یادم می آید چند سال پیش رودخانه کارون وقایق های موتوری که مردم را سوار
برخود درروی رودخانه می دید.مردم حتی از شهرهای مختلف و روزهای عید وقتی
به اهواز می آمدند یکی از تفریح های آنها گشت وگذار روی رودخانه کارون
بود.اما امروز حتی کوچکترین اثری ازآنها مشاهده نمی کنیم.
آن موقع شور وهیجان خاصی در میان قایق رانها بود. بالاخره آب باریکه ای بود
برای امرار معاش آنها.اما امروز کسی از آنها را دیگر نمی بینید. اول اینکه
خودمان یکی از دلایل از رونق انداختن رودخانه کارون هستیم ویکی از عوامل آن
از سکه افتادن کسب وکار قایق رانی روی رودخانه کارون.
البته آنها هم حق دارند.دیگر آبی درکارون نمانده که بخواهند از آن
کاسبی کنند.می ترسند نکند کف قایق هایشان به کف رودخانه گیر کند و موتور
قایق بخت برگشته بسوزد. آن هم با این خرج و برج ها که امروز سر به آسمان می
کشد. اما از آنجا که روز به روز عرض رودخانه کارون درحال کمتر شدن است امید
آن می رود که در آینده ای بسیار نزدیک درباره کارون را پر آب ببینیم.
سیاست بسیار خوبی است برای گول زدن مردم خوزستان به خصوص اهوازیها. اما بحث
قایق سواری را شهرداری ونهادهای مربوط باید پیگیری کنند تا دوباره رونق
گذشته به اهواز برگردد ولااقل کمی هم به پیشوند کلان شهری که چند سال است
به اسم شهر اضافه شده است نزدیک ترشود. بازهم یادم می آید چند سال پیش تاکسی
دریایی روی رودخانه راه اندازی کرده بودند ودو قایق زردرنگ تدارک دیده
بودند که می توانست کمک شایانی در رفت وآمد مردم در طول رودخانه کارون
درمسیر های مختلف داشته باشد.
اما بعد از چند روز مشاهده کردیم که مثل کشتی های به گل نشسته آبادان
وخرمشهر آنها هم کف گیرشان به ته رودخانه خوردوبه گل نشست. آن هم چه گلی.
روز به روز هم رنگ باخته تر می شدند.تا اینکه مدتی پیش مشاهده کردم که
دارند آن را تکه تکه کرده وکیلویی به خریداران آهن می فروشند.
اگر سری به شهرهایی که کمترین آب های ممکن درآن جریان دارد زده باشید می
بینید که برای تفریح و رفاه مردم چه کار می کنند. طول رودخانه کارون بهترین
مسیر برای سوار وپیاده شدن مردم واستفاده از این نعمت جهت رفاه حال مردم
است.
این یعنی وقتی افق مشخصی در اهواز از لحاظ توسعه شهری ومکانهای تفریحی دیده
نمی شود انتظار بیشتر از این هم نباید داشت.متاسفانه مغز های متفکر
درشهرداری اهواز به هدر می روند و دیگر شهرداری فقط جهت رفع مسولیت کار
می کند. هر شهرداری که می آید کارهایی می کند و شهردار بعدی می آید و خراب
می کند و پروژه های گذشته برای سالها معلق می ماند.
این رودخانه به نجات احتیاج دارد و این موضوع می تواند یکی از فاکتورهایی
باشد که بتواند کارون را از این مشکلی که به عنوان انتقال آب به آن گرفتار
شده نجات دهد و شهرداری اگر احساس مسولیت می کند این یکی از راه هاست.