خرمشهر پس از گذشت 32 سال از آزادی، شلمچه‌ای را در آغوش خود دارد، اما این تن زخمی هنوز محتاج دواست و امروز کو طبیبی که بداند درمان!
خرمشهر، یک شهر نیست بلکه ارزشی است که قلب مومنان را یاد کربلای حسینی می‌اندازد و ظهر فتح خرمشهر نمادی بی‌نظیر از ظهر عاشورا به شمار می‌رود، با این تفاوت که در ظهر فتح خونین شهر خون حسین و یارانش در کربلای زمان به ثمر نشست.
هنگامی که در چهارم آبان 61 خونین شهر، یا وجود رشادت‌های بی‌مثال علی اکبرهای زمان از کف رفت بی‌گمان رزمندگان با ایمان به خدایی که داشتند سوم خرداد را به وضوح می‌دیدند و چه بسا سوم خرداد در تاریخ هشت ساله جنگ بارها رقم خورد.
فتح خرمشهر فتح خاک نیست، فتح ارزش‌هاست، و چه زیبا گفت معمار کبیر انقلاب که «خرمشهر نه آن خاکی است که ارزش دنیوی دارد بلکه ایمانی است که آخرت را برای مسلمان ساخته» و این سرزمین را جزو مجاهدین فی سبیل‌الله به حساب می‌آورد.
با آزادسازی خرمشهر، ایران اسلامی از معدود روزهای خود پس انقلاب اسلامی را به چشم دید که مردم از اعماق وجود خنده بر لب دارند و جشن و پایکوبی کرده و شیرینی پخش می‌کنند.
آری خرمشهر شاید همان قطعه‌ای از همان خاک بهشت باشد که این‌چنین برای بازگشتش به وطن پایکوبی می‌کنند و به که چقدر فتح خانه و مژده بازگشت به منزل و مأوا خوش است!
مسجد جامع، که خود به تنهایی یک خرمشهر بود امروز همچنان استوار و سربلند مناره‌اش بر فراز خرمشهر خودنمایی می‌کند و یادآور می‌شود که خرمشهر همیشه از آن ایران اسلامی است.
رد پای خمپاره‌ها و خمسه خمسه‌ها، جای پای موشک‌ها و ترکش‌ها تن نحیف این خاک مقدس را به حدی مجروح کرد که هنوز این شهر از درد جراحت به خود می‌پیچد.
خرمشهر چون مسجد جامع، چون پل استوار این شهر و چون شلمچه‌ای را در آغوش خود دارد، اما این تن زخمی هنوز محتاج دواست و امروز کو طبیبی که بداند درمان!
31 شهریور 59 آمد، چهارم آبان 59 نیز رقم خورد، سوم خرداد هم به ثمر نشست، اما آن چیزی که چهره خود را هیچ گاه نمایان نکرد قدردانی از شهری است که نامش در آسمان زبانزد است.
خرمشهر همان شهری است که رزمندگان جان بر کفش فریاد مظلومیت زدند و خواستند که آن‌ها را به حدید خداوند مسلح کنند، خونین شهر همان خاکی است که امام امت در مورد رزمندگانش فرمود «آنان به یقین مورد تقدیر ناجی بشریت و برپا کننده عدل الهی در سراسر گیتی "روحی لتراب مقدمه الفدا" هستند به نشان "ما رمیتَ اِذا رمیتَ و لکنَّ الله رَمی» "مفتخرند.
اکنون وظیفه فرد فرد ما پاسداری از خون مجاهدان و مجاهدت رزمندگان جان بر کف آن روزگار است که غریبانه همه چیز خود را در طبق اخلاص نهاده و در راه اسلام و مسلمین فدا کردند.
حال اگر مارزمندگان بخواهیم ازبی مهری های مسئولین به این شهرخون وحماسه ونرسیدن به اماکن وساختمان ها وبخصوص اماکن تفریحی این شهرمثل سینماهاوپارکها واماکن ورزشی وغیره چیزی بعنوان یادآوری بنویسیم شمامسئولین وکارکنان سایت خوزنیوزچون بی وجدان هستیدکه مشکلات راچاپ نمیکنید. 
