مشکلات و چالشهای موجود در محوطه باستانی ارجان باعث شده تا به دلایلی اجازه انتشار خبر و یا مصاحبهای در خصوص وضعیت فعلی این محوطه باستانی وجود نداشته باشند. از این رو و نیز با سکوت مسؤولان میراث فرهنگی پرسشهای قابل تامل و مهمی در این خصوص مطرح است.
با توجه به این شرایط و ابهام وضعیت فعلی این محوطه باستانی نقد این است که چرا اطلاعات درباره ارجان به انحصار گرفته شده و به نوعی هم در آگاهیرسانی به متخصصان و هم عموم انحصار به وجود آمده است؟
در این باره، دکتر عباس مقدم، از باستانشناسانی که در این محوطه باستانی فعالیت داشته با اشاره به اینکه به طور مستقیم اطلاعات موثق و جدیدی درباره محوطه باستانی ارجان ندارد گفت: با گذشت زمان و نبود توجه به ارجان لایههای باستانی این محوطه که بر اثر فعالیتهای مختلف زیرورو شده بود بیشتر هم خواهد شد.
این باستانشناس با اشاره به اینکه محوطه باستانی ارجان در حدود چهار دهه گذشته یکی از سالمترین محوطههای باستانی کشور بود به ایسنا گفت: روند تخریب ارجان به مرور زمان و به صورت تساعدی بالا رفته است.
مقدم با اشاره به اینکه از سال ۵۷ کارخانه سیمان در ارجان شروع به فعالیت کرد تصریح کرد: تقریبا سرعت و روند تخریب ارجان از همین سال آغاز شد و بعد از آن با فعالیتهای متعدد و تعدی بر عرصه و حریم ارجان چهره این محوطه باستانی دگرگون شد.
این باستانشناس متذکر شد: هر سال که میگذرد وضعیت محوطه تاریخی ارجان بد و بدتر میشود.
وی خاطرنشان کرد: در دهههای گذشته چندین فعالیت برای شناخت، پژوهش، نجات و حفاظت از این محوطه باستانی انجام شده است. این در حالی است که اقدامات لازم در ارجان باید بیشتر جنبه حفاظت از محوطه را داشته باشد تا شاید با چنین عملکردی این محوطه بیش از این تخریب نشود.