غزنویان از 351 تا 582 هجری قمری بودند.نخستین امیر غزنویان ابو اسحق البتکین بود.البتکین در آغاز غلامی ترک بود و در زمان عبدالملک اول سامانی به مقام حاجب سالاری رسید.
البتکین به غزنه در افغانستان رفت و در آنجا حکومتی تشکیل داد.
سبکتکین غلام البتکین بود و داماد او شده بود و بعد حاکم شد.
سبکتکین در 387 درگذشت و اسماعیل پسر کوچک او جانشین وی شد.محمود برادر بزرگتر اسماعیل بود و تحمل اطاعت از برادر کوچکتر را نداشت و او را مغلوب و محبوس کرد و حاکم شد.
سلطان محمود غزنوی در 61 سالگی در سال 421 هجری قمری به دلیل مرض سل در غزنین در گذشت.
سلطان محمود بزرگترین پادشاه غزنوی بود.
محمود غزنوی شاعر و دانشمند در دربار خود داشت. ابو علی سینا ،ابوریحان بیرونی ،فردوسی،عنصری بلخی در دوران محمود غزنوی بودند.
شاگرد ابو نصر مشکان مورخ معروف ابوالفضل بیهقی صاحب تاریخ بیهقی است.
محمود دو پسر داشت به نام محمد و مسعود،مسعود پسر بزرگتر بود.
محمود پسر کوچکتر خود را جانشین خود کرد یعنی محمد.
سرانجام پسر بزرگتر محمود غزنوی برادر خود را کور کرد و پادشاه شد.بعد از مسعود برادر کور او محمد شاه شد.
الب ارسلان سلجوقی به حکومت غزنویان در ایران پایان داد و در بخش هایی در غزنه و هند بود.
محمد غوری غزنویان را در سال 582 کلا منقرض کرد.غزنویان به ادبیات فارسی علاقه داشتند و از شاعران حمایت میکردند.
منبع: کتاب تاریخ ایران زمین نوشته دکتر محمد جواد مشکور