پایگاه اینترنتی گلوبال ریسرچ نوشت: در حالیکه غرب تلاش کرد ایران را در انفجار بمبی که روز بیست و چهارم بهمن در یکی از خودروهای سفارت اسرائیل در هند منفجر شد، مقصر جلوه دهد؛ شواهد نشان می‌دهد اسرائیل پشت پرده است.

به گزارش باشگاه خبرنگاران، شیوه این بمبگذاری دقیقا با شیوه‌ای که مجاهدین خلق (گروهک تروریستی منافقین وابسته به اسرائیل) در نیمه ماه ژانویه در بمبگذاری و قتل یکی از دانشمندان هسته‌ای از آن استفاده کرده بودند، یکسان بود.

بمبگذاری علیه دیپلماتهای اسرائیلی در هند درست همانند بمبگذاری‌ها در بانکوک و تفلیس همزمان با سالگرد شهادت عماد مغنیه از فرماندهان عملیاتی حزب الله برنامه ریزی شده بود.

از سوی دیگر شواهد موجود و ارتباط واضح آن‌ها با ایران شک بر انگیز بود؛ در واقع طبق این شواهد، این بمبگذاری‌ها به گونه‌ای برنامه ریزی شده بودند که هیچ یک از دیپلماتهای اسرائیلی در آن‌ها آسیبی نبینند و از سوی دیگر به اسرائیل این فرصت را بدهند که خواستار مجازات ایران شود.

یکی دیگر از نقاط سوال برانگیز در این تحقیقات سوختگی سرنشینان خودرو بود؛ در اصل بیشتر آسیبی که به این خودرو رسید در نتیجه سوختگی بود و نه انفجار.

این بمب ممکن بود حاوی ساچمه، شیشه و یا براده آهن باشد و یا در نزدیکی باک خودرو کار گذاشته شود که در این صورت مرگ سرنشین آن - همسر یکی از دیپلماتهای اسرائیلی - حتمی بود؛ اما طبق تحقیقات بمب در قسمت عقب خودرو کار گذاشته شده بود که آسیب‌ها به سرنشینان خود را به حداقل می‌رساند.

یکی دیگر از موارد شک برانگیز در این پرونده تاخیر در انفجار بمب بود؛ در حالی که بیشتر بمبهای آهنربایی تا ده ثانیه پس از نصب منفجر می‌شوند، این بمب ۳۰ تا ۴۰ ثانیه بعد منفجر شده بود.

اسرائیل در واکنش به این بمبگذاری، ایران را مسئول حمله دانست که موفق نبوده است. از سوی دیگر اسرائیل بمبگذاری در هند را با بمبگذاری‌ها در تفلیس و بانکوک مرتبط دانست. این در حالی بود که سه بمب منفجر شده هیچ شباهتی به یکدیگر نداشتند.

پیشینه گروهی از افراد که دارای گذرنامه ایرانی بودند و در بانکوک دستگیر شدند، نشان می‌داد بیشتر دست نشانده‌های اسرائیلی‌ها بودند.

از سوی دیگر، با توجه به اینکه هند خریدار نفت ایران است و در مجادلات همواره تعادل را در روابط سیاسی و دیپلماتیک با ایران حفظ کرده است، پذیرفتن این مسئله که ایران دهلی نو را به عنوان محل انتقام گیری از اسرائیل انتخاب کرده باشد، دشوار به نظر می‌رسد.

 «چرا ایران باید انگشتش را درست در چشم بزرگ‌ترین مشتری خود فرو کند، بویژه زمانی که به خوبی می‌داند اسرائیل از این فرصت برای سرزنشش استفاده می‌کند؟!»

هنوز مشخص نیست که در بمبگذاری‌ها در دهلی نو، بانکوک و تفلیس دقیقا چه اتفاقی افتاده است، اما آنچه که مشخص این است که ایران و یا جنبش حزب الله در این بمبگذاری‌ها نقشی نداشته‌اند و در اصل آنچه که شواهد پرونده‌های این بمبگذاری‌ها نشان می‌دهند این است که با عملیات بمبگذاری اسرائیلی که به زخمی شدن هیچ دیپلماتی منجر نشد، اسرائیل در پی منافع راهبردی برون مرزی خود بوده است: ایران را از هند جدا کند و اذهان عمومی را برای حمایت از جنگ علیه ایران آماده و تحریک کند.