رییس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی پژوهشگاه فضایی ایران با اعلام اجرای پروژه اعزام انسان به فضا در دو فاز زیر مداری و مداری، جزییات طرح ملی اعزام فضانورد به فضا را تشریح کرد.

دکتر محمد ابراهیمی در نخستین هم‌اندیشی علوم و فناوری زیست فضایی که صبح چهارشنبه در پژوهشگاه فضایی ایران برگزار شد با بیان این که موضوع اعزام اولین فضانورد ایرانی به فضا در اسناد بالادستی تاکید شده است، گفت: در بند 9 اقدامات ملی نقشه جامع علمی کشور بر دستیابی به فناوری انسان به فضا و کسب دانش طراحی و ساخت و پرتاب ماهواره به مدار زمین آهنگ با مشارکت جهان اسلام و همکاری‌های بین‌المللی تاکید شده است. همچنین در سومین نشست شورای عالی فضایی مدیریت اجرای پروژه ملی اعزام انسان به فضا به سازمان فضایی ایران ابلاغ و مقرر شد در راستای اجرای این پروژه این سازمان از تمام امکانات و ظرفیت‌های موجود کشور و توانمندی کلیه‌ی فعالان بخش فضایی استفاده کند.

علاوه بر این اخیرا در سند جامع توسعه هوا فضای کشور که تصویب و ابلاغ شده است بر برنامه‌ی اعزام انسان به فضا تاکید شده است.

وی با بیان این که هم اکنون تنها سه کشور آمریکا، روسیه و چین موفق به اعزام انسان به فضا شده‌اند، گفت: کسب اقتدار و قرار گرفتن در شمار قدرتهای فضایی، ایجاد غرور ملی و نمایش پیشرفت های علمی و فناوری، تربیت دانشمندان، اهرم بازدارنده در مقابل تهدید‌ها، دستیابی به قابلیت و ظرفیت علمی و فناوری و صنعتی به منظور رفع نیازهای فضایی کشور و استفاده از منابع فضایی از جمله اهداف عمومی پروژه‌ی اعزام انسان به فضا محسوب می‌شود.

رییس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی پژوهشگاه فضایی ایران با اشاره به اهداف کلان طرح ملی اعزام فضانورد به فضا تصریح کرد: پروژه‌ی اعزام انسان به فضا در سازمان فضایی ایران در قالب دو فاز تعریف شده است، در فاز ابتدایی انجام پرواز تا سقف 200 کیلومتر به مدت 15 تا 30 دقیقه به صورت زیرمداری صورت خواهد گرفت و در فاز دوم پرواز مداری و قراردادن فضانورد در مدار زمین انجام می‌شود. البته در حین این اقدامات نیاز است که تعلیم فضانوردان هم به تناسب انجام شود.

ابراهیمی ادامه داد:‌ از دیگر اهداف کلان طرح ملی اعزام فضانورد به فضا کسب تجربه در کاوش و عملیات فضایی شامل حصول اطمینان از کنترل فضایی، قبل، حین و بعد از بازگشت به جو به وسیله سرنشین، انجام تحقیقات و آزمایشات علمی، دستیابی به فناوری‌های کلیدی کاوش فضایی، توسعه فرهنگ تعامل بین سازمانی، ایجاد زمینه برای تحقق طرح‌های کلان ملی از جمله ایجاد آزمایشگاه و ایستگاه فضایی کشورهای اسلامی، سفر به ماه و سیارات و اکتشاف کیهان است.

وی افزود: البته موضوع سفر به ماه در کمیسیون‌های شورای عالی فضایی بارها مورد بحث قرار گرفته‌ است تا شاید در آینده‌ پروژه‌های فضایی به این موضوع هم فکر شود.

رییس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی با بیان این که بر اساس زمان‌بندی‌ها باید انتخاب گروه اول فضانوردان ایرانی در سال 91 صورت می‌گرفت که به سال آینده موکول شده است، خاطرنشان کرد: امیدواریم با حمایت‌هایی که رییس جمهور نیز قول آن را داده‌اند بتوانیم فعالیت‌های ضروری تحقق این هدف بزرگ را از سال آینده آغاز کنیم.

وی خاطرنشان کرد: برای رسیدن به هدف اعزام فضانورد به فضا کاوشگرهای مختلفی به دنبال کاوشگرهایی که تا کنون طراحی و پرتاب شده است ساخته خواهد شد که هر کدام از آنها اهداف خاصی را دنبال می‌کنند. همچنین محموله‌هایی که بتوانند بازگشت به جو را با سپرهای حرارتی و اجزای کنترلی دقیق تحمل کنند با مشخصه‌هایی طراحی خواهد شد. البته به تدریج قطر و وزن کاوشگرها باید رشد کند تا بتوان فضانورد را در آن جا داد.

به گزارش ایسنا، ابراهیمی ادامه داد: هر کدام از این پروژه‌ها با سرفصل خود مشخص شدند و هم اکنون ابعاد و وزن تقریبی کاوشگرهای آینده به طور کامل مشخص کرده‌ایم و این که از امروز تا دستیابی به فناوری اعزام انسان به فضا باید چه فناوری‌هایی را رشد دهیم.

وی با بیان این که در حال حاضر ایده اولیه‌ی اعزام کپسول حامل انسان به فضا طراحی شده است، تاکید کرد: هم اکنون ماکت ایده اولیه کپسول اعزام به فضا جهت جا دادن شبیه‌ساز فضاپیما در آن طراحی شده است. برنامه ما این است که فضاپیما قدرت حمل سه فضانورد را داشته باشد اما پرواز اولیه‌ی فضاپیما با یک فضانورد خواهد بود.

رییس پژوهشکده سامانه‌های فضانوردی با اشاره به برگزاری نخستین علوم و فناوری زیست فضایی تصریح کرد: در جهت کسب فناوری‌ها زیست فضایی باید قدم به قدم این فناوری‌ها طراحی و مورد تست قرار بگیرند تا در نهایت از استفاده‌ی آنها در پروژه‌های فضایی اطمینان حاصل کنند.

اعتقاد ما این است که باید زیست شناسان، فیزیولوژیست‌ها، دامپزشکان و محققان پزشکی هوایی و فضایی در انجام این فعالیت‌ها سازمان فضایی را همیاری کنند.