صنایع آلاینده باید به اصول کاهش آلودگی ملزم شوند/ آلایندگی خودروها، نادیده گرفته می‌شود
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با تاکید بر لزوم تعیین اصولی مشخص برای صنایع آلاینده کشور، خواستار سهم‌بندی منابع مختلف آلودگی شد.
دکتر غلامرضا گودرزی با اشاره به لزوم سهم‌بندی منابع آلاینده هوا اظهار کرد: تعیین و سهم‌بندی میزان آلایندگی صنایع در کشور باید به طور جدی در دانشگاه‌ها و مراجع تصمیم‌گیری، مورد بحث و بررسی قرار بگیرد. تجربه‌های جهانی نشان می‌دهد که برای حل این چالش‌ها، باید به واکاوی و تشریح دقیق منابع آلاینده پرداخت.
وی افزود: منابع ثابت و اصلی کشور ما عمدتا شامل صنایع نفت، گاز و پتروشیمی هستند. در کنار این‌ها، سهم منابع متحرک مانند خودروها نیز قابل توجه است. برخی از این منابع، مانند آلاینده‌های خودروها، بیشتر اوقات نادیده گرفته می‌شوند در حالی که سهم عددی آن‌ها در آلودگی کم نیست.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با اشاره به افزایش مصرف بنزین و به تبع آن افزایش سهم آلاینده‌های متحرک در آلودگی هوا گفت: براساس مطالعات قبلی، در حال حاضر تولید بنزین در کشور ما حدود ۱۱۰ میلیون لیتر است، در حالی که مصرف کشور حدود ۱۳۰ میلیون لیتر است. پیش‌بینی می‌شود این عدد تا سال ۱۴۰۸ به ۱۸۷ میلیون لیتر برسد. این تفاوت فاحش بین تولید و مصرف، فشار مضاعفی را به دولت برای تامین بنزین وارد می‌کند و حدود ۶ میلیون دلار هزینه خواهد داشت.
وی در خصوص عوامل افزایش مصرف بنزین بیان کرد: یک مشکل اساسی اینجاست که به نظر می‌رسد هر چقدر تولید را افزایش دهیم، مصرف هم یک قدم جلوتر می‌دود. به عنوان مثال، در روزهای سرد سال با کاهش دما، مصرف گاز در بخش خانگی به شدت افزایش می‌یابد و این، منجر به افزایش مصرف گازوئیل و حتی مصرف مازوت در نیروگاه‌ها می‌شود و در نتیجه منجر به آلودگی بیشتر خواهد شد.
گودرزی ادامه داد: باید دقیقا بررسی کنیم که چگونه می‌توان مصرف را مدیریت کرد. دیگر کشورها نیز با این چالش‌ها روبه‌رو هستند اما آن‌ها این مسائل را نادیده نمی‌گیرند.
وی در ادامه اضافه کرد: اگر به فرض سهم منابع متحرک(خودروها) در آلودگی ۱۰ درصد باشد، اگر طبق اصول علمی و با نظارت دقیق، صنایع خودروساز ملزم به رعایت استانداردها شوند، می‌توان مشکل را حل کرد. این اصول باید در درجه اول در شورای عالی تصمیم‌گیری، تصویب و ابلاغ شود.
دانشیار گروه بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: مبالغ عوارض آلایندگی باید وصول و برای کاهش آلودگی‌ها هزینه شوند. برنامه توسعه هفتم از سال ۱۴۰۳ آغاز شده و تا ۱۴۰۷ ادامه دارد و بنا بر آن باید واحدهای صنعتی آلاینده تا سال ۱۴۰۷ اصلاح یا در صورت لزوم، تعطیل شوند.
وی بیان کرد: مسلما کسانی که در این بخش‌ها فعالیت دارند، دغدغه‌های زیادی از جمله اشتغال کارگران، حمل و نقل و کشاورزی دارند اما نکته مهم این است که باید اصول مشخصی تعریف و صنعت ملزم به رعایت آن‌ها شود و بر اجرای آن هم نظارت دقیقی باشد.
گودرزی ادامه داد: سهم هر منبع در آلودگی باید به دقت محاسبه و مشخص شود و بر این اساس، عوارض آلایندگی دریافت شود و سپس به صنایع فرصت داده شود تا با کمک فنی و نظارتی، مشکلات خود را رفع کنند. همچنین قطعاً باید به سمت بهبود فرآیندها و مصرف و بهره‌وری انرژی حرکت کنیم.
وی افزود: در مورد آلایندگی صنایعی مانند نیشکر باید به منابع آب، خاک و دیگر منابع پایه نیز توجه شود. علاوه بر این، شکر یک محصول کاملا استراتژیک محسوب نمی‌شود که برای آن، همه این منابع آلوده شوند.
گودرزی با اشاره به تاثیر دود آتش زدن مزارع نیشکر در آلودگی هوای اهواز گفت: موقعیت جغرافیایی به گونه‌ای است که وقتی یک مزرعه نیشکر در غرب اهواز آتش زده می‌شود، دود و ذرات آن به سمت شهر می‌آیند. این در حالی است که بهترین زمین‌های کشاورزی خوزستان هم به کشت نیشکر اختصاص داده شده است.
