فرامرز خوشاب   در خصوص وضعیت عرصه و حریم کوشک نورآباد گفت: برخی افراد بخشی از عرصه و حریم کوشک را تملک کردند و به صورت خودسرانه دیوارکشی انجام دادند.

او افزود: روند ساخت‌وسازهای غیرمجاز در این بنای تاریخی هم‌چنان ادامه دارد.

وی خاطرنشان کرد: دخل و تصرف در عرصه و حریم کوشک نورآباد ایذه در حالی است که این بنای تاریخی در فهرست آثار ملی ثبت شده‌ و عرصه و حریم آن نیز تایید و تصویب شده است.

این دوستدار میراث‌ فرهنگی با تاکید بر این‌که اداره کل میراث فرهنگی گردشگری و صنایع‌ دستی خوزستان براساس وظایف سازمانی خود باید از ادامه روند ساخت‌وسازهای غیرمجاز در عرصه و حریم کوشک نورآباد ایذه جلوگیری کند، تصریح کرد: متاسفانه به نظر می‌رسد اداره میراث ‌فرهنگی خوزستان با وجود انعکاس مستمر اخبار تمایلی به حل مشکلات میراث فرهنگی ایذه ندارد.

خوشاب با بیان این‌که در مکاتبه با مسوول یگان حفاظت استان نسبت به تعرض به عرصه و حریم کوشک نورآباد و ضرورت حفظ هر چه زودتر این بنای تاریخی هشدار دادیم، گفت: پس از چندین بار تماس و مکاتبه از یگان حفاظت نیز هیچ واکنشی دیده نشد.

بنای تاریخی «کوشک نورآباد» مربوط به دوره قاجار است و محمدخان قمه‌طلا از آن استفاده می‌کرده و در شهرستان ایذه، روستای نورآباد، واقع شده است. بنای سنگی و گچی کوشک نورآباد از سنگ قواره و لاشه سنگ با استفاده از کچ نیم‌کوب بر روی صخره ساخته شده است. در این بنا هیچ گونه چوبی به کار نرفته است و منبع روشنایی آن پنچ‌دری‌ها و سه‌دری‌هایی به شیوه معماری ده‌دشتی (بهبهان) بوده است. معماری این بنا محلی نیست، چون به شیون معماری ده‌دشتی است و برای این‌که نور بیشتری به داخل آن بتابد جرز درگاه‌هایش به شکل اریب ساخته شده است. این بنای تاریخی یک بنای تفریحی بوده و در زمستان‌ها و بهار مورد استفاده قرار می‌گرفت و ساکنان آن برای کوچ پاییزه به چغاخور چهارمحال‌وبختیاری می‌رفتند. این کوشک ۱۱ بهمن ۱۳۷۸ با شماره ۲۵۷۰ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.