منطقه حفاظت‌شده کرخه با طول 180 کیلومتر از روستای سرخه در شمال غربی شوش شروع و در امتداد رودخانه‌ی‌کرخه به‌طرف جنوب امتداد دارد و سپس با عبور از غرب شهر شوش تا شهر الهایی پیش‌رفته و به سمت غرب تغییر مسیر داده و تا روستای حلافدو کشیده می‌شود.
پارکملیکرخه دو بخش شمالی و جنوبی به مساحت بیش از 7 هزار هکتار است که محل زیست گونه‌های مختلف گیاهی و جانوری می‌باشد. زیستگاه گوزن زرد ایرانی در محدود جنوبی این منطقه نگهداری می‌شود.
پارکملیکرخه طی مصوبه شماره 327 شورای عالی محیط‌زیست (گروه زیر بنائی دولت) مورخ 1389/9/22 به‌عنوان پارک‌ملی و منطقه حفاظت‌شده کرخه طی مصوبه شماره 63 شورای عالی محیط‌زیست مورخ 1354/5/21 به مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط‌زیست پیوسته است.
رودخانه زیبای کرخه از میان پارکملیکرخه عبور کرده و با پیچ‌وخم‌های زیاد به‌طرف جنوب و غرب استان خوزستان راه می‌پیماید. در دو طرف منطقه جنگل‌های گرمسیری رشد یافته و رودخانه را محاصره نموده است.
شرایط اجتماعی حاشیه پارکملیکرخه
اکثر روستاهای اطراف این منطقه به زبان عربی صحبت می‌کنند. دامداری و کشاورزی از مشاغل عمده مردم منطقه هست. در این منطقه زندگی به‌صورت طایفه‌ای بوده و هر روستا عمدتاً از یک یا چند طایفه و هرچند روستا از یک عشیره تشکیل‌شده است.
بازدید گردشگران اروپایی پرنده‌نگر از پارکملیکرخه
رئیس پارکملیکرخه درگفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در شوش اظهار داشت: پارک ملی‌کرخه در دنیا شناخته شده اما برای مردم منطقه خودمان ناشناخته است. یکی از بهترین مکان‌های تفریحی شوش که از چشم انداز بسیار زیبایی برخوردار است.
محمد الوندی گفت: گردشگران اروپایی "پرنده‌نگر" از کشورهای سوئد، هلند و بلژیک با مجوز سازمان محیط‌زیست کشور در فروردین و اردیبهشت‌ماه سال جاری از پارک ملی کرخه بازدید نمودند. این گروه پرنده‌نگر علاوه بر پارک ملی کرخه، پارک ملی دز، تالاب هورالعظیم و تالاب‌های خوزستان را بازدید کردند.
وی بیان کرد: این گردشگران پرنده‌نگر از قسمت‌های مختلف پارک ملی کرخه بازدید نموده و کار اصلی این گردشگران "پرنده‌نگر" تصویربرداری و دیدن پرندگان است.
رئیس پارکملیکرخه با اشاره به پرندگان موجود در این منطقه، اظهارداشت: پرندگان در منطقه حفاظت‌شده کرخه زیاد هستند و بیش از 150 گونه پرنده در طی یک سال می‌توان در این منطقه مشاهده نمود. پرندگان بومی نظیر دراج، لیکو، خوزی، لیکو معمولی، کورکور بال‌سیاه، گنجشک رودخانه‌ای، گنجشگ گلو زرد و پرندگان مهاجر نظیر: زنبورخوار، میوه‌خوار، چاخ لق، پرندگان شکاری مثل: سنقر، پیغو، قرقی، دلیجه، طرلان، بالابان، شاه بوف و ....را می‌توان نام برد.
وی تصریح کرد: جنگل‌های کرخه بیشتر از درخت گز تشکیل‌شده‌اند. از انواع گونه‌های گیاهی دیگر می‌توان به سریم، جاز (بنگله)، بید، لگجی، استبرق، مرغ، شبدر و… اشاره کرد.
الوندی بیان کرد: فصل بهار و پائیز بهترین زمان برای مشاهده پرندگان به شمار می‌رود. در فصل پائیز شمار پرندگان افزایش پیدا می‌کند و در فصل بهار به دلیل آغاز زمان زادآوری و جوجه آوری پرندگان از اهمیت زیادی برخوردار است.
وی افزود: توسعه بخش "پرنده‌نگری" در کشور علاوه بر مزایای فراوانی که می‌تواند برای صنعت گردشگری داشته باشد نقش مهمی نیز در آشنا ساختن اقشار مختلف مردم با دنیای زیبا و لطف پرندگان دارد که شهرستان شوش و پارک ملی کرخه می‌تواند بهترین فرصت برای این صنعت باشد.
رئیس پارک ملی کرخه بیان کرد: "پرنده‌نگری" در کشورمان هنوز در میان و گردشگران چندان شناخته‌شده نیست و تنها توانسته گروه خاصی از گردشگران را به خود جذب کند. با اندکی توجه و سرمایه‌گذاری در آن می‌تواند این شاخه از گردشگری را به یک بخش پردرآمد برای صنعت گردشگری در کشور مهیا شود. صنعتی که تاکنون در ایران ناشناخته باقی‌مانده است.
وی تصریح کرد: آمارها و ارقام نشان می‌دهد که "پرنده‌نگری" در دنیا یکی از پرطرفدارترین و پردرآمدترین شاخه‌های اکوتوریسم به شمار می‌رود به‌طوری‌که کشورهای اروپایی به‌عنوان آزمونه پرنده‌نگری در دنیا انتخاب‌شده است.
الوندی گفت: برای فعالیت زیبای "پرنده‌نگری" نیاز به وسایلی است که موجب هرچه بهتر این فعالیت شود، وسایلی شامل دوربین دوچشمی، دفترچه یادداشت، کتاب‌های راهنمایی و وسایل استقرار در طبیعت نیاز است.
