به مرحله عملیاتی نزدیک می شود.

طبق اعلام یکی از نمایندگان اهواز در مجلس شورای اسلامی، قرار است که بخش اعظم درآمد حاصل از خصوصی سازی شرکت فولاد خوزستان، به ساخت اتوبان تهران-شمال و توسعه قطار تهران-پرند اختصاص پیدا کند. این در حالیست که روزانه صدها نفر از ساکنین اهواز به واسطه آلودگی های ناشی از وجود کارخانجات صنعتی نظیر فولاد خوزستان دچار مشکلات تنفسی شده و راهی بیمارستان می شوند. و در چنین شرایطی حفظ و تقویت باشگاهی که عمر آن به حدود 20 سال رسیده، کمترین حقی است که مردم فوتبالدوست این منطقه مطالبه می کنند.

باشگاه فولاد خوزستان برای شهر اهواز و منطقه جنوب غرب ایران، نه یک تیم ورزشی، که یک سرمایه و فرصت محسوب می شود.