میراث فرهنگی ناملموس یا میراث معنوی هر کشور ارزشمندترین گنجینههای فرهنگی مردم آن کشور است که ریشه در تمدن و تاریخ آن کشور دارد. این میراث گستره وسیعی از هنرهای بومی، آیینهای سنتی، جشنها و مراسم ملی، مهارتهای دستی و فرهنگ شفاهی مردم یک کشور را شامل میشوند.
اهدای هشت هزار شاخه گل نرگس شهرستان بهبهان به حرم مطهر رضوی، فنآوری سنتی ساخت مَشک پوستی عشایر لر خوزستان، دانش بومی کشت و پرورش درخت نخل، آیین استقبال از ورود کاروان امام رضا (ع) به ایران در خرمشهر، مهارت گلیمبافی هفتکل، گلیم قشقایی، مهارتهای سنتی ساختن و نواختن نی جفتی شوشتری از جمله آثار فرهنگی ناملموس (معنوی) خوزستان است که در فهرست ملی ثبت شدهاند.
شاید بیمناسبت نباشد که به فهرست بالا «شیوه نقاشی بدریسم» (که به اشتباه آن را سبک مینامند در حالی که سبک شامل حوزههای مختلف فرهنگ و هنر میشود و زندهیاد بدری خود به این امر معترف بود و در گپوگفتهای متعدد با نویسنده این مطلب از آن با عنوان تکنیک یا شیوه «بدریسم» در نقاشی نام میبرد) به یادگار مانده از استاد هاشم بدری را اضافه کنیم چراکه این شیوه نقاشی خاص خود او بود و در حقیقت امضای کار بدری پس از سالها کوشش و تلاش در عرصه هنر چشمنواز و الهامبرانگیز نقاشی بهشمار میآمد.
زندهیاد بدری شهرتی فرااستانی و حتی فراملی داشت. نگاهی به کارنامه هنری او شاهدی بر این ادعا است:
عضو انجمن آزاد نقاشان فرانسه، رتبه اول مسابقات نقاشی فرانسه (۱۹۹۸)، رتبه اول مسابقات نقاشی فرانسه (۲۰۰۴)، رتبه اول مسابقات نقاشی فرانسه (۲۰۰۴)، هنرمند برتر صنایع دستی ایران از نظر مردم اهواز (۱۳۸۴)، مبتکر تکنیک استفاده از کاردک در نقاشی بهنام «بدریسم» در کشور فرانسه (۱۹۸۵)، مبتکر آموزش نقاشی به نابینایان (۱۹۹۸) و برپایی ۵۰ نمایشگاه نقاشی در داخل و خارج از کشور از جمله افتخارات بدری است.
محمدهاشم بدری متولد ۱۳۲۵ بود. بدری نقاش جانباز و مبتکر تکنیک نقاشی «بدریسم» است که در فرانسه به ثبت رسید. کوچه محل زندگی بدری در اهواز در بهمن سال ۱۳۹۶ به نام او ثبت شد. او با تکنیک نوین خود توانست به بیش از ۵۰۰ نابینا نقاشی بیاموزد. آثار او و شاگردانش در بیش از ۵۰ نمایشگاه داخلی و خارجی به نمایش درآمدهاند.
بدری دوران نوجوانی و جوانی خود را به همراه خانواده در شهرستان ماهشهر سپری کرد. وی پس از اتمام تحصیلات و اخذ مدرک دیپلم وارد هوانیروز و پس از گذشت شش ماه به نیروی زمینی ارتش منتقل شد. در سال ۱۳۴۵ از منطقه اصفهان به لشکر ۹۲ زرهی خوزستان منتقل شد و چون شناگر بود و کارت نجات غریق داشت مربی باشگاه افسران شد. بدری همچنین موفق شد دوره فرماندهی تانک «چیفتن» را با موفقیت پشت سر بگذارد و در آغاز جنگ به عنوان فرمانده تانکهای چیفتن در مناطق مرزی حضور داشت.