اندک اندک به انتخابات ریاست جمهوری نزدیک می شویم. بامشخص شدن آرایش سیاسی نامزدهای ریاست جمهوری اظهارنظرها و اعلام برنامه های آنان نیزابعادخاصی پیدا می کند. هرچندکه بسیاری ازاین قبیل سخنان صرفا ذرحدیک شعار جاذب رای باقی می ماند. امارویکرد به شعاری خاص از دغدغه های یک فردحکایت دارد.

تاکنون بسیاری ازنامزدهاشعارهای اقتصادی را اساس حرکت خودقرارداده اند باری هر چند امروزه شاید اقتصاد درد مشترک همه آحاد جامعه باشد ولی ریشه آن نیست. گویی درنگاه برخی نامزدها دردفقط اقتصاداست ودیگرهیچ.

امروزه جامعه ما نیازمند یک درمان همه جانبه است. مقوله فرهنگ  در چندسال اخیر و پیش از آن هم علیرغم همه شعارها  و ادعاها نتوانسته جزء اولویتهای مدیران ماقرارگیرد. وهنوز هم برنامه ریزان ومدیران ما درنگاهشان فرهنگ را ازاولویتهای اصلی نمیدانند.

مقام معظم رهبری چندین سال قبل ازشبیخون فرهنگی یادنمودند و به مدیران کشور هشدار دادند. آن روز که رهبرانقلاب هوشیارانه عاقبت عدم توجه به نفوذفرهنگی دشمنان را می دیدند برخی مسوولان درخواب غفلت توسعه اقتصادی و آرمانهای تقلیدی سیاسی فرورفته بودند. ونتیجه اش امروز نفوذسریالهای بی محتوای ترک و امریکای لاتین درخانواده های ماشده است.

پس چه موقع قراراست بیدارشویم؟ تا آنجا که امروز دغدغه فرهنگی دربرنامه های نامزدهای انتخاباتی یان یست ویابسیارسمبلیک است. آیاجایگاه فرهنگ و مطالبات انقلاب اسلامی رافراموش نکرده ایم؟

آیانامزدهای محترم می دانندکه بسیاری ازمخاطبین امروز آنان کسانی هستند که اصلا در زمان انقلاب وعرصه دفاع مقدس پابه عرصه وجودننهاده بودند. برادران برای این نسل چه برنامه ای دارید؟

آقایان این نسل رافدای غفلت خویش نکنیم.