صدا و سیما بی تردید پرطرفدارترین رسانه کشور است.رسانه ای که  رسانه های مکتوب و مجازی در تاثیر گذاری روی افکار عمومی به گرد پایش هم نمی رسند و بنابراین طبیعی است که گروه های سیاسی تمایل داشته باشند به نوعی  تبلیغات رسانه ملی را در انحصار خود درآورند،  آن هم در آستانه انتخابات مهمی چون انتخابات ریاست جمهوری یازدهم  که تاثیر گذاری صدا و سیما و به خصوص سیما می تواند آرای زیادی را در سبد رای ها جابه جا کند.

این در حالی است که تا امروزدولت محمود احمدی نژاد به دلیل نزدیکی رئیس جمهور با رئیس صدا و سیما ، عزت الله ضرغامی ، بیشترین بهره سیاسی را از صدا و سیما که در اصل باید سازمانی بی طرف باشد تا شایستگی عنوان رسانه ملی بودن را داشته باشد، برده است.

حالا نیز  به نظر می رسد بازی سیاسی جدیدی بین صدا و سیما و دولت در حال شکل گرفتن است.

بازیی که یک طرف ان انتقاد های تند و تیز 20.30 و طنزهای طعنه دار خنده بازار در انتقاد به دولتی هاست  و طرف دیگر آن رپورتاژ تبلیغاتی برای دولت ان هم در پربیننده ترین زمان سیما یعنی بعد از اخبار ساعت 9 و قبل از سریال ساعت 10 که پروژه های دولتی  را تحت عنوان مهر ماندگار تبلیغ می کند.

بازی سیاسی  بین دولت و رسانه ملی  اما آن زمان رنگ و بوی جدی تر به خود می گیرد که از یک طرف ضرغامی ، محمود احمدی نژاد را برای افتتاح دو شبکه تلویزیونی دعوت می کند(امری که قبلا هم به دلیل نزدیکی رئیس جمهور و ضرغامی اتفاق افتاده بوئد) و از سوی دیگر رئیس جمهور کنایه هایی معنی دار به صدا و سیما می زند تا رسما پروژه مشترک دولت-صدا و سیما کلید بخورد.
رسانه نیز به دام این حربه جدید دولت می افتند و درباره اختلاف احمدی نژاد ضرغامی مانور می دهند!

ماجرا اما از این قرار بود که رئیس دولت دهم که  برای مراسم افتتاح دو شبکه تلویزیونی جدید تماشا و سلامت یه صدا و سیما رفته بود،  در این مراسم با کنایه به رویه صدا و سیما، حرف‌هایی درباره ضرورت اطلاع‌رسانی صحیح برای افزایش اعتماد مردم به رسانه ملی و مراجع آماری کشور زد و گفت که اطلا‌ع‌رسانی ناقص و نادرست و از میان بردن اعتماد مردم به مراجع آماری، به مشکلات و التهاب‌های اقتصادی کشور دامن می‌زند.

بعد از ان نیز رسانه های دولتی  انتقادهای هدفمند خود علیه صدا و سیما را آغاز کردند.به عنوان مثال ثمره هاشمی در مصاحبه باروزنامه ایران از رویکرد انتقادی صدا و سیما نسبت به دولت انتقاد کرد و درست مانند محمود  احمدی‌نژاد در پایان گفت‌وگوی خود از خطرات انحصار صدا و سیما در دست جریان و گروهی خاص حرف زد و گفت : گاهی اوقات نقص‌ها و کاستی‌های بزرگی هم در کار رسانه ملی می‌بینیم که این موضوع را در ذهن  تقویت می‌کند که احیاناً ممکن است برخی جریان های سیاسی تلاش دارند از رسانه ملی که متعلق به همه ملت است، به نفع خودشان استفاده کنند!

این در حالی است که دوستی بین رئیس جمهور و رئیس صدا و سیما برای همگان مشخص است و رویه صداو سیما  در سانسور خبری انتقاد خبرنگاران به رئیس جمهور در گفت و گو های خبری ، کنار گذاشتن  مجریان منتقد به دولت  و به طور کلی سانسور اخباری که نکات منفی برای دولت در پی دارد کاملا نشان دهنده ریکرد مثبت صدا و سیما نسبت به دولت است که گاهی به دلیل بازی های سیاسی  چاشنی انتقاد نیز به آن اضافه می شود.

به نظر می رسد در جایی که امکان رد صلاحیت افرادی مانند اسفندیار رحیم مشایی و غلام حسین الهام که از گزینه های اصلی دولت برای  کاندیداتوری هستند ، وجود دارد؛ عزت الله ضرغامی می تواند گزینه مناسبی برای دولتی ها باشد چرا که از یک سو دوستی وی  با  محمود احمدی نژاد اثبات شده است و از سوی دیگر ابزاری قوی برای تاثیر گذاری روی افکار عمومی در اختیار دارد.

گزینه ای که مسلما دولتی ها نمی توانند ساده از آن گذر کنند و به این ترتیب می توان گفت عزت الله ضرغامی کاندیدای پنهان دولتی هاست.کاندیدایی که دولتی ها قصددارند با پیش گرفتن رویه انتقادی از عملکرد وی ، هم از فشار رسانه ها به دلیل  تبلیغات صدا و سیما برای دولت بکاهند و هم  ارتباط  وی با دولت را با جو سازی های  سیاسی پنهان کنند.