امام حسن عسگرى (ع) از آباء و اجداد طاهرينش، از اميرمؤمنان امام على(ع) از پيامبر اكرم نقل مى كند:

خداى تبارك و تعالى فرمود: من سوره فاتحة الكتاب را بين خود و بنده ام تقسيم كرده ام .

پس نيمى از آن براى من ، و نيم ديگر براى بنده من مى باشد. و براى بنده من است هر چه از من طلب كند، يعنى آنچه از من بخواهد به او عطا مى كنم .

هنگامى كه عبد گويد: بسم اللّه الرحمن الرحيم

خداوند جل جلاله فرمايد: بنده من ، به نام من آغاز كرد. بر من لازم است كارهايش را به نفع او تمام كنم و نواقص امور او را تكميل نمايم و احوال او را مبارك سازم .


وقتى عبد مى گويد: الحمد لله رب العالمين

خداوند مى فرمايد: بنده ام مرا ستايش كرد و دانست كه نعمتهاى او از جانب من است ، و بلاهائى كه از او دفع مى گردد بواسطه فضل و لطف من است ، پس شما گواه باشيد كه من نعمتهاى اخروى را به نعمتهاى دنيوى او خواهم افزود، و عذاب آخرت را از او دفع مى كنم چنانچه بلاى دنيا را از او برطرف ساختم.

آنگاه كه عبد مى گويد: الرحمن الرحيم

خداوند مى فرمايد: بنده ام گواهى داد كه من رحمن و رحيم هستم . شما را گواه مى گيرم كه حظ وافر و بهره كامل از رحمت و عطاى خويش به او عنايت كنم .

زمانى كه مى گويد: مالك يوم الدين

خداوند مى فرمايد: همانطور كه بنده ام اعتراف كرد من مالك روز جزاء هستم ، من نيز حساب او را در قيامت آسان مى كنم . حسنات او را مى پذيرم و از سيئات او مى گذرم .

وقتى عبد مى گويد:اياك نعبد

خداوند مى فرمايد: بنده من راست گفت . او فقط مرا مى پرستد. شما را گواه مى گيرم كه ثوابى به عبادت او بدهم كه همه مخالفان پرستش من بر او غبطه خورند

هنگامى كه بنده مى گويد: اياك نستعين

خداى عزوجل مى فرمايد: بنده ام از من يارى طلبيد و به من پناهنده شد. پس شما را گواه مى گيرم كه او را در كارهايش يارى كنم و در سختيها دستگيرى نمايم .

عبد مى گويد: اهدنا الصراط المستقيم صراط الذين انعمت عليهم غیر المغضوب علیهم و لا الضالین

خداوند فرمايد: اين بخش از سوره براى بنده من است و براى اوست هر چه بخواهد. دعايش را اجابت كنم و آرزويش را بر آورم ، و از آنچه ترسيد او را ايمن سازم.