فیس بوک پدیده مبارکی است؛ این جمله‌ای است که هاشمی رفسنجانی در همایشی در خردادماه 91 ایراد و مردادماه امسال به صورت برجسته در سایت خود منتشر کرد.

همزمان با این اقدام، برخی وزرای دولت جدید نیز با ایجاد صفحات شخصی در فیس بوک اقدام به انتشار مطالبی کردند که بعضا نمی توانستند آنها را در تریبون‌های رسمی اعلام کنند.

سوالی که در اینجا پیش می آید این است که آیا facebook به عنوان سایتی که مارک زوکربرگ در دره سیلیکون آمریکا ایجاد کرده پدیده مبارکی است یا مفهومی به نام «شبکه اجتماعی مجازی»؟ قطعا مفهوم یک امری بر مصادیقش ارجحیت دارد.

یعنی اگر فیس بوک نیز مبارک شود به خاطر شبکه ای بودن و اجتماعی بودن و مجازی بودن آن است. پس شبکه اجتماعی مجازی چیز مبارکی است. در ضمن به خاطر افزایش آمارهای طلاق در اروپا و آمریکا به خاطر استفاده کردن از فیس بوک، در مبارک بودن شبکه های اجتماعی با ساختار فعلی نیز شک و تردید های بسیاری وجود دارد.

حال سوال دیگری که مطرح می شود این است که چرا اولویت ما برای تبلیغ و استفاده از شبکه اجتماعی مجازی، محصولات آمریکایی باشد؟ آیا ما در داخل شبکه اجتماعی نداریم یا نمی‌توانیم طراحی کنیم؟ سایت‌های ایرانی مثل کلوب با  بازدید های چندصدهزار نفری در روز نمی‌تواند محل خوبی برای ارتباط وزرا با مردم باشد؟

ممکن است این مسئله مطرح شود که کلوب به اندازه فیس بوک قدرتمند نبوده و با آن قابلیت رقابت با آن را ندارد. این مسئله به دولت برمی گردد که باید از تولیدات داخلی حمایت کنند تا به سطح جهانی و قابل رقابت با نمونه های خارجی برسند. وقتی اوباما در تلویزیون به مردم اعلام می کند که برای ارتباط با من از جیمیل استفاده کنید، بهتر است مسئولان ما نیز راه‌های ارتباطی خود را از شبکه‌های اجتماعی ایرانی و سرویس های ایمیل داخلی انتخاب کنند.

اخیرا صفحات مختلفی به اسم اعضای کابینه دکتر روحانی در فیس بوک ایجاد شده و اینطور به نظر می رسد که این صفحات توسط وزرای محترم اداره می شود. هم اکنون در پیج های وزرای محترم در فیس بوک کامنت های مختلفی علیه فیلتر بودن سایت فیس بوک منتشر شده و کاربران ایرانی این شبکه اجتماعی از خود سوال می کنند اگر سایتی فیلتر است چگونه مسئولان براحتی از آن استفاده می کنند. دولتی که خود را قانون گرا می داند نباید برخلاف قانون عمل کرده و با فیلترشکن از سایت های فیلترشده استفاده رسمی کند تا چنین شبهاتی در اذهان ایجاد شود.

گرچه بعضی از مسئولان داشتن صفحه در فیس بوک را تکذیب و برخی تایید کرده اند اما همانطور که اشاره شد به دلیل اینکه این سایت خارج از اختیار و اداره عوامل داخلی است این صفحات باعث ایجاد حاشیه هایی شده است.

اما صفحه ای که به نام مرضیه افخم سخنگوی وزارت امورخارجه در فیس بوک درست شده بود در ابتدا بدون هیچ مشکل خاصی بروز می شد تا اینکه اقدام به توهین به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران کرد که با تکذیب خانم سخنگو مواجه شد.

