شاید دیگر عادتی برای برخی از مدیران ورزشی و حتی غیر ورزشی شده که قبل از آغاز یک رویداد مهم ورزشی همچون المپیک، در دادن وعده و وعید به ورزشکار گوی سبقت را از هم ربوده و پیشنهاد بهتری دهند، اما همین که قهرمانان ورزشی روی سکو رفته و مدیران در این سو به چه چه و به به می پردازند، همان وعده وعیدها را به باد فراموشی می سپارند.

منزل، زمین، سکه و خودرو همگی در صف اقلامی قرار می گیرند که برخی از ورزشکاران قبل از یک مسابقه در آرزوی رسیدن به آنها شب را صبح می کنند و بعد از مسابقات رویای آن را می بینند.

روی سخن ما اما با مدیران کشوری چون وزیر ورزش و جوانان نیست، مشکل را در همدان باید جستجو کرد که به گفته اکثر ورزشکاران به مدیران همدانی باز می گردد. اینجا کسی قدردان سرمایه های ورزش استان نیست و البته برخی از مدیران غیر ورزشی هم خیلی نمی توانند به این موضوع واقف باشند که داشتن قهرمان المپیکی تا چه حد می تواند اهمیت داشته باشد.

عدم حمایت و زیر پا گذاشتن قول و قرارها تا جایی پیش رفته که صادق گودرزی که بی شک یکی از آوازه های ورزش این شهر به حساب می آید، در سن 24 سالگی قصد خداحافظی از دنیای کشتی را دارد.

خبری که بسیار ناراحت کننده است و زنگ خطری برای ورزش محسوب می شود، موضوعی که خود گودرزی آن را تایید می کند.

نایب قهرمان المپیک 2012 لندن در این باره در گفت و گو با ایسنا می گوید: 10 سال است که تمام زندگی من به ورزش اختصاص داده شده و احساس می کنم از دیگر کارهایم چون تحصیل جا مانده ام، به علاوه من 5 سال است که درگیر مسابقات جهانی و المپیک هستم و تمام وقت در اختیار ورزش بوده ام، شاید تنها عشق به کشور و افتخار آفرینی برای آن انگیزه ام را زنده نگه داشت.

صادق گودرزی تصریح می کند: برای هر ورزشکار روی سکو رفتن در آوردگاه المپیک نهایت آرزوهاست و من هم به آرزوی خود رسیده ام، حال برنز و نقره و طلا به نظر من توفیقی نمی کند.

وی ادامه می دهد: متاسفانه در همدان به ورزش بها نمی دهند، برخی ورزش را نمی فهمند و ای کاش در حمایت از ورزشکاران جهانی و المپیک، استانی مثل مازندران را الگو قرار می دادیم.

نایب قهرمان دو دوره رقابتهای جهانی اضافه می کند: چند سال است که خرده می گیرند چرا گودرزی می گوید که بچه ملایر است؟ مگر ملایر با همدان فرقی می کند؟ به هر حال زادگاه من ملایر است و این شهرستان هم جزئی از همدان به شمار می آید. همین حرف و حدیث ها روحیه و اعصاب من را به هم ریخت.

وی در ادامه صحبت های خود می گوید: قبل از بازیهای آسیایی به من قول زمین دادند، هنگامی که برگشتم از این اداره به آن اداره پیگیر حق خود بودم و در نتیجه هم موفق نشدم.

گودرزی در پاسخ به این سوال که بعد از کشتی به چه کاری مشغول خواهی شد، خاطرنشان می کند: همانند پدرم به شغل آزاد مشغول می شوم.