این واحد تولیدی در منطقه‌ای بسیار مناسب واقع است. زیرا از یک سو مواد اولیه (شکرخام) برای تصفیه وجود دارد و از سوی دیگر به بنادر جنوبی کشور نزدیک است و می تواند کمک بزرگی به رفع محرومیت و اشتغالزایی و کشاورزی در خوزستان بکند اما تغییر مدیریت و پاسکاریها، کارخانه را به نابودی کشاند.
کارخانه تصفیه قند و شکر اهواز به دلیل مشکلات مالی از سال 87 به بانک‌ها واگذار شد و تعدادی از کارگران آن اخراج شدند. باقیمانده کارگران که هنوز به صورت نگهبان یا مکانیک مشغولند.
در جريان دور دوم سفرهاي استاني دولت نهم به خوزستان در سال 87، هيات دولت مصوب کرد که کارخانه قند اهواز از مالکيت بانک ملي و بانک ملت خارج و به قيمت دفتري به وزارت صنايع و معادن واگذار شود، اما بعد از مدتي، به تشخيص وزارت صنايع و معادن، انتقال کارخانه به دولت مغاير قانون تشخيص داده شد و این وزارتخانه با استناد به همين مساله بازسازي کارخانه را تعليق کرد.
بعد از آن نه بانک‌ها به‌عنوان مالکان قبلی حاضر به قبول مسئوليت شدند و نه وزارت صنعت، معدن و تجارت. تا اینکه پارسال مالکیت کارخانه دوباره به سهامداران بازگشت.
در این میان کارگران برای تعیین تکلیف کارخانه بارها در مقابل استانداری خوزستان تجمع کردند تا شاید صدایشان به گوش مسئولان برسد. این کارگران در دی ماه 91 نیز در اعتراض به تعطیلی کارخانه و عدم دریافت مطالبات خود، همچنین بی توجهی مسئولان کشوری و استانی نسبت به حقوق کارگران در مسیری که رئیس جمهوری و همراهانش به قصد افتتاح یك کارخانه جدید (تصفیه شکر وابسته به شرکت نیشکر) در حال عبور بودند تجمع کرده و خواستار توجه دولت به كارخانه های بحران زده شدند. اما هیچکدام از این اقدامات نتیجه بخش نبود.
عدم پرداخت 33 ماهه حقوق کارگران
دبیر اجرایی خانه کارگر خوزستان در این باره گفت: 47 کارگر این کارخانه 33 ماه است که حقوق و دستمزد خود را دریافت نکرده اند و بلاتکلیف هستند.
آقایار حسینی در گفتگو با خبرنگار مهر با انتقاد از عملکرد دولت، مصوبه واگذاری این کارخانه به وزارت معدن و تجارت را غیرکارشناسی و بر خلاف اصل 44 قانون اساسی دانست و افزود: بر همین اساس کارخانه دوباره از سهامداران (بانک های ملت و ملی) به دولت تغییر مالکیت داده است.
وی تصریح کرد: با وجود مصوبه اخیر و بازگشت مالکیت این کارخانه به سهامداران قبلی خود، مالکان این کارخانه تاکنون اقدامی برای راه اندازی این واحد صنعتی و حل مشکلات کارگران و پرداخت حقوق آنها انجام نداده اند.
واردات بی رویه شکر و تعطیلی کارخانه
حسینی، علت اصلی تعطیلی کارخانه را عدم نقدینگی، بدهی و از همه مهم تر واردات بی‌رویه شکر دانست و افزود: بعد از کارخانه قند دزفول این دومین کارخانه قند استان است که تعطیل می شود. این در حالیست که مسئولان به جای حل مشکل این واحدهای تولیدی که آماده راه اندازی است، سال گذشته یک کارخانه قند جدید وابسته به شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی افتتاح کرده اند.
این فعال کارگری با بیان اینکه وام‌های زودبازده نتوانست مشکل بیکاری را حل کند، تصریح کرد: رویکرد دولت باید به سمت احیای واحدهای صنعتی و ایجاد اشتغال پایدار باشد. این واحدها هستند که اگر به چرخه تولید بازگردند می توانند چاره مشکل بیکاری باشند.
مصوبه‌ای که اجرا نشد
عضو شورای اسلامی کار کارخانه قند و تصفیه شکر نیز با بیان اینکه مصوبه سفر دوم هیات دولت مبنی‌بر واگذاری مالکیت به وزارت صنعت در آخرین سفر دولت به استان (سفر چهارم) لغو شده است، گفت: قرار بر این شد که مالکیت کارخانه به سهامداران قبلی (بانک های ملی و ملت) بازگردد. با این مصوبه ما را امیدوار کردند که مشکلات خیلی زود مرتفع و کارخانه دوباره راه اندازی می شود. اما پیگیری ها مشخص کرد که چنین چیزی نیست.
هوشنگ طاهری افزود: یک روز در مسیر کارخانه با حجازی استاندار خوزستان ملاقات کردیم و او وعده حل سریع مشکل را داد. زمان ملاقات حضوری هم تعیین کردند، اما این جلسه هیچگاه تشکیل نشد.
وی با بیان اینکه با گذشت پنج سال از تعطیلی کارخانه هنوز گره‌ای از کار کارگران باز نشده، اظهار کرد: 33 ماه است که حقوق کارگران پرداخت نشده و مشکلات مالی خانواده‌ها با فرارسیدن زمان بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها دوچندان شده است.
طاهری اضافه کرد: علاوه بر این دفترچه‌های درمانی کارگران بعد از پنج شش ماه دوندگی و به سختی تمدید می‌شود، به طوری که کارگران و خانواده‌های آنان از نظر تامین هزینه‌های درمانی نیز تحت فشار مضاعف هستند.
اخراج 170 نیرو
وی با اشاره به اینکه در زمان تعطیلی کارخانه حدود 170 نفر نیروی قراردادی اخراج شدند، گفت: با وجودی که حدود 60 نفر نیز در این مدت بازنشسته شده‌اند، اما با این کارگران تسویه حساب نشده و این افراد سنوات خدمتی خود را هنوز دریافت نکرده‌اند.
طاهری توضیح داد: این کارخانه دو خط تولید قدیم و جدید داشت. در سال 86 خط تولید قدیم برچیده و کارخانه با صرف میلیاردها تومان اعتبار بازسازی شد اما یک سال بعد از بهره برداری خط تولید را به دلیل مشکلات موجود متوقف کردند.
وی ظرفیت اسمی کارخانه را تولید 500 هزار تن شکر در شبانه روز عنوان کرد و گفت: در سال نخست با توجه به بهره برداری آزمایشی و لزوم رفع نقص از ماشین آلات تولید حدود 370 هزار تن در روز انجام می‌شد.
به گفته وی، کارخانه مشکلی جز پاسکاری مدیریت ندارد و در صورت راه‌اندازی مجدد برای 400 نفر به صورت مستقیم و چندین برابر نیز به صورت غیرمستقیم می‌تواند اشتغال ایجاد کند.
این نماینده کارگران همچنین تعیین تکلیف کارخانه را خواستار شد و افزود: هم اکنون شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی متقاضی خرید کارخانه است. سهامداران فعلی اگر علاقه ای به راه اندازی مجدد کارخانه ندارند آن را به فروش بگذارند تا بخشی از مشکل بیکاری استان حل شود.
