به گزارش مهر، سایت تحلیلی American thinkerدر مطلبی در زمینه مرگ بن لادن و تردیدهای مربوط به آن نوشت : برت استفان مدتی پیش در روزنامه وال استریت از اصطلاح "بهترین ساعت اوباما" استفاده کرد و نوشت : ساعتی که باراک اوباما برای کشتن اسامه بن لادن چراغ سبز داد، بهترین لحظه وی در زندگی اش محسوب می شود، ولی ما این چنین فکر نمی کنیم. زیرا پروسه مرگ بن لادن و همچنین اعلام این خبر از سوی اوباما و جشن گرفته شدن این واقعه از سوی مردم تا حد زیادی عجیب به نظر می رسد.

آنچه از نظر من در این واقعه بزرگ در تاریخ آمریکا از همه چیز تعجب برانگیزتر است، کمی اطلاعات بیرون آمده درباره این اتفاق از سوی دولت آمریکا است. این طور به نظر می رسد که هیچ کس نمی خواهد اطلاعات کامل و درست بدهد و یا هیچ کس به طور واقعی نمی داند جزئیات رویداد چه بوده است. همین امر سبب شده افراد و رسانه ها تلاش کنند اطلاعاتی را  که به دست می آورند، به هم بچسبانند تا شاید به تمام سناریو دست پیدا کنند.

ما می دانیم که ارتش آمریکا که بر اساس سازمان اطلاعاتی این کشور عمل می کند، در پاکستان به مجموعه ای که بن لادن در آن زندگی می کرد، رفته و در تاریکی نیمه شب مردی را که جهان به دنبالش بود، کشت- و انجام  این کار 10 سال طول کشیده بود. مطمئنا سربازانی که این مسئولیت را به انجام رساندند دارای دوربینهای فیلمبرداری بودند و در زمانی که این کار را با موفقیت به انجام می رساندند، باید  شواهد دادگاهی خوبی جمع آوری کرده باشند تا ادعای موفقیت خود را ثابت کنند. (پیش از انداختن جسد بن لادن در اقیانوس باید فیلمهای خوبی برداشته باشند و در صورتی که این اتفاقات واقعا رخ داده باشد، این فیلمها می توانست به جهانیان ثابت کند که ما آمریکایی ها تا چه اندازه صادق هستیم.)

آنچه همه جهان انتظار داشت، این بود که یکشنبه عصر اوباما در تلویزیون ظاهر شود و توضیح دقیق و جزء به جزئی در مورد آنچه رخ داده ارائه دهد و بگوید چطور دستگاه اطلاعاتی آمریکا موفق به پیدا کردن اطلاعات در مورد بن لادن شد و ارتش را برای کشتن وی راهنمایی کرد. ولی اوباما در واقع هیچ توضیح مفیدی از آنچه اتفاق افتاده است، ارائه نداد.

استفان گفت : حالا چند روز گذشته و هنوز اطلاعات دقیقی از چگونگی کشته شدن بن لادن منتشر نشده است. من تردیدی ندارم که ارتش آمریکا بن لادن را کشته است.اما از این تنفر دارم که کاخ سفید مدام اطلاعات ضد و نقیض در این زمینه منتشر می کند. و از این هم متنفرم که با وجود تمام سوالات جهانیان در این زمینه، رسانه ها سکوتی مرگبار اختیار کرده اند. نیویورک تایمز  و رسانه های برجسته دیگر در زمان پخش تصاویر مربوط به سربازان آمریکایی که زندانیان گوانتانامو را شکنجه می کردند، هیچ تعللی نمی کردند و مدام در این زمینه اطلاعات ارائه می کردند، اما حالا در این مورد، کاخ سفید آنچنان این رسانه ها را تحت فشار گذاشته است که آنها حتی هیچ تصویر جدید با مناسبتری از چگونگی کشته شدن بن لادن منتشر نمی کنند.

وقتی تمام این مسائل در کنار هم قرار می گیرند، انسان تردید می کند که آیا به طور کلی اسامه بن لادن کشته شده است یا نه. چرا ارتش و کاخ سفید نمی گویند چه کسی مسئول اصلی این عملیات بوده است و با چه برنامه ریزی جلو رفته که در انجام این ماموریت به موفقیت رسید.

وی تصریح می کند : ما آمریکایی ها رئیس جمهوری داریم که به راحتی بر اساسی قواعدی که خودش را در بازی سیاسی برنده کند،  و براساس خودمحوری اش تصمیم می گیرد.

بنابراین ما مانده ایم و خبرهای ضد و نقیضی که منتشر می شود و چاره ای نداریم که به خبرهای پراکنده رسانه ها گوش فرادهیم که بعضی از آنها هم گاه به گاه این چنین می گویند: "در جهان اسلام بسیاری اعتقاد دارند بن لادن هنوز زنده است"