حسن کریمی*/  روابط عمومي را امروز بدون شك بايد يكي از مهمترين بخش هاي هر سازمان بدانيم و نبايد فراموش كنيم كه روابط عمومي ها هستند كه تمامي اتفاقات درون يك سازمان را مي توانند در صورت توانمندي مثبت انعكاس دهند و بازخورد مطلوب دريافت كنند و در صورت عدم برخورداري از مهارت ها و ذوق هنري و نيز علم كافي مي توانند هر رخداد را  براي يك سازمان تبديل به يك چالش بزرگ كنند .
واژه روابط عمومي در تعبير ساده و عاميانه به معناي توانايي برقراري ارتباط با ديگران مي باشد كه امروزه روابط عمومي به عنوان يك نهاد ارتباطي متعلق به جامعه ي مدرن است، اين ساختار در بسياري از كشورهاي پيشرفته و صنعتي در جايگاه واقعي خود قرار گرفته ولي در جوامع جهان سومي اين ساختار بيشتر تقليدي و دچار روزمرگي و پراكنده كاري شده است.
روابط عمومي ها به دليل جايگاه راهبردي زيربنايي خود مي توانند سازمان هاي مختلف را در همگامي با پيشرفت و تحولات جهاني ياري دهند، چراكه روابط عمومي يك واحد پويا و ارگانيك سازماني است كه هيچ گاه در آن سكون و تعطيلي وجود ندارد.

روابط عمومي مانند واحدهايي نظير امور اداري و مالي نيست كه در ساعات و زمان هاي معيني فعاليت داشته باشد، بلكه مجموعه اي است با فعاليت هاي خطير، وسيع و شبانه روزي.

حيات سازماني مستلزم فعاليت مداوم روابط عمومي هاست و سازمان بدون روابط عمومي زنده و پويا، موفق و اثربخش نخواهد بود.

آن چه حايز اهميت است، ماهيت غير مادي وظايف و مسؤوليت هاي روابط عمومي هاست. بدين معنا كه اولا: تمامي پيكره سازمان با روابط عمومي در ارتباط است. ثانيا: روابط عمومي فعاليتي است مبتني بر فرهنگ، اجتماع، گروه ها، باورها، انديشه ها و…

روابط عمومي در كشور ما نياز به توسعه ي همه جانبه و ترقي و تعالي روزافزون دارد. چراكه امروزه كمتر سازماني را در سطح جهان مي توان يافت كه فاقد واحد روابط عمومي باشد. اين امر نشانگر جايگاه و نقش راهبردي روابط عمومي در زندگي فردي و اجتماعي افراد سازمان هاست. به طور كلي روابط عمومي چشم و گوش و قلب سازمان است كه بدون آن حيات سازماني دوام ندارد. به عبارت ديگر، روابط عمومي كار مديريت است.

تحليلي بر نقش روابط عمومي در سازمان ها
در واقع يكي از مباني توسعه ي سازماني، روابط عمومي است. به دليل آن كه روابط عمومي، پايگاه اطلاعاتي و ارتباطي سازمان است. پس ناديده گرفتن روابط عمومي، يعني ناديده گرفتن حجم وسيعي از مخاطبان و اهميت ندادن به پاسخگويي، يعني عدم اعتقاد به كار گروهي و مشاركتي كه با نگرش سازمان يافته مغايرت دارد. سازمان به عنوان يك سيستم اجتماعي با هدف و وظايف مختلف نيازمند آن است كه توسط روابط عمومي خود:

۱- به جامعه، مطبوعات، مديران و… معرفي شود.
۲- رشد و توسعه يابد.
۳- بازخوردها را تجزيه و تحليل كند.
۴- موفقيت ها، شكست ها، قوت ها و ضعف ها را بررسي و مطالعه كند.
۵- در عالم تجربه، رقابت و صحنه هاي بين المللي به موفقيت دست پيدا كند.

روابط عمومي ها در سازمان ها نقش هاي زيادي را بر عهده دارند كه از آن جمله مي توان به توزيع اطلاعات، انجام تبليغات و برقراري ارتباط دو سويه بين مخاطبان و مديريت سازمان اشاره كرد. با توجه به اينكه در سازمان هاي برتر، همه ي واحدها علاوه بر نقش هاي سنتي، نقش هاي ديگري نيز ايفا مي كنند تا سازمان را به جايگاه برتر برسانند، واحد روابط عمومي نيز در راستاي نيل به اهداف سازماني، داراي وظايف سنگيني بوده و نقطه ي عطف ديگر واحدها محسوب مي شود.
به طور كلي نقش هاي روابط عمومي در سازمان ها را مي توان به شرح زير بيان كرد:
الف) نقش آينده نگري:

هدف از آينده نگري، محاسبه يا پيشگويي برخي از رويدادها يا شرايط آتي است. آينده نگري به مدير كمك مي كند تا شرايط آينده را به خوبي بشناسد و براي مشكلاتي كه در راهند، چاره انديشي كند. به بيان ديگر، هدف اصلي آينده نگري، كسب آگاهي درباره ي رخدادهاي نامعلومي است كه احتمالا در آينده روي خواهد داد.