درباره انتخابات یازدهم ریاست جمهوری نیز از چند ماه پیش این بحث شکل گرفت که آیا تلویزیون تجربه برگزاری مناظره‌ها را دوباره تکرار می‌کند یا خیر؛ موضوعی که بارها در گفتگو با سیدعزت‌الله ضرغامی از سوی خبرنگاران مورد سوال قرار گرفت و هربار اعلام خبر قطعی در این زمینه به زمان تصمیم‌گیری نهایی وزارت کشور موکول شد.
حال با قطعی شدن برگزاری مناظرههای زنده دو نفره البته به شرط کمتر از 5 نفر بودن تعداد نامزدها، این سوال در رسانه‌ها پررنگ شده که رسانه ملی این بار با توجه به آزمون و خطاهای دوره گذشته اجرای مناظره‌ها را به چه کسی می‌سپارد.
البته در این زمینه محافظه‌کاری فراوانی از سوی صدا و سیمایی‌ها به چشم می‌خورد و حتی مدیر کل روابط عمومی صدا و سیما نیز اعلام کرد مجری مناظرههای انتخاباتی تا لحظه آخر اجرای مناظره‌ها مشخص نمی‌شود و نام او تا اندازه‌ای محرمانه است که شاید حتی مردم در روز دیدن اولین مناظره انتخاباتی با نام وی آشنا شوند!
این موضوع از چندی پیش محل بحث و گمانه‌زنی قرار گرفته و گزینه‌های مختلفی در این‌باره مطرح شده‌اند؛ کامران نجف‌زاده که در سوریه به سر می‌برد و صرفا قرارست برنامه‌ای درباره خواسته‌های جوانان از نامزدهای ریاست جمهوری را اجرا کند یا محمدجعفر خسروی که اساسا پیش‌زمینه و شیوه اجرای او با برنامه‌های اجتماعی همخوان است و تناسب کمتری با برنامه‌های سیاسی دارد.
علاوه بر این گزینه‌های دیگری چون محمدرضا شهیدی‌فرد یا رضا پورحسین نیز مطرح شده‌اند که احتمال حضور اولی بر صندلی اجرای مناظره به نسبت بیشتر از دومی است که نظرات منفی درباره اجرای او در سال 88 وجود داشته است. البته دفتر وی هم به تازگی هر نوع مذاکره برای اجرای مناظره‌ها را رد کرد.
و اما دو گزینه دیگری که می‌توان احتمال حضور آنها را نیز در برنامه نامبرده داد، محمدحسین رنجبران و مرتضی حیدری هستند. رنجبران با جلب اعتماد مدیران رسانه ملی، نه تنها اجرای "دیروز امروز فردا" را بر عهده گرفت بلکه وارد بحث‌های مدیریتی شد و اکنون مدیریت گروه اجتماعی شبکه قرآن را بر عهده دارد.
با این حال گزینه دیگر یعنی مرتضی حیدری کارنامه به نسبت قوی‌تری از رنجبران دارد و با توجه به اجرای برنامه "پایش"، احتمال می‌رود گزینه قطعی اجرای مناظرههای انتخاباتی باشد. گرچه "پایش" نیز با حاشیه‌هایی دچار شد و عده‌ای دل خوشی از آن ندارند.
انتخابات سال 88 جدا از موضوعات حساس ملی، مقطع سرنوشت‌سازی برای رسانه ملی نیز بود چراکه این رسانه برخی از مخاطبان خود را از دست داد اما مقطع زمانی که پیش‌رویمان قرار دارد فرصتی است تا صدا و سیما با بهترین تصمیم‌گیری اعتماد مخاطبان از دست رفته خود را دوباره جلب کند.
