سگگردانی در معابر و پارکهای اهواز، نهتنها امنیت و بهداشت عمومی را تهدید میکند، بلکه نشاندهنده نادیده گرفتن فرهنگ و آرامش جامعه است. این پدیده که به تقلیدی از رفتارهای وارداتی تبدیل شده، باعث نگرانی خانوادهها، بهویژه در فضاهای تفریحی، شده و نیازمند برخورد قاطع و فرهنگسازی اساسی است.
در سالهای اخیر، شاهد رشد چشمگیر پدیده سگگردانی در پارکهای اهواز هستیم. از سگهای کوچک فانتزی تا سگهای بزرگ و گاه ترسناک، این حیوانات اکنون بخشی از منظرههای عمومی پارکها شدهاند. در حالی که برای برخی افراد این موضوع نشانی از مدرنیته است، بسیاری از شهروندان از این رفتار احساس ناامنی و نگرانی دارند.
زهره، یک مادر اهل اهواز، درباره این موضوع میگوید: «وقتی فرزندانم را به پارک میبرم، نمیتوانیم روی چمنها بنشینیم، چون اغلب آثار مدفوع سگها روی زمین است. حتی با وجود اعتراض، صاحبان سگها به این موضوع توجهی نمیکنند.»علی، یک دانشجوی اهوازی، میگوید: «بارها دیدهام که برخی افراد سگهای خود را بدون قلاده در پارکها میچرخانند. این رفتار علاوه بر خطرناک بودن، نشاندهنده بیتوجهی به حقوق دیگران است.»
حوادث ناگوار؛ از حمله سگها تا آلودگی محیط
در حالی که قانون مشخصی برای منع سگگردانی در پارکهای عمومی وجود ندارد، مسئولان محلی بارها تاکید کردهاند که ورود حیوانات به فضاهای عمومی ممنوع است. اما در عمل، نبود نظارت کافی و ضعف در اعمال قانون باعث شده این مسئله به یک چالش جدی تبدیل شود.
پیرمردی بازنشسته که هر روز در پارک قدم میزند، داستانی تلخ را روایت میکند: «مدتی پیش یک سگ بزرگ ناگهان به کودکی حمله کرد. کودک دچار شوک شد و والدینش مجبور شدند او را به بیمارستان ببرند. اینطور حوادث امنیت خانوادهها را به خطر میاندازد.» علاوه بر خطر حمله، وجود مدفوع و ادرار سگها در محیط پارکها به معضل دیگری تبدیل شده است.
سگگردانی در پارکها ممنوع است
در سال ۱۳۹۷، کمیسیون فرهنگی شورای شهر اهواز ممنوعیت سگگردانی در اماکن عمومی را به تصویب رساند. حجتالاسلام جاسم موسیپور، عضو شورا، اعلام کرد «این اقدام در راستای مقابله با ناهنجاریهای اجتماعی و رعایت بهداشت عمومی صورت گرفته است».
وی تأکید کرد « ورود حیوانات خطرناک یا مضر به فضاهای عمومی مانند پارکها بر اساس ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی ممنوع شده است و شهرداری موظف به جمعآوری سگهای بلاصاحب و ساخت پناهگاه برای آنان شده است» وی هم اکنون معاون شهردار است.دکتر رضایی، کارشناس بهداشت محیط، معتقد است که نگهداری سگها در فضاهای عمومی میتواند منجر به انتقال بیماریهایی مانند هاری، لایم و توکسوپلاسموز شود.
او تاکید میکند: «متاسفانه بسیاری از صاحبان سگها اصول بهداشتی مانند جمعآوری مدفوع یا واکسیناسیون حیوانات خود را رعایت نمیکنند. این مسئله سلامت عمومی را تهدید میکند.»روانشناسان معتقدند که افزایش زندگی آپارتمانی و کاهش ارتباطات اجتماعی از دلایل اصلی گرایش به نگهداری از حیوانات خانگی است.
در عین حال، شبکههای اجتماعی نیز نقش مهمی در ترویج این فرهنگ ایفا میکنند. تبلیغات اینفلوئنسرها و نمایش زندگیهای لوکس همراه با حیوانات خانگی، به شکلگیری این پدیده کمک کرده است.
وعده برخورد...
در سال ۱۳۹۸، سرهنگ محسن دالوند، فرمانده انتظامی اهواز، اعلام کرد که با سگگردانی در اماکن عمومی و پارکهای این شهرستان برخورد قاطع خواهد شد. وی تأکید کرد که نیروی انتظامی با متخلفان، از جمله رانندگانی که در خودروهای خود سگگردانی میکنند، برخورد کرده و خودروهای آنها توقیف میشود. همچنین، برای سایر دستگاههای متولی شرح وظایفی مشخص شده و انتظار میرود این نهادها نیز وظایف خود را در این زمینه انجام دهند.
در بسیاری از کشورهای پیشرفته، قوانین سختگیرانهای برای نگهداری حیوانات خانگی وجود دارد. از الزام به استفاده از قلاده و پوزهبند تا جریمههای سنگین برای عدم جمعآوری مدفوع حیوانات، این قوانین تضمین میکنند که حقوق دیگر شهروندان نقض نشود. بهعنوان مثال، در فرانسه صاحبان سگها موظفاند کیسههای جمعآوری مدفوع همراه داشته باشند و در صورت عدم رعایت، جریمه میشوند.
سگگردانی در پارکها، علاوه بر مسائل بهداشتی، از نظر فرهنگی نیز با انتقاداتی همراه است. برخی معتقدند که ترویج این رفتار با سبک زندگی سنتی و خانوادگی در تضاد است. علیرغم این انتقادات، همچنان پارکها آزادانه در قرق سگگردانان است.افزایش پدیده سگگردانی
در پارکهای اهواز به یک مسئله جدی اجتماعی تبدیل شده است. نیاز به فرهنگسازی، نظارت بیشتر و وضع قوانین بازدارنده از جمله اقداماتی است که میتواند به مدیریت این موضوع کمک کند. شهروندان انتظار دارند که مسئولان محلی با جدیت بیشتری به این معضل بپردازند.