اربعین، دعوتی است به ایستادگی، وفاداری و روشنکردن راه حقیقت با یاد حسین(ع).
زیارت اربعین یک پیام روشن دارد: یادآوری حقیقتی که فراتر از مرگ و گذر زمان است. این زیارت، امام حسین(ع) را بهعنوان چراغی معرفی میکند که در تاریکی تاریخ، راه انسانها را نشان میدهد. اربعین نه یک مناسبت گذرا، بلکه پیمانی است میان دلهای عاشق و راهی که به آزادی، عدالت و ایمان ختم میشود.در این زیارت، امام حسین(ع) بهعنوان ولی و برگزیده خدا شناخته میشود. شهادت او حادثهای تصادفی نیست؛ انتخابی الهی است برای زندهکردن حقیقت و رسوا کردن ظلم. پیامی که از این نگاه بیرون میآید، ایستادگی در برابر باطل و وفاداری به عهد الهی است.اربعین یادآور این است که قیام حسین(ع) فقط برای آن زمان نبود. او جان خود را فدا کرد تا انسانها از جهل و بیراهه نجات پیدا کنند. زیارت، ما را با این پرسش روبهرو میکند که سهم ما در ادامهدادن راه حق چیست؟ آیا ما هم در برابر ستم، سکوت میکنیم یا صدای حقیقت میشویم؟از دل این زیارت، مرز دوست و دشمن روشن میشود. دوستداشتن دوستان اهل بیت(ع) و ایستادن در برابر دشمنانشان یک پیام محوری است. این دوستی، صرفاً احساسی نیست؛ یعنی همراهی عملی با آرمانهایی که حسین(ع) برای آنها شهید شد: کرامت، آزادی و ایمان.
اربعین ما را به انتظار فعال دعوت میکند. یعنی باید خودمان را آماده کنیم برای یاری حقیقت، چه در میدان عدالت اجتماعی، چه در دفاع از ایمان. زیارت اربعین یک سوگنامه نیست، بلکه نقشه راه است؛ نقشهای که میگوید حق همیشه پیروز است اگر همراهش باشی.پیام اربعین این است که حقیقت با خون حسین(ع) زنده شد و هیچ قدرتی نمیتواند آن را خاموش کند. این زیارت ما را با پرسشی عمیق روبهرو میکند: آیا ما هم میخواهیم ادامهدهنده این روشنایی باشیم؟