هرز رفتن استعدادها، بی انگیزگی و دلسردی ورزشکاران و مربیان؛ توصیفی از حال ناخوشایند این روزهای دو و میدانی خوزستان است. چند سالی است که دو و میدانی؛ این رشته مادر، با وجود پر مدال بودنش در خوزستان از حرکت ایستاده است.

حتی اگر نخواهیم به سال های خیلی دور برویم و تنها گذری به سال 90 و جایگاه دو و میدانی خوزستان در کشور از جهت داشتن 10 نفر دعوت شده به اردوی تیم ملی و هشت نفر عضویت در تیم ملی داشته باشیم، برای نشان دادن روزهای خوب این رشته در گذشته کافی باشد.

روزهای خوب دو و میدانی خوزستان که به درستی در گذشته مدیریت و ساماندهی می شد، کم کم به واسطه عدم مدیریت و نبود تعاملات لازم، کمتر و کمتر شد. کاهش سال به سال آمار ورزشکاران سازمان یافته از 701 نفر در سال 90 به 386 نفر در سال 93 با وجود داشتن سه پیست تارتان در اهواز، یک پیست تارتان در آبادان و هفت زمین خاکی در شهرستان ها، نشان از دلسردی و هرز رفتن استعدادهای ناب این رشته می داد.

عبدالصاحب خیشکاران، رییس قبلی این هیات از سال 74 به مدت پنج دوره ریاست هیات دو و میدانی خوزستان را بر عهده داشت؛ او مدت زمان بسیاری برای بیشتر مطرح کردن خوزستان و ورزشکاران توانمند آن به کشور و حتی جهان در اختیار داشت.

البته وی در سال هایی که امکانات به اندازه کافی فراهم بود، اقداماتی در جهت شکوفایی استعدادهای خوزستانی و مطرح شدن آن ها داشت ولی گذر زمان، کم شدن امکانات و بی‌انگیزگی رییس هیات از جمله عواملی بود که باعث شد دو و میدانی خوزستان راه افول را در پیش بگیرد و این وضعیت اسف‌بار تا