سروده آیت‌الله صافی گلپایگانی به این شرح است:

شُکر فراوان که از عنایت یزدان

بار دگر شد پدید نیمه‌ شعبان

فخرْ زمین می‌کند به روضه‌ رضوان

از قدم پیشوای عالم امکان

حضرت صاحب زمان، ولیّ جهان‌بان

حجتِ بِن عسکری امام معظم

آن که نظام جهان به اوست منظم

پیشرو و پیشوای اکبر و اعظم

علّتِ غایی ز خلق عالم و آدم

سایه‌ حق، عین ‌حق، خلیفه‌ یزدان

شمس ولایت بود به نور فِشانی

در طرب و شوق و ذوق عالی و دانی

ریز ز طبع منیر دُرّ معانی

از پی مدح خدایگانِ جهانی

حضرت مهدی، امین قادر سبحان

حامی مستضعفان خلاصه‌ ایجاد

آن‌که جهان را ز عدل می‌کند آباد

و آن که کَنَد ریشه‌ جهالت و بیداد

محو نماید رسوم باطل و الحاد

قدرت حق، نور حق، یگانه‌ دوران

مولد سلطان دین امام مبین است

مبدأ عصر جدید و دور نوین است

خرّم و بَهّاج آسمان و زمین است

محفل جشن ولا بهشت برین است

عید سعید است و خلق، خرّم و شادان

روز ظهورش بزرگ روز خدایی است

روز کمال عقول و جهل‌زدایی است

روز عدالت‌مآب و عدل نهایی است

روز فلاح و نجات و روز رهایی است

روز امان است و روز عزّت انسان