رئيس کميسيون ويژه طرح تحول اقتصادي مجلس گفت: اتکاء لايحه بودجه 91 به نفت گرچه در ظاهر کم شده، اما با مازاد درآمد نفتي اين وابستگي افزايش مي‌يابد.
غلامرضا مصباحي مقدم در گفت‌وگو با فارس، افزود: درآمد نفت در بودجه در دو سطح در نظر گرفته شده که يکي ميزان برداشت دولت از درآمد نفتي است که بيش از 51 ميليارد دلار حق برداشت در نظر گرفته شده که نسبت به رقم 53.5 ميليارد دلار قانون بودجه 90 حدود سه چهار درصد کاهش نشان مي‌دهد. همچنين ميزان درآمدهاي مالياتي نسبت به سال 90 افزايش يافته که اين نکته مثبت لايحه بودجه است.
رئيس کميسيون طرح تحول افزود: يک سقف ديگر براي بودجه در نظر گرفته شده که هر چه قيمت هر بشکه نفت از 85 دلار افزايش يابد، به حساب خزانه واريز مي‌شود که براي اهدافي که دولت پيش‌بيني کرده توسط بانک مرکزي برداشته شده و معادل ريالي آن به دولت پرداخت مي‌شود.
وي افزود: اولا اين اهداف به صورت گسترده در نظر گرفته شده و براي تقويت بنيه دفاعي، گسترش سلامت و مقابله با گرد و غبار در استان‌هاي غبارزده مانند خوزستان مصرف مي‌شود.
مصباحي مقدم يادآور شد: اولا مازاد درآمد نفت در لايحه بودجه سقف ندارد و بنابراين هر چقدر مازاد درآمد نفتي اتفاق افتاد، اتکاء دولت به نفت افزايش مي‌يابد و از طرفي امور ياد شده هيچ نياز ارزي ندارد و نياز آنها ريالي است و به اين معناست که بانک مرکزي اگر دلارهاي نفتي را تبديل به ريال کند، باعث پمپاژ نقدينگي و افزايش تورم در جامعه مي‌شود.
مصباحي مقدم در مورد قانون بودجه 90 و مازاد درآمد نفتي گفت: هنوز دولت گزارشي از مازاد درآمد نفتي در سال جاري ارائه نکرده و احتمالا در کميسيون تلفيق در اين مورد سؤال خواهد شد که مازاد درآمد نفتي از بشکه‌اي 81.5 ميليارد دلار آيا در بخش سلامت و تقويت بنيه دفاعي هزينه شده يا نشده است.
وي گفت: درآمد مالياتي در لايحه بودجه به حدود 40 هزار ميليارد تومان افزايش يافته که نسبت به قانون بودجه 90 رشد مناسبي دارد.
مصباحي مقدم گفت: بررسي لايحه بودجه در کميسيون اقتصادي شروع شده و تاکنون دو جلسه برگزار شده است که در يک جلسه کليات لايحه بودجه مورد بررسي قرار گرفته و در يک جلسه نمايندگان کميسيون اقتصادي براي کميسيون تلفيق شامل بنده (مصباحي مقدم) و دکتر نادران انتخاب شده است.عضو کميسيون اقتصادي گفت: احتمالا جلسات کميسيون تلفيق تا آخر هفته جاري تشکيل شود.
بسياري از كارشناسان مي‌گويند وابستگي بودجه‌هاي سنواتي به نفت طبق برنامه‌هاي توسعه‌اي، سياست‌هاي کلي و سند چشم‌انداز 20 ساله بايد کاهش پيدا کند اما همچنان وابستگي بودجه‌ها به نفت در حال افزايش است که اين افزايش مي‌تواند نگراني‌هايي را براي نسل هاي آينده به دنبال داشته باشد چرا که عليرغم درآمد‌هاي بالاي نفتي و فروش نفت خام شاهد توسعه چنداني در صنعت نفت و راه‌هايي براي بهره‌برداري نسل‌هاي آينده از ماحصل فروش نفت نيستيم.
به گفته آنها وابستگي به نفت از دو طريق افزايش پيدا مي‌کند يکي اينکه که قيمت هر بشکه نفت را در بودجه بالا بگيريم و راه ديگر وابستگي به نفت اين است به جاي اينکه نفت را به ثروت بين‌نسلي تبديل کنيم که نسل‌هاي متوالي بتوانند از آن بهره‌برداري کنند آنرا به ثروت نسل خودمان تبديل و پولش را خرج کنيم.