در این جریان اخیر که ارشاد وارد شد، قریب به اتفاق موافق بودند الا یک نفر در جمع هیئت موسس. در آن جمع از همه سلایق بودند از هیئت موسس خانه مطبوعات 551 هم حداقل 4-3 نفر حضور داشتند. آن یک نفر تلاش کرد از طرق مختلف طومار، بیانیه، پیگیری، ایجاد القائات، بردن اطلاعات غلط به بیرون و ... مخالفت خود را نشان دهد و عامل به هم خوردن این ماجرا شد.
ولی اینکه سئوال می کنید چه عاملی باعث مقاومت می شود، به نظر من نخست: منافع مادی  سپس: منافع سیاسی و یا پیدا کردن موقعیت و به این معنا که فردی بخواهد خودش را مطرح کند و یک موقعیت اجتماعی و سیاسی پیدا کند. این دو عامل می تواند تاثیرگزار باشد.
من الان پیگیری هایی که در ارتباط با جریان خانه مطبوعات ایران که یک سری حواشی هم داشته انجام دادم، اخبار رسیده حکایت دارد که از طریق خانه مطبوعات به برخی مسئولین در سطوح مختلف وصل می شوند و از طریق این ارتباطات به نان و نوایی می رسند. بالاخره خانه مطبوعات به عنوان یک جریان موثر در افکار عمومی و یک اهرم قدرتمند در تحولات اجتماعی و مسائل سیاسی  می تواند اولا ارتباطاتی برقرار کند و جریانی را تقویت کند و دیگر اینکه مسائل مادی ومالی هست.
اخباری که جسته و گریخته می رسد موید این است که یک سری هزینه ها دارد صورت می گیرد، یک سری مسائل مالی مطرح شده، موقعیت هایی برای یک نفر ایجاد می شود که بتواند با عالیترین مقامهای اجرایی هم ارتباط ایجاد کند. یعنی اینکه خانه مطبوعات استان پله ای می شود برای کسانی که به دنبال اهداف خاص هستند. کسی که به دنبال اصل کار باشد این چیزها را نمی بیند. رفتارها خودش گویاست. هنوز یکسال از شکل گرفتن این خانه نگذشته است و هیچ کاری در استان انجام نشده، جایی که خودش ناموفق است و توفیقی نداشته و محل بحث و ایراد است و اعتراض به دنبال داشته، یک دفعه پله ای می شود و طرف می شود رییس یک مجموعه بزرگتر.
بالاخره برای یک کسی یک چیزهایی داشته است، اگر نداشت چرا اینقدر مقاومت صورت می گیرد و گرنه به محض ارائه گزارش سازمان بازرسی و اینکه شخص احساس کرد تخلفی صورت گرفته چرا ادامه می دهد؟ چرا حساسیت ایجاد می کنید؟ هرکاری می خواهد انجام شود از سوی عده ای با چالش مواجه می شویم.
کسی نباید به خودش حق بدهد با سوء استفاده از موقعیتش اخلال ایجاد کند. این فرصت پیش آمده برای تشکیل هیئت مدیره جای انعطاف بود. از چه چیزی نگران بودند؟
متاسفانه اینطور رفتارها اثر خودش را گذاشته و دلسردی در جامعه مطبوعاتی ایجاد کرده است. ما الان یکی از اشکالاتی که به دوستان خودمان داریم این است که اگر تمایل دارند مسئله به صورت جدی حل شود باید وارد صحنه بشوند.

به نظر شما، ارشاد نمی تواند به صورت جدی تر وارد ماجرا شود؟

یک رفتار محافظه کاری و پرهیز از اینکه محل مناقشه بشود در ارشاد وجود دارد. بالاخره باید یک جایی اقتداری از خودشان نشان بدهند. نمی شود یک نفر بیاید و به هر دلیل و بهانه ای مقاومت کند. به طور طبیعی ارشاد باید آنجا محکم می ایستاد و برخورد می کرد. ولی متاسفانه این کار را نکرد و همه زحماتی که کشیده شده بود و وقتی که صرف شده هدر رفت.

از ارائه گزارش سازمان بازرسی تا برگزاری این مجمع توسط ارشاد بیش از 2 سال طول کشید که آن هم به هر دلیلی ابتر ماند. علت چه بود؟

این گزارش باید کامل اجرا می شد و در آن صورت خیلی از مشکلات حل می شد. مثلا عامل تخلف کسی بوده است در داخل ارشاد که باید با وی برخورد صورت می گرفت و آن فردی که باید توبیخ می شد همچنین. من احساس می کنم که این بحث جدی گرفته نشد و همین باعث شد که عده ای فکر کنند هربازی می شود سر آن درآورد.
مسئولین ارشاد حتی در اعلام گزارش هم تاخیر داشتند و گزارشی که در آبان ماه ارائه شده بود که هیئت مدیره وجاهت قانونی ندارد،  اسفند ماه اعلام کردند آن هم شب عید که عملا بازتابی محدود داشته باشد و قضیه سربسته رد بشود و برود.


در بیانیه خانه مطبوعات که به امضای رییس هیئت مدیره و مدیر خانه مطبوعات رسیده مدت هیئت مدیره موقت را 6-3 تعیین کرده بودند، بر چه مبنایی این مدت تا الان طول کشید؟

اینها خودشان را برای 2 سال به عنوان هیئت مدیره به اداره ثبت معرفی کردند در صورتی که در بیانیه صراحتا 3 الی 6 ماه آمده است. این خیانت و جعل است. ما این مسئله 3 ماه را هم در اطلاعیه ها و هم در روزنامه هاشان دیدیم ولی وقتی آگهی تاسیس را دیدیم نمی دانیم چطور زیر بار این کار رفتند. کاری که اساسش بر تقوایی و بی صداقتی بوده است باید از بین برود، حذف شود و تصمیم بگیریم یک کار جدیدی بر اساس اصول شکل بدهیم.
این خانه ظرف 48 ساعت و خودشان هم می گویند کودتاگونه تاسیس شد. چه طور این اتفاق افتاده؟ یک نفر زنگ زده تعدادی را جمع کرده. مگر کل جامعه مطبوعاتی اینها هستند. بعد هم برای اینکه سر و ته قضیه را جمع بکنند گفتند چه بکنیم، چه کسی می خواهد کاندیدا بشود به عنوان مجمع موسسان، که اصلا همچنین چیزی در اساسنامه وجود ندارد و من درآوردی است.

راه برون رفت از این وضعیت را در چه می دانید؟

جامعه مطبوعاتی باید به اینجا برسند که با کسانی که سنگ اندازی می کنند برخورد کنند. باید ریش سفیدان و دلسوزان مطبوعات بنشینند و مسایل را بدون ملاحظه و لاپوشانی بررسی کنند و این مسئله برای یک بار باز شود و مشخص شود چه کسی مقصر بوده و عوامل شناسایی شوند و دیگر این اشتباهات را مرتکب نشویم.
ارشاد هم به نظر من باید یک مقدار از خودش هزینه بکند. مدیرکل محترم ارشاد از اینکه می خواهد وارد این بحث شود و یک ترکش هایی ممکن است داشته باشد ترسی نداشته باشد و نگران نباشد. متاسفانه  گاهی اوقات حس می کنیم که افراد پرهیز دارند وارد مسئله بشوند که مناقشه داشته باشد. ارشاد باید تصمیم خودش را بگیرد چون بحث حیثیتی شده است.