چهارمین سمینار بررسی مسائل مطبوعات ایران صبح روز سه شنبه گذشته در حالی برگزار شد که پس از مدتها بخش قابل توجهی از دست اندرکاران اصلی مطبوعات کشور گرد هم آمده بودند، فرصت خوبی که در ذیل آن می توانستیم، مشکلات و مسائل مناطق دیگر کشور را با خودمان مقایسه کنیم. بسیاری از چهره های شهرستانی را البته من می شناختم لذا در حاشیه توانستیم راجع به چالش های درگیر امروزه مطبوعات با برخی از آنها هم بحث و بررسی داشته باشیم. البته در این میان مساله "خانه مطبوعات ایران" مهمترین درد مشترکی بود که مثل زحمی بر تن رنجور مطبوعات کشور مانده بود و به علت بلاتکلیفی فعلاً هیچ خاصیتی برای اصحاب مطبوعات ندارد. بویژه ظرف سال های اخیر که نه وزارتخانه این تشکل را قبول دارد و نه جامعه مطبوعاتی!.
چنین چالش ذهنی را وقتی که شخصاً و در حاشیه همایش با آقای محمدزاده معاون مطبوعاتی وزارت ارشاد طرح کردم و در پیرامون خانه مطبوعات سوال کردم، شنیدم که به کنایه و پوزخند گفت: کدام خانه مطبوعات؟!
وقتی که بر ضرورت وجود تشکل خانه مطبوعات (و نه بخشی از هیئت مدیره ای که فعلاً پوسته آن را بنام خودشان یدک می کشند) به معاون وزیر تأکید نمودم، وی افزود: تا زمانی که یک انتخابات دمکراتیک در میان مطبوعات صورت نگیرد، چنین چیزی را به رسمیت نمی شناسیم!
به اینجای این گفتگو که رسیدیم اوضاع این تشکل را در استان خوزستان به بحث درآوردم. محمدزاده پرسید: انتخابات در استان شما چگونه بوده؟ من هم نسخه ای از گزارش مکتوب سازمان بازرسی خطاب به دکتر حسینی وزیر ارشاد را نشانش دادم که این سازمان انتخابات کذائی خانه مطبوعات خوزستان را فاقد و جاهت قانونی دانسته و علی القاعده حضور یکی از افرادی که در این پروسه به بالای پوسته فعلی خانه مطبوعات در پایتخت رسیده نیز فاقد هر گونه وجه قانونی است.
بعلاوه از آقای محمدزاده پیرامون عکس العملش در قبال بیانیه 91 نفر از اصحاب مطبوعات خوزستان در اعتراض به عملکرد چیزی تحت عنوان "خانه مطبوعات خوزستان" و انفعال 4 ساله و از بین بردن همه فرصت های ترقی و تعالی این صنف در استان را نشانش دادم که برای پیگیری یک نسخه از آن را از من خواست.
در این میان با دوستانی که شاهد این ماجرا بودند، بحث را ادامه دادیم. اطاله مبحث به مشاورین خانه مطبوعات هم رسید. به احکامی که معلوم نیست برای چه اهداف و در پی چه دستاوردی از سوی برخی صادر می شوند. که اتفاقاً یکی از دوستان مازندرانی گفت : صبر داشته باش ! همه این موارد را بایستی پس از تحویل و تحول مورد پیگیری قضایی قرار داد و تا ته آن می توان رفت و به خیلی چیزها پی برد!
القصه به این نتیجه رسیدم که هرگاه و به هر عنوانی فرصتی برای تجمع اصحاب مطبوعات کشور پیش آید تقریباً درد همه مشترک می نماید و اگر برخی فکر می کنند اقدامات آنها با فرو بردن سر در برف از دیده ها پنهان باقی می ماند، سخت در اشتباه اند. اما از یک بابت ملاحظه کاری مسئولین ارشاد خوزستان نیز جای گله دارد. بویژه سکوت آنها پیرامون بیانیه 91 نفره جامعه مطبوعاتی که در میان آنها ریش سفیدان این صنف درخشش دارند، از توقع جامعه مطبوعاتی نخواهد کاست.