سطح فنی مصطفی دنیزلی با هیچ متر و معیاری قابل قیاس با استیلی نیست و این موضوع باعث تعجب بازیکنان پرسپولیس شده است.

با حضور مصطفی دنیزلی در پرسپولیس شیوه تمرینات این تیم هم به کلی دگرگون شده است و این نکته ای است که انگیزه های بازیکنان پرسپولیس را برای درخشش در نیم فصل دوم صد چندان می کند.

حمید استیلی حتی در تمرینات هم یک مربی محتاط بود و در بازی های درون تیمی، پرسپولیسی ها را با دو مدافع کناری که توانایی های تهاجمی زیادی نداشتند به زمین می فرستاد. استیلی هیچگاه حاضر نشد از تعداد هافبک های دفاعی تیمش کم کند و این نکته ای بود که پرسپولیس را به یک تیم بی تاکتیک و محتاط در تیم فصل نخست لیگ تبدیل کرد.
 
مصطفی دنیزلی اما بر سرعت و قدرت تهاجمی مدافعین کناری تیمش تاکید ویژه ای دارد. او تیمش را با یک هافبک دفاعی آماده بازی با ملوان می کند و حتی تاکید دارد در مواقع لزوم، تنها هافبک دفاعی پرسپولیس باید حضور فعالی در حرکات تهاجمی تیمش داشته باشد.

دنیزلی اعتقاد دارد سرعت و بازی تیمی حلقه گمشده در موفقیت پرسپولیس است. پاس های تکضرب و سریع با تعداد زیاد و دوری از بازی مستقیم تا حد امکان نکته بارز تمرینات اخیر سرخپوشان بود.

او بهترین دفاع را از دروازه تیمش حمله به زمین حریف با حداکثر نفرات می داند و به شاگردانش توصیه می کند آنقدر حریفشان را تحت فشار قرار دهند تا فرصت فکر کردن هم از آن ها گرفته شود چه رسد به در اختیار گرفتن توپ و طراحی حملات.

به نظر می رسد اگر استیلی بجای برنامه ریزی برای نشستن روی نیمکت پرسپولیس و برنامه برای سرمربیان وقت این باشگاه ، از سوبل، دنیزلی و آری هان اصول مربیگری بهتری فرا گرفته بود امروز حال و روز متفاوتی در فوتبال ایران داشت.