قهرمان پرتاب دیسک کشور و جهان گفت: کل زندگی من و خانواده ام متکی به حقوق بازنشستگی پدر است، البته بهزیستی هم به دلیل معلولیت ۷۰ درصدی ماهانه ۵۰۰ هزار تومان به من به عنوان حقوق مددجویی پرداخت می کند، که کمک کار هزینه های فعالیت های ورزشی بنده است.

حدود ۳۰ سال پیش در ملاشیه بدنیا آمد ، پدرش کارگر شرکت نورد و لوله اهواز بود، فرزند سوم خانواده است و رنج های پدر و سختی زندگی در ملاشیّه را با گوشت و پوست خود لمس کرده است، دختری با اراده که با وجود اینکه از معلولیت ۷۰ درصدی رنج می برد، اما با تلاش و پشتکار راه ترقی در رشته ورزشی پرتاپ دیسک و نیزه را طی کرد و امروز به یک چهره جهانی در عرصه پارالمپیک تبدیل شد، تا الگوی برازنده ای از بانوان خوزستانی و دختران محجوب عرب اهوازی به ایران و جهان به نمایش بگذارد.

بر اساس این گزارش این بانو کسی نیست جز، هاشمیه متقیان، قهرمان نام آور جمهوری اسلامی در پارالمپیک، به همین دلیل و پس از بازگشت از مسابقات جهانی لندن به سراغ او رفته تا گفت و گویی با وی داشته باشیم.

در ابتدا اگر ممکن است کمی از بیوگرافی خودتان برای خوانندگان بگویید؟

اینجانب هاشمیه متقیان از سال ۱۳۸۸ بطور رسمی وارد عرصه مسابقات ملی و جهانی در رشته های پرتاب نیزه و دیسک جانبازان و معلولان شدم و افتخارم این است که تنها بانوی مدال آور این رشته در سطح استان خوزستان هستم.

تاکنون ۹ مدال طلای قهرمانی در مسابقات ملی از سال های ۸۸ تا ۹۶ ، همچنین ۴ مدال طلای لیگ باشگاهی را کسب کردم و موفق به حضور در ۴ تورنمنت و مسابقات برون مرزی شدم.

برای اولین بار در مسابقات پارالمپیک آسیایی ۲۰۱۴ کره جنوبی شرکت کردم  که موفق به کسب  ۲ مدال نقره پرتاب دیسک و نیزه شدم.

دومین حضور بین المللی من شرکت  در مسابقات آسیایی امارات متحده عربی ۲۰۱۶ است که مدال طلای قهرمانی رشته پرتاب دیسک را کسب کردم و آخرین آن مسابقات جهانی ۲۰۱۷ لندن بود که موفق به کسب مدال نقره در پرتاب نیزه کلاس F56 شدم.

در خصوص چگونگی انجام تمرینات، کسب آمادگی های جسمانی و امکانات ورزشی رشته مربوطه و میزان کمک ها و مساعدت های مدیران و مسوولان استان و شهرستان توضیح دهید؟

کمبود امکانات همیشه بوده و هست ، معمولا چند روز پیش و بعد از مسابقات جهانی یکسری کمک هایی می شود، و بعد از آن قطع می شود.

مبلغ ۹۰۰ هزار تومان هزینه اردوی هر کدام از شرکت کنندگان در بازی های پارالمپیک پرداخت شد، که همه مخارج من به ویژه بلیط هواپیما جهت رفت و آمد و حضور در اردوهای ملی (تهران یا شهرستان های دیگر) از محل آن تامین می شود.

برای انجام تمرینات یک سالن با کمترین امکانات و وسایل سرمایشی و گرمایشی فرسوده در اختیارمان هست که البته با تصدی مسوولیت اداره ورزش و جوانان استان توسط آقای  افشین حیدری به عنوان تحول خوبی رخ داده و توجه بیشتری به نسبت قبل شده است.

در هفته ۶ جلسه تمرین و بدنسازی دارم که روزانه فقط ۲۰ الی ۳۰ هزار تومان فقط هزینه آژانس جهت تردد میان منزل تا باشگاه و بالعکس پرداخت می کنم.

کل زندگی من و خانواده ام متکی به حقوق بازنشستگی پدر است،  البته بهزیستی هم به دلیل معلولیت ۷۰ درصدی ماهانه ۵۰۰ هزار تومان به من به عنوان حقوق مددجویی پرداخت می کند، که کمک کار هزینه های فعالیت های ورزشی بنده است.

متاسفانه مسوولان استان و شهرستان با وجود وعده های فراوان تاکنون هیچ گام عملی برای کمک به بنده و سایر بانوان نام آور برنداشته اند،  ۷ ماه پیش نامه تقاضای کار خود را تحویل آقای استاندار دادم اما پس از مراجعه به دفتر ایشان سرنوشت نامه معلوم نشد.

 آقای هدایت الله ممبینی عضو شورای شهر دوره چهارم اهواز وعده کمک ۴ میلیونی شورا در قالب مصوبه این نهاد در راستای حمایت از قهرمانان ملی را داد اما با گذشت حدود یکسال از تصویب شورای شهر این قول هم عملی نشد.

فرماندار سابق، نمایندگان فعلی و قبلی نیز قول هایی دادند اما بازهم به سرنوشت وعده های دیگر مسوولان دچار و کاری از پیش نرفت.

امروز بنده به عنوان قهرمان ملی و جهانی در مسابقات پارالمپیک حتی یک خودروی ساده زیر پا ندارم و با وجود انتظار خانواده هیچ دستاوردی برای آنها نداشته ام، بلکه هزینه های زندگی را برایشان مضاعف تر کردم و با داشتن مدرک کارشناسی حسابداری و عناوین جهانی اما فاقد َشغل هستم.

فقط هزینه کفش طبی مخصوص ورزشکاران معلول بالغ بر یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است، که آن هم با مشقت از طریق هلال احمر تهیه می کنم .

انتظار من از مدیران استان این است؛ حداقل به وعده هایی که می دهند پایبند باشند، بی مهری به ورزش بانوان و خانم های مدال آور زیبنده استان ثروتمندی چون خوزستان نیست.

 در آینده چه برنامه و مسابقاتی را در تقویم کاری خود دارید؟

چند روز آینده و از ۸ شهریور ماه بازی های لیگ باشگاهی و مسابقات انتخابی پارالمپیک ۲۰۱۸ جاکارتا مالزی در مشهد برگزار خواهد شد و اکنون در حال کسب آمادگی برای حضور در این مسابقات هستم که امیدوارم بتوانم با دعای خیر پدر و مادر و سایر همشهریانم افتخار دیگری را برای اهواز و خوزستان کسب نمایم.

درخواست شما به عنوان سخن پایانی از مردم و مسئولان چیست؟

بنده به صراحت بگویم، ازمسوولان، نمایندگان و خبرنگاران گله مند هستم، چرا که به بانوان نام آور بسیار کم لطفی می شود، صدا و سیما نیز در برنامه های ورزشی خود از ما برای بیان مشکلات و مطالبات دعوت نمی کند، که امید دارم در آینده شاهد تغییر رویکرد مدیران به مقوله ورزش بانوان باشیم.