با اشاره به طغیان ملخ در منطقه دارخلک سالند دزفول افزود: کارشناسان منابع طبیعی در ارزیابی و پایش‌های گسترده منطقه ضمن شناسایی نوع این ملخ، وسعت پراکنش طغیان این آفت را برآورد کردند.

وی با اشاره به پایش ۲۰۰ هزار هکتار از اراضی ملی، مراتع و جنگل‌های دزفول از ابتدای فروردین امسال تاکنون ادامه داد: نوع آفت در بررسی‌های میدانی انجام شده، زبرا (گورخری) تشخیص داده شد که حدود ۱۰ هزار هکتار از دارخلک، دله چنار، در آبینه و دارخیراتگه دهستان احمدفداله شهرستان دزفول را تحت تاثیر قرار داده است.

طغیان این آفت یکی از تبعات خشکسالی اخیر در منطقه

رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری دزفول بیان کرد: ملخ زبرا (گورخری) آفت مزارع و مراتع است و آسیبی برای درختان بلوط و گونه‌های درختی و درختچه‌ای محسوب نمی‌شود به همین دلیل طغیان این آفت، نگرانی برای خسارت به پهنه جنگلی زاگرس ایجاد نمی‌کند.

وی طغیان این آفت را یکی از تبعات تغییر اقلیم و خشکسالی اخیر دانست و افزود: جمعیت این آفت بر اثر سرما و برف در سال‌های گذشته به طور طبیعی کنترل می‌شد ولی امسال به دلیل وضعیت خشکسالی حاکم بر منطقه جمعیت این آفت در هفته‌های اخیر طغیان کرده است.

راهکار بیولوژیکی برای کنترل این آفت وجود ندارد

شفیعی زاده با بیان اینکه راهکار علمی بیولوژیکی برای کنترل این آفت تاکنون ارائه نشده است، گفت: تنها راهکار موجود برای مقابله با این آفت استفاده از سم‌های شیمایی است که استفاده از این سموم در زیستگاه‌ها و رویشگاه‌ها تبعات زیاد اکولوژیکی و معیشتی برای عشایر، چرای دام، گونه‌های جوندگان و پرندگان دارد.

وی ادامه داد: استفاده از این سموم شیمیایی در گرو قرنطینه حداقل یک ماهه کل منطقه سمپاشی شده است که با توجه به عشایری بودن منطقه و تردد عشایر و چرای دام، استفاده از سموم شیمیایی با توجه به مسایل اکولوژیکی و تبعات زیاد بر سلامت انسان و دام مورد تایید نیست.

استفاده از سم‌های شیمایی برای کنترل این آفات تبعات نامشخصی اکولوژیکی دارد

رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری دزفول گفت: در صورتی که امکان قرق و قرنطینه کامل منطقه سم پاشی شده برای جلوگیری از چرای دام و عبور عشایر نیز وجود داشته باشد، آثار مخرب این سموم بر زیستگاه‌های طبیعی و جانواری با قرنطینه قابل پیش بینی و مدیریت نیست.

وی افزود: تحقیقات و داده‌های علمی لازم برای مبارزه با آثار تغییر اقلیم و به طور ویژه کنترل آفات وجود ندارد به همین دلیل ارزیابی اثرات محیط زیستی برای استفاده از سم‌های شیمیایی به منظور کنترل این آفات مشخص نیست.

کنترل جمعیت این آفت با مداخله‌های شیمیایی را به صلاح نمی‌دانیم

شفیعی زاده، بهترین راه با کمترین تبعات اکولوژیکی برای مبارزه آفت‌ها را بازسازی طبیعت توسط خود طبیعت با کمترین دخالت انسان دانست و اظهارکرد: با دانش کنونی و معلوم نبودن تبعات استفاده از سموم شیمایی برای مبارزه با این آفت، کنترل جمعیت آن با مداخله‌های شیمیایی از دیدگاه اکولوژیکی توصیه نمی‌شود.

وی با بیان اینکه ایجاد مزاحمت و مشکل این ملخ برای دام و زندگی عشایر و همچنین خسارت به محصول‌های کشاورزی باید توسط دستگاه‌های متولی پیگیری شود، افزود: از منظر حفاظت از جنگل، تاکید می‌شود که این آفت اثری روی پوشش درختی و درختچه‌ای منطقه ندارد و از درختان تغذیه نمی‌کند.

این آفت در مناطق جنوبی سالند کوه تاکنون شناسایی نشده است

رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری دزفول با بیان اینکه چرخه زندگی این ملخ تا تیرماه است و با افزایش گرما جمعیت آن کنترل می‌شود، بیان کرد: سالندکوه به دلیل ارتفاع بالا و برف گیر بودن به عنوان یک سد اکولوژیکی در برابر گسترش این آفت عمل می‌کند و اجازه گسترش آفات به سمت جنگل‌های جنوب شهرستان را نمی‌دهد.

وی با تاکید بر اینکه این آفت تاکنون در مناطق جنوبی سالندکوه شناسایی نشده است، ادامه داد: اگر این آفت در مناطق جنوبی سالندکوه شایع شود، به طور قطع چالش بزرگی برای محصول‌های زراعی و کشاورزی شهرستان به وجود خواهد آمد.

شفیعی زاده گفت: گسترش آفت زبرا (گورخری) با پایش‌های گسترده انجام شده تاکنون به شمال سالندکوه و در منطقه دارخلک و ارتفاعات جنگل‌های شهرستان لالی محدود شده است.

شهرستان دزفول حدود ۴۷۰ هزار هکتار منابع طبیعی دارد که ۳۵۰ هزار هکتار آن منابع ملی است ضمن اینکه ۲۳۵ هزار هکتار جنگل در دزفول وجود دارد که پوشش گیاهی آن بلوط، کلخونگ، بادام و کیکوم است.

ملخ زبرا(گورخری) از انواع علوفه مرتعی، زراعی و باغی تغذیه کرده و تراکم حضور این حشرات تا میزان میانگین ۱۵ عدد در هر مترمربع طبیعی بوده و حداکثر تا تراکم‌های ۲۵ عدد بر مترمربع از نظر گیاه پزشکی ضرورتی بر مبارزه وجود ندارد؛ به طور کلی تا زمانی که خسارت به حد آستانه زیان اکولوژیکی و اقتصادی نرسد عملیات کنترل علیه یک آفت آغاز نمی‌شود.

ملخ زبرا جزو آفات عمومی کشور بوده و کنترل جمعیت آن در اراضی زراعی و باغات تا زمانی که به شاخص "شدید" می‌رسد طبق شیوه نامه‌های سازمان حفظ نباتات و در حیطه اختیار مدیریت جهاد کشاورزی است از این رو در اراضی جنگلی و مرتعی در حیطه وظایف سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور است.

در زمانی که شاخص شیوع آفات به میزان "شدید" برسد چاره‌ای جز مبارزه شیمیایی با آفت وجود ندارد؛ با این وجود نحوه برخورد با مدیریت آفات در اکوسیستم‌های طبیعی و جنگل‌ها با آفات محصولات زراعی و باغی بسیار متفاوت است.