امنیت، همچون رودخانه‌ای آرام در جریان است، اما کسی نمی‌بیند که در پس این آرامش، کوه‌هایی استوار ایستاده‌اند. او یکی از همان کوه‌هاست؛ در هیاهوی روزمرگی مردم، بی‌آنکه کسی نامش را بداند در مسیرهایی قدم می‌گذارد که مقصدش تنها یک چیز است؛ حفظ آرامش سرزمینی که دوستش دارد.

حضورش چون سایه‌ای بی‌صداست، اما اثرش را همه حس می‌کنند. هر تهدیدی را پیش از آنکه به واقعیت تبدیل شود، از میان برمی‌دارد؛ هر توطئه‌ای را در نطفه خاموش می‌کند، گاهی در رد پای یک واژه، گاهی در خطوطی که دیگران ساده از آن می‌گذرند، نشانه‌ای از خطر را می‌یابد و راهی می‌شود تا آرامش باقی بماند.

او سربازی است که هیچ گاه در میدان دیده نمی‌شود، اما نتیجه جنگ‌های ناپیدایش را همه احساس می‌کنند. کسی برایش هورا نمی‌کشد، کسی تندیس افتخار بر شانه‌اش نمی‌گذارد، اما خودش می‌داند که برای چه می‌جنگد؛ برای شهری که همچنان بیدار بماند، برای مردمی که بی‌دغدغه روزشان را آغاز کنند، برای سرزمینی که سایه ناامنی بر آن نیفتد.

امنیت پایدار یک کشور حاصل تلاش‌های بسیاری است که گاه در تاریکی و گمنامی رقم می‌خورد. افرادی که با چشم بیدار و گوش‌های هوشیار، تهدیدها را قبل از آنکه به خطری آشکار تبدیل شوند، شناسایی و خنثی می‌کنند. آن‌ها سربازانی بی‌نام و نشان‌اند که مأموریتشان، حفظ آرامش و ثبات جامعه است.

در شرایطی که تهدیدهای امنیتی و توطئه‌های دشمنان هر روز شکل جدیدی به خود می‌گیرد، این افراد بدون انتظار دیده شدن، شبانه‌روز در تلاش‌اند تا امنیت کشور را تضمین کنند؛ زندگی آن‌ها در میان تحلیل اطلاعات، پیگیری تهدیدها و مقابله با خطرات سپری می‌شود، بی‌آنکه مردم بدانند چه چالش‌هایی را پشت سر گذاشته‌اند.

بر اساس این گزارش، تلاش‌های خاموش این افراد همواره نقش کلیدی در حفظ امنیت ملی ایفا کرده است. هرچند نامشان در اخبار دیده نمی‌شود، اما اثر حضورشان در جای‌جای کشور احساس می‌شود.

 هفته سربازان گمنام امام زمان (عج) هر سال به‌منظور بزرگداشت تلاش‌ها و فداکاری‌های نیروهای امنیتی و اطلاعاتی کشور نام‌گذاری شده است. این هفته به‌طور خاص به مناسبت تأسیس وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی ایران تعیین شده است.