نویسنده و پژوهشگر حوزه تربیت با نقد نگاه سنتی که نقش والدین را تنها در تامین مایحتاج اولیه میداند بر لزوم استفاده از روشهای علمی و به روز در تربیت تاکید کرد.
علی فرهینیا از انتشار کتاب جدید خود با عنوان «پدر + مادر شما متهمید؟» خبر داد و بر ضرورت بازنگری و بازتعریف اساسی در نقش والدین بهعنوان اصلیترین معماران شخصیت فرزندان تأکید کرد.
وی افزود: در این کتاب پدر و مادر فراتر از یک نقش سنتی به عنوان مربیان اصلی زندگی فرزندان دیده شدهاند و با بررسی ریشههای بسیاری از آسیبهای فردی و اجتماعی(از مشکلات رفتاری و ضعف شخصیت تا بزهکاری، طلاق و نابسامانیهای عاطفی) تلاش شده ابعاد مختلف چالشهای تربیتی که ناشی از نبود آگاهی و مهارت والدین در حوزه تربیت است آسیب شناسی شود.
مولف حوزه تربیت ادامه داد: آموزش حقیقی از بدو تولد آغاز میشود و کودک بیش از هر چیز از عمل، رفتار و سبک زندگی والدین الگو میگیرد ازاین رو توجه به محتوای تربیتی خانواده و توانمندسازی پدر و مادر مسالهای حیاتی است.
وی دراین کتاب نسبت به دیدگاه سنتی جامعه که نقش والدین را فقط تامینکننده نیازهای اولیه میداند انتقاد و بر ضرورت آموزش والدگری، اصلاح الگوهای رفتاری، پذیرش تغییر و ایجاد مسئولیتپذیری در پدر و مادر تأکید کرد.
این کارشناس تربیتی همچنین ارایه تحلیلی جامع، راهکارهای عملی و هشدارهای تربیتی در کتاب خود تلاش دارد نگاه جامعه را نسبت به والدین و نقش حیاتی آنان در ساختن شخصیت و آینده فرزندان تغییر دهد و بر این حقیقت تاکید میکند که بهبود جامعه از بهبود تربیت خانواده آغاز میشود.
وی با بیان اینکه پدر و مادر از والاترین جایگاه اجتماعی برخوردارند بر ضرورت تغییر نگاه پدر و مادر نسبت به جایگاهشان خود تاکید کرد و گفت: والدین به دلیل تامین مایحتاج اولیه زندگی، نبود امکانات و آگاهی از وظیفه اصلی که همان مربیگریست فاصله گرفتهاند.
این نویسنده یادآوری و آگاهی بخشی به والدین را هدف اصلی نگارش این کتاب عنوان و بیان کرد: در دهههای گذشته در تربیت فرزندان، ضعفها را فقط به کودکان یا به مدرسه نسبت میدادند حال آنکه من در این کتاب از والدین خواستم در نقش خود بازنگری داشته باشند چرا که ریشه بسیاری از مشکلات در نقطه ای که والدین از نقش مربیگری خود غافل میشوند آغاز میشود.
مولف حوزه تربیت با اشاره به نقش بیبدیل والدین تصریح کرد: بخش عمده شخصیت، اعتماد به نفس و حتی مهارتهای یادگیری کودک، نه در مدرسه، که در خانه و در تعاملات روزمره شکل میگیرد.
وی در تشریح بحرانهای فعلی تربیت، نبود آگاهی علمی را یکی از مهمترین عوامل دانست و اظهار کرد: نتیجه این ناآگاهی، اغلب موجب ایجاد ۲ قطب افراطی سختگیری مفرط یا رهاسازی بیقید که آسیبزا است میشود.
فرهینیا با بیان اینکه تربیت سنتی پاسخگوی نیازهای نسل امروز در مواجهه با دنیای پرشتاب فناوری و شبکههای اجتماعی نیست تصریح کرد: والدین باید پیش از هر معلم و مدرسهای، نقش خود را به عنوان معمار اصلی شخصیت فرزند بپذیرند و برای این نقش خطیر با روشهای علمی و بهروز آموزش ببینند.
این کارشناس تربیتی بر لزوم هماهنگی و تعامل مستمر بین خانواده و مدرسه تاکید کرد و گفت: اگر خانواده و مدرسه در یک مسیر نباشند، کودک بین ۲ دنیای متفاوت گرفتار میشود ارتباط والدین با مدرسه نباید تنها به جلسات رسمی محدود شود.
وی در ادامه با نقد نگاه صرفا رفاهی برخی والدین خاطرنشان کرد: تامین امکانات مادی به معنای اتمام وظیفه تربیتی نیست بلکه موفقیت کودک در گرو آموزشِ چگونگی استفاده درست و شکلگیری شخصیتی متعادل در بستر خانواده است.
این نویسنده فرزندان را آیینه رفتار والدین دانست و گفت: تربیت موثر، در گرو عملکرد و رفتار روزمره والدین است، نه صرفاً توصیههای شفاهی. اگر خواهان فرزندی سالم و توانمند هستیم، باید پیش از هر چیز، خود بیاموزیم که چگونه همراه و پشتیبان او باشیم.