عدم نگاه زیبا شناسی و عدم دلسوزی مسئولان در این شهر باعث شده که رنگ و روی این شهر شبیه روستایی بزرگ تبدیل شود. هفتكل که روزگاری نام عروس بخشهای نفتخیز را یدک می کشید و يكى از بخشهاى نفتخيز خوزستان به شمار می رفت و بسيار پررونق بود، اين روزها به يمن بهار، آب و هوايى كاملاً معتدل به خود گرفته است.

در این شهر کوچک که چند صباحی است به یمن دولت نام شهرستان را در تقسیمات کشوری پذیرفته است (اما در واقع هیچ تغییری در منظر شهری و اجتماعی آن دیده نمی شود) روزگاری پیش از این زندگی در گوشه و کناره هایش همراه مردم پرسه می زد.

هفتكل با شقايقهاى سوزان و خانه هاى شيروانى و جمعيتى معادل 20 هزار نفر در مركز خود در 100 كيلومترى شرق اهواز واقع در استان خوزستان و در كناره كوهپايه زاگرس در فصل بهار و ايام نوروز پذيراى 50 هزار ميهمان نوروزى بود. نام هفتكل از دو كلمه هفت و كل ـ(به معنى سنگ چين) با بهره بردارى از يك داستان قديمى يعنى سرگذشت هفت برادر رشيد و دوست داشتنى درست شده است.

اما همان که بدانیم کلمه هفت همواره به عنوان عددی مقدس شمرده شده است خود نشانی از این نوع اسم گزاری است. اكثر مردمان منطقه از طايفه بختيارى و ترك هستند. قبل از پيدايش نفت اين منطقه پوشيده از نيزارهاى بلند بود كه به خاطر سم پاشى هاى مكرر از بين رفته اند. هفتكل دومين منطقه بعد از مسجد سليمان است كه در آن اكتشافات نفت صورت گرفت.

اين منطقه هنوز 50 هزار بشكه نفت صادر مى كند. اكثر مردمان اين ناحيه كارگران و بازنشستگان شركت ملى نفت ايران هستند. در روزگار شکوفایی نفت این شهر از دو استخر و دو سینما و باشگاهی بزرگ بهره می برده که در کمتر شهر بزرگ ایران چنین امکاناتی به چشم می خورد. هم اکنون نیز این دو استخر و سینما وجود دارند که متاسفانه مورد استفاده قرار نمی گیرند و رو به نابودی کامل می روند.

از ديگر منابع هفتكل؛ معادن سنگ و آهك و سيمان است. هم اكنون در اين منطقه يك كارخانه سيمان و كوره هاى آهك و معادن بسيارى از سنگ مشغول بهره بردارى هستند. مناطق چمن لاله و گزین و هوره و نمره دو و نیز روستاهاى سرتيوك، بُن آسياب، جارو، مه سنبلى، پَر بى كس، 30 مايلى، شاه نشين، آب لشكر، چمن لاله، گزين و.... از روستاهاى اين بخش زيبا هستند كه در اين ايام داراى چشم اندازهاى بسيار زيبايى هستند.

اين بخش كه در ميانه كوهپايه زاگرس در عمق پائين ترى واقع شده در فصل بهار كاملاً به رنگ سبز ديده مى شود، شقايق ها و نرگسى هاى هفتكل در تنوع رنگارنگ بهارى بيش از همه چشم هر مسافرى را نوازش مى دهد. خانه ای هم موسوم به خانه دارسی نیز در این شهر موجود است که متاسفانه تحت نظر میراث فرهنگی قرار نگرفته است.

چشم انداز ديگر هفتكل خانه هاى شيروانى است كه همزمان با پيدايش نفت در اين مناطق ساخته شده اند. اين خانه ها به صورت یک، دو، سه، و هفت خوابه ساخته شده اند. روزگارى كارگران شركت نفت در اين خانه ها زندگى مى كردند. اين خانه ها كه به آنها بنگله مى گفتند با سنگهاى تراشيده ا ى كه از معادن سنگ اطراف هفتكل استخراج مى شد به صورت شيروانى و ويلايى در ميانه يك باغ بزرگ بنا شدند.

اين خانه ها بعد از انقلاب به مردم هفتكل واگذار شد. اما متاسفانه عدم رسیدگی به این نوع معماری باعث ویرانی بسیاری از خانه ها شده و نیز در میان این خانه ها ساخت و سازهایی صورت گرفت به بافت آنها آسیب جدی وارد کرده است.

از دیگر مکان های تاریخی و دیدنی این شهر دبیرستان آن است که توسط کمپانی نفت دارسی و به سبک معماری کلیسایی ساخته شده است. در این که آیا این دبیرستان قبلا کلیسا بوده و یا نه حرف و حدیث است اما احتمال بر این است که همیشه برای دبیرستان درست شده ولی به سبک و سیاق یک کلیسا.
هفتكل هم اكنون پوشيده از شقايق هاى سوزان و نرگسى ها است با خانه هايى شيروانى و مه رقيقى كه هر صبح آدمى را به دريايى از خاطرات مى برد. اما هر سال هفتکل رو به افول می رود و مصداق این شعر فرخی سیستانی است که می سراید:

شهر غزنی نه همان است که من دیدم پار
چه فتادست که امسال دگرگون شده کار

--------------------
یادداشت: منصور محرابى فرد