ویلیام سالیوان در زمان کارتر سفیر آمریکا در ایران شد.
اردشیر زاهدی به شاه توصیه کرده بود که سالیوان را نپذیرند.
ایشان اعتقاد داشتند که حضور سالیوان در تهران مشکل زا است شاه چنین حرکتی نکرد و گفت نمیخواهد با دولت کارتر در ابتدای کار چالش داشته باشد.
آمریکا از قبل از شاه خواسته بود که شاه از نفوذش در اوپک استفاده کند و ازافزایش قیمت نفت جلوگیری کند که البته شاه نیز این کار را نمیکرد و طرفدار بالا رفتن قیمت نفت حداقل همراه با نرخ تورم در غرب و نرخ فزاینده سبد کالاهایی بود که ایران از غرب میخرد بود.
البته بعد از عدم همکاری شاه با آمریکا ،آمریکا این حرکت را از طریق عربستان انجام داد.
شاه نیز بعد از این حرکات آمریکا از ایشان انتقاد میکرد که حقوق بشر را بهانه قرار دادند و مخالفت ها و یا انتقادات دولت کارتر به دلیل همین مسائل مالی میباشد.
البته ساواک در بین بسیاری از مردم به یک نهاد فوق العاده سرکوبگر معروف شده بود که با دقت و وسواس فراوان با منتقدان و یا براندازان و مخالفان برخوردهای تند و خشن میکرد.
بعد از یکی از دیدارهای شاه با سالیوان هویدا از نخست وزیری کنار رفت و جمشید آموزگار نخست وزیر شد.
البته در سال پنجاه و هفت در ایران هم رکود اقتصادی بود و هم تورم.
در آن زمان درآمد نفت ایران کاهش داشت و شاه حاضر نبود در بودجه نظامی ارتش تجدید نظر کند.
شاه ریشه بحران را نه در عوامل داخلی که در توطئه های خارجی سراغ میکرد .

منبع کتاب نگاهی به شاه
نوشته دکتر عباس میلانی