در حالی که جریانهای داخلی و خارجی تلاش دارند تصویری غیرواقعی از دوران پهلوی ارائه دهند، مسئولان خوزستان در بیان پیشرفتهای پس از انقلاب اسلامی بیشتر به شعار بسنده میکنند.
خوزستان، استانی که در تاریخ معاصر ایران همواره نقشی کلیدی داشته، امروز با چالشی دوگانه مواجه است؛ از یکسو هجمههای رسانهای در تلاشاند تصویری آرمانی از دوران پهلوی ارائه دهند و از سوی دیگر، مسئولان در ارائه آمارهای مستند درباره پیشرفتهای پس از انقلاب اسلامی، بیشتر به کلیگویی و شعار بسنده میکنند. این در حالی است که درک درست از تحولات تاریخی، نیازمند تحلیل دادهها و ارائه مستندات عینی است، نه صرفاً بیان جملات کلیشهای.در سالهای اخیر، با گسترش شبکههای اجتماعی، جریان تحریف تاریخ شدت گرفته است. برخی رسانههای خارجنشین، با نادیده گرفتن مشکلات گستردهای که مردم ایران در دوران پهلوی با آن دستوپنجه نرم میکردند، روایتی غیرواقعی و تحریفشده از آن دوران ارائه میدهند. در چنین شرایطی، انتظار میرود که مسئولان، با تکیه بر آمار و دادههای دقیق، تصویری واقعی از وضعیت خوزستان قبل و بعد از انقلاب ارائه کنند.با این حال، آنچه در عمل مشاهده میشود، رویکردی شعاری و کلیگوییهایی است که تأثیرگذاری چندانی بر مخاطب ندارد. برای مثال، گفته میشود که پس از انقلاب، وضعیت آموزش، بهداشت، زیرساختها و تولید در خوزستان بهبود یافته است، اما کمتر گزارشی را میتوان یافت که این ادعاها را با نمودارها، آمار و مقایسههای روشن تأیید کند. این ضعف، فرصت را برای جریانهای معاند فراهم میکند تا با برجسته کردن برخی مشکلات، کل دستاوردهای انقلاب را زیر سؤال ببرند.
یکی از راههای مؤثر برای مقابله با این موج تحریف، برگزاری نمایشگاهی جامع و مستند درباره تحولات خوزستان پیش و پس از انقلاب است. چنین نمایشگاهی باید دارای بخشهای مختلفی باشد که بر اساس گروههای سنی و اقشار مختلف جامعه طراحی شده باشد. دانشآموزان، دانشجویان، کارگران، اصناف و حتی مدیران میتوانند با حضور در این نمایشگاه، بهطور مستند و ملموس، تغییرات و پیشرفتهای استان را مشاهده کنند.یک نمایشگاه ملی و استانی، میتواند با بهرهگیری از اسناد، تصاویر، آمارهای دقیق، و روایتهای مردمی، واقعیاتی را که کمتر به آن پرداخته شده، به نمایش بگذارد. برای مثال، مقایسه تعداد مدارس، بیمارستانها، ظرفیت تولید نفت، سطح رفاه عمومی، توسعه شبکه آبرسانی و برقرسانی قبل و بعد از انقلاب، میتواند تأثیرگذاری بیشتری بر مخاطب داشته باشد تا اینکه صرفاً گفته شود «وضعیت بهتر شده است.»مسئله روشنگری درباره تحولات تاریخی و پیشرفتهای پس از انقلاب، امری ضروری است که نمیتوان آن را تنها به سخنرانیها و بیانیهها محدود کرد. برای مقابله با تحریفهای تاریخی، نیاز به رویکردی علمی و مستند داریم. پیشنهاد مشخص این است که نمایشگاهی ملی و استانی در خوزستان برگزار شود که با ارائه دادههای دقیق و روایتهای مستند، دستاوردهای پس از انقلاب را بهصورت ملموس به نمایش بگذارد. چنین اقدامی میتواند هم در برابر جنگ روایتها بایستد و هم باعث افزایش آگاهی عمومی شود.