محمدامین حیات مقدم پژوهشگر سیاسی/ در ماده سیزده اعلامیه حقوق بشر آمده : هر کس حق دارد هر کشوری و از جمله کشور خود را ترک کند و یا به کشور خود بازگردد.
آزادی رفت و آمد نیز از جمله حقوق و آزادی هایی است که باید برای مردم به رسمیت شناخت.
دولت ها مکلفند و تکلیف دارند به اتباع خود گذرنامه بدهند.
در برخی موارد دولتها مانند مسایل امنیت،نظم،بهداشت عمومی به طور موقت آزادی های مردم را محدود یا سلب کند.
در قانون مجازات اسلامی جمهوری اسلامی ایران مسأله تبعید آمده است.
مدافعان و فعالین حقوق بشر میگویند برخورداری از پناهندگی در کشورهای پناه دهنده و داشتن تابعیت و یا ملیت یک کشور حق انسانی است.
مدافعان و فعالین حقوق بشر میگویند که کشورها و یا حکومتها حق ندارند به دلیل مسائل سیاسی یک شخص را ممنوع الخروج کنند و یا حق تردد را از او سلب کنند.
برخی از افراد اعلام کردند که مسایلی مانند طرح ترافیک دایمی و یا قرار دادن طرح هایی مانند زوج و فرد برای تردد اتوموبیل بر خلاف آزادی های مشروع مردم است و بهتر است که کلا لغو شود.