آیا مشکل مردم منطقه در زمین های آبادان و خرمشهر با محیط زیست در خصوص ورود حیوانات وحشی و زیان های ناشی از ورود به پاجوش ها حل شده است؟

مدیر حوزه آبادان و خرمشهر در طرح 550 هزار هکتاری گفت: وجود حیوانات از جمله گرازهای وحشی در منطقه که به پاجوش ها آسیب می‌زنند باعث شده تا برنامه به خوبی پیش نرود. برای حل این مشکل مردم سعی می کنند از سیم خاردار استفاده کنند که اجرا را با سختی همراه می‌کند. چون محیط زیست شکار این حیوانات را ممنوع کرده، مردم در مواجهه با این حیوانات دچار مشکل هستند و از بین رفتن پاجوش هایی که با زحمت زیاد و هزینه بالا به بار نشسته، باعث می شودعملیات احیاء نخیلات به نتیجه  نرسد. چون قطعات زمین کشاورزان در این حوزه کوچک هست این آسیب هم جدی است.

عدم تمایل کشاورزان برای بازگشت به زمین ها و مشارکت در احیای آن ها به چه دلیل است؟

عدم تمایل کشاورزان چند دلیل عمده دارد. نخست این که پس از جنگ بسیاری از کشاورزان این منطقه مهاجرت کردند و الان در جای دیگری ساکن و شاغل هستند. دوم این که شغل فرزندان مالکان این زمین ها تغییر کرده و  3 یا 4 نسل است که این زمین ها دست به دست شده اند و مالکیت قطعات خرد و خردتر شده اند و صرفه اقتصادی کمتر شده است بنابراین مالکان تمایلی به حضور فعال ندارند لذا فعالیت تعاونی های سهامی زراعی می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد.

 در فعالیت این تعاونی ها، حضورمستمر مالکان ضروری نیست و تعاونی نخیلات را اصلاح و احیا و متعاقبا نسبت به سهم زمین داران، سود پرداخت می کند. وجود این شرکت‌ها در این مناطق که مالکان آن ها تمایل به شرکت فعال ندارند، ضروری به نظر می‌رسد.

از سوی جهاد کشاورزی کارهایی در حال انجام است اما همین عملیات حضور مالکان را می‌طلبد و اگر مالکان بیش تر از طرح آگاه شوند طبیعی است که انگیزه‌های بیشتری برای برگشت پیدا می کنند.

اگر مالکان زمین ها بر نگردند و زمین های آن ها در طرح باشد، آیا موسسه بی توجه به حضور آن ها طرح را ادامه می دهد؟

یکی از شروط برای ورود در نخیلات، حضور مالکان بوده است بنابراین برای ورود به اراضی مالکان نیاز به اجازه آن ها داریم اما در برخی از بخش‌ها که مالکان اراضی حضور مستمرندارند و زمین آن ها زیر دریچه آب گیر بوده، به ناچار وارد اراضی شده ایم.

یک بخش مهم را هم به صورت خود اجرایی به مالکان واگذار کردیم که کمک کرد مالکان خودشان بیایند یا نیرو بگیرند و خودشان عملیات را انجام دهند ولی تهدید بزرگ منطقه عدم حضور کامل کشاورزان و مالکان در بخشی از اراضی است که عملیات احیای نخیلات را به ویژه در اروند که بیش ترین آسیب را داشته، مشکل می‌کند.

 حضور یکپارچه مالکان می‌تواند به ثمر رسیدن این عملیات را که با هزینه ی بالای انجام می شود تضمین کنند بنابراین از مالکان و کشاورزان دعوت می شود تا در این طرح بزرگ که شاید هیچ گاه دوباره در تاریخ کشور اتفاق نیفتد، شرکت فعال داشته باشند.

مرجع / آراس