از ابتدای ایجاد صفحه خانم افخم، با وجود اینکه این صفحه به نام ایشان اداره می شد و حتی شخصی که به صورت جعلی اقدام به بروز رسانی این صفحه می کرد برای ارتباطات مردمی ایمیلی را نیز معرفی کرده بود و خبرگزاری ها مطالب این صفحه را به نام خانم افخم در سایت خود بازنشر می دادند و با وجود اینکه 20:30 نیز حرف و حدیث های منتشر شده درباره این صفحه را بازتاب داد، با این حال خانم سخنگو تا زمانی که در صفحه فیس بوکش به نظام توهین نشده بود هیچ واکنش درباره این صفحه از خود نشان نداد در حالیکه برخی وزرا مانند وزیر امور خارجه داشتن صفحه در فیس بوک را تایید کرده بودند.

علاوه بر صفحه ی خانم افخم که متعلق به ایشان نبود، صفحاتی مانند صفحه اقای ظریف که توسط خود ایشان اداره می شد نیز برای وی حاشیه هایی درست کرده است. متاسفانه چند روز پیش صفحه اقای ظریف در فیس بوک هک شد و شخصی به جای ایشان اقدام به انتشار مطالبی در حمایت از فتنه گران کرد. آقای وزیر نیز که پس از مدتی توانست به صفحه خود دسترسی پیدا کند مطالب منتشره را پاک کرده و اعلام کرد امکان دارد به خاطر این سوء استفاده ها دیگر از این شبکه اجتماعی استفاده نکند.

براستی اگر واقعا مسئولان شبکه های اجتماعی را برای دیپلماسی عمومی برگزیدند چرا به سراغ شبکه های داخلی نرفتند تا اگر کسی هم خواست از هویت آنان سوء استفاده کند بتوان شخص خاطی را شناسایی و مجازات کرد؟ فیس بوک چند درصد از مردم ایران را تشکیل می دهد و آیا تامین کننده ارتباط امن، صحیح و لازم و نزدیک مسئولان با مردم سطح کشور خواهد بود؟ با توجه به اینکه اخیرا و همزمان با موج ورود وزرا به فیس بوک، محمدعلی ابطحی نیز که در سوء استفاده از وبلاگ ها و شبکه های اجتماعی سابقه دیرینه دارد از فیلتر بودن فیس بوک انتقاد کرده به نظر می رسد شبکه سازی های اجتماعی این بار در فضای مجازی در حال شکل گیری است و این مسئله نیز عواقب خوشی را در پی نخواهد داشت.

لازم به یادآوری است که شان دولت جمهوری اسلامی ایران اقتضا نمی کند که مسئولان ارشد آن در شبکه اجتماعی مثل فیس بوک که عامل یک سوم طلاق در برخی کشورهای غربی است حضور پیدا کنند.

از مسئولان درخواست داریم بساط لایک بازی‌های فیس بوکی را جمع کنند، سایتی که محل بازاریابی دختران هرزه و رد و بدل کردن کارت شارژ و شماره تلفن برای کارهای غیراخلاقی شده است در شان مسئولان نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران نیست.

شان دولتمردان ایران ارتباط با پابرهنگانی است که در نقاط دورافتاده کشورند و حتی نمی‌دانند اینترنت چیست؛ مستضعفان دنیا که حتی اجازه حضور در فیس بوک ندارند و صفحاتشان توسط مدیریت فیس بوک بسته می شود آیا لایق ارتباط با مسئولان نظام مقدس جمهوری اسلامی نیستند؟

هاشمی رفسنجانی که فیس بوک را پدیده‌ای مبارک خوانده و البته خود از این پدیده استفاده نکرده بود، دولت را در چالشی انداخت که حالا مسئولان یازدهم یک به یک مجبور به بستن اکانت های خود و یا تکذیب استفاده از این شبکه نامبارک شده اند. بهتر است مسئولان دولت تدبیر و امید، در اولین ماه‌های فعالیت خود به جای اقداماتی که باعث حاشیه سازی و سوء استفاده دشمنان می‌شود به تدبیر و حل مشکلات اقتصادی مردم بپردازند.