یک دهه پیش در چنین روزی، روبان آخرین کشت و صنعت نیشکری خوزستان از سوی
رییس جمهور وقت قیچی شد و کارخانه 100 هزار تنی تولید شکر آن در پنجم دی
به بهرهبرداری رسید. نیشکر دهخدا از زمان کلنگزنی، فراز و فرودهای زیادی
پشت سر گذاشته و در برههای نفسهایش از بیآبی به شماره افتاد و در زمانی
دیگر، آب از سرش گذشت و در سیلاب غرق شد اما در همه این گیر و دارها، نامش
بسانِ دهخدا، این ادیب و لغتشناس پرآوازه ایرانی، درخشید و کام مردم را از
دستاوردهایش شیرین کرد.
کلنگ این واحد نیشکری در مسیر جاده معروف دغاغله تیرماه 1380 از سوی وزیر وقت جهاد کشاورزی به زمین زده شد و تقریبا چند سال بعد صدای دروگرهای برداشتِ نیشکر در مزارع آن پیچید.
تاریخ نیشکر دهخدا مملو از حقایقی در فتح قلههای رفیع باورهاست که همتها را در پیچ تندِ سیلاب و خشکسالی محک زد و مردان نیشکر، سربلند از آن بیرون آمدند.
در میانه سیلاب، تصویر مردانِ نیشکر، بدل به سمبلی برای ایستادگی شد؛ تصویری از مردان نیشکر دهخدا که به دل آب زدند و تا کمر در سیلاب فرو رفتند تا مانعی برای ورود آب به انبارها و کارخانه شکر ایجاد کنند.
اکنون پس از یک دهه، با همه مصائب و مشکلات، این واحد نیشکری، استوارتر از گذشته، به پیش میرود و ترنّم شیرین تولید شکر در آن طنینانداز شده است.