راز «ثارالله»
«ثارالله» یعنی خونی که به خدا تعلق دارد؛ خونی که انتقامش را جز خدا نخواهد گرفت.
گاهی یک واژه ساده، مثل جرقه‌ای است که ذهن را روشن می‌کند و دل را به فکر فرو می‌برد. «ثارالله» یکی از همین واژه‌هاست. عبارتی که در زیارت عاشورا می‌خوانیم و بارها از کنار آن گذشته‌ایم، بی‌آنکه بپرسیم: دقیقاً یعنی چه؟در نگاه سطحی، ممکن است کسی «ثارالله» را «خون خدا» ترجمه کند. اما این برداشت، با اساس توحید سازگار نیست. خداوند جسم ندارد که خون داشته باشد. همین‌جا باید ایستاد و فهمید که این واژه، معنایی عمیق‌تر از برداشت تحت‌اللفظی‌اش دارد.علمای شیعه به این پرسش پاسخ داده‌اند. در زبان عربی، «ثار» دو معنا دارد: گاهی یعنی «کسی که خونش طلب می‌شود»، و گاهی یعنی «انتقام‌گیرنده خون». وقتی می‌گوییم «ثارالله»، منظور امامی است که خونش آن‌قدر ارزشمند است که خداوند خود، ولیّ و صاحب خون اوست و انتقامش را خواهد گرفت.این یعنی شهادت امام حسین(ع) یک حادثه شخصی نبود. خون او به کسی واگذار نشده است که ببخشد یا فراموش کند. خون او به خداوند تعلق دارد. به همین دلیل، گرفتن انتقام این خون، مأموریت هیچ کس جز خدا نیست.از همین روست که «ثارالله» مفهومی سنگین پیدا می‌کند. این واژه یادآور می‌شود که قیام عاشورا فقط یک خیزش تاریخی نیست؛ پیمانی است میان آسمان و زمین. پیمانی که می‌گوید حق، حتی اگر قربانی شود، به دست همان خدایی که صاحب خون است، دوباره زنده می‌شود.وقتی در زیارت عاشورا می‌گوییم: «السلام علیک یا ثارالله»، در واقع به حسین(ع) سلام نمی‌دهیم فقط به خاطر مظلومیتش. سلام می‌دهیم به مردی که خونش، نشانه عدالت خدا شد. و به وعده‌ای دل می‌بندیم که هنوز محقق نشده: روزی که خدا، انتقام این خون را خواهد گرفت.
مرجع / فـارس
ایمیل مستقیم: info@khouznews.ir
پیامک: 5000205020
آخرین اخبار
