اقتدار ایران، رسوایی امریکا و اسراییل

شانزدهمین اجلاس جنبش عدم تعهد در تهران در حالی برگزار شد که جنگ رسانه ای و روانی غرب درباره ایران به طرز بی سابقه ای وارد فاز جدیدی شده بود. به طوری که کشورمان را در محاصره تبلیغات منفی و ناامن جلوه دادن اش قرار دادند و با رایزنی و تهدید در صدد متقاعد ساختن رؤسای کشورها، برای عدم حضور در تهران بودند.

اما با حضور «بان کی مون» دبیر کل سازمان ملل، خط بطلانی بر افکار پوچ و پوسیده ی آمریکا و هم پیاله هایش کشیده شد و آرام آرام بساط خبر پراکنی و شایعه سازی برچیده شد.

هرچند آمریکا و اسرائیل تمام تلاش خود را به کار بستند تا از حضور «بان کی مون» به ایران، جلوگیری کنند. اما دبیر کل سازمان ملل به اهمیت اجلاسی که رهبران دو سوم از کشورهای عضو سازمان ملل درآن حضور دارند پی برده و با تمام رایزنی ها و اعمال فشارها ،به تهران آمد که این حضور، خشم آمریکا ، اسرائیل و اروپا را به دنبال داشت.

موفقیت بی نظیر ایران در برگزاری شانزدهمین اجلاس جنبش عدم تعهد، رسانه های جهان را به تکاپو انداخت به طوری که روزنامه ی «السفیر» نوشت: «نشست تهران اعتبار را به سازمان کشورهای غیر متعهد بازگرداند و این نشست نشان داد که علیرغم تبلیغات رسانه ها، ایران کشوری گوشه نشین و منزوی نیست و حضور علنی در صحنه بین المللی دارد و وزنه ای قابل اتکا است و به علاوه این کشور کانال های قوی و مستحکم ارتباطی با جهان خارج خود دارد».

بدون شک دستگاه دیپلماسی غرب از برگزاری غیر متعهدها در تهران تکان بسیار سختی خورده است به طوری که به انحاء مختلف در صدد کم اهمیت جلوه دادن این اجلاس هستند و آن را جنجالی بیهوده توصیف می کند.اما آن روی سکه ،حکایتی دیگر دارد. نه برفی وجود دارد که آمریکا و اسرائیل و ... سر در آن فرو کنند و نه کشوری که گوش شنوایی به این اربابان زر و زور داشته باشد.

برگزاری اجلاس تهران، نه تنها کم اهمیت نبود بلکه زنگ مطالبات و خودباوری جامعه جهانی را به صدا درآورد و سیلی محکمی به صورت آمریکا، اروپا و بویژه اسرائیل نواخت.

جمهوری اسلامی ایران که سال های طولانی تحت سخت ترین تحریم ها و مجازات هایی از جمله توبیخ سازمان ملل قرار گرفته و به حمله نظامی تهدید شده است، این روزها با برگزاری بی نقص اجلاس، در برابر هژمونی ناعادلانه غرب، در رأس هژمونی جدید دنیا قرار گرفته است.چرا که ریاست جنبش عدم تعهد یکی از مؤثرترین و مهم ترین تشکل های بین المللی است که باتوجه به عضویت 120 کشور در حال توسعه، تأثیر گذاری خود را در معادلات جهانی به همگان نشان خواهد داد که جمهوری اسلامی ایران باید تلاش کند که در طول 3 سال ریاست خود، فرصت های مناسبی برای توسعه، گسترش عدالت، مبارزه با فقر، مبارزه با سلاح های هسته ای و ... را با استفاده از ظرفیت های علمی و دانش محور فراهم نماید تا به همگان ثابت کند صلح پایدار در سایه مدیریت مشترک جهانی بدور از ذهن نبوده و نخواهد بود.