ققنوس بر بلندای زاگرس

20 مهر زادروز زنده‌ياد مسعود بختیاری (بهمن علاءالدین)، خواننده بختیاری، است.

به همين مناسبت ایوب بهرام، نويسنده، يادداشتی نوشته كه آن را می‌خوانيد:

«پخش را روشن می‌کنم. گل‌های کاغذی را می‌خواند. به یاد استاد علاءالدین می‌افتم. راستی امروز بیستم مهر است؛ سال‌روز تولد استاد.

استاد بهمن علاءالدین که با تمام وجود موسیقی بختیاری را به دوش کشید بی هیچ توقعی و چشم‌داشتی. در تمام سال‌هایی که به یاد دارم صدای علاءالدین بهانه لالای مادرانی بود در گوش کودکانی که زمزمه مادرانه اوج‌شان می‌داد با "هی‌جار"، "تاراز" و استاره (سه آلبوم علاءالدین).

استاد صدای ایلی بود که در دامنه‌های زاگرس همیشه طنین‌انداز بود؛ صدای مردمانی که استاد را سروده بودند. بهمن غزلی دلکش و زیبا است که از حنجره ایل سروده شد است.

   "بهیگ" (عروس) ایلیاتی که به خانه مرد می‌رود یاد علاءالدین را زمزمه می‌کند. داماد یاد ناله‌های سوزناک او می‌افتد. میرآبی که شبانه به آبیاری می‌رود به ماه که نگاه می‌کند صدای علاءالدین هم‌نشین تاریکی مهتاب گرفته او می‌شود و او آرام "کوگ تاراز" را زمزمه می‌کند و چوپانان شیدای کوهستان زاگرس به دنبال ققنوسی که همیشه هزاران ناله  گمشده را ترکیب می‌کند آواره‌اند و "میشکال" (نوازندگان موسیقی محلی بختیاری) شهر ما هنوز در عزای کوچ صدای غم گرفته ققنوس زاگرس در مقام چپ می‌نوازند.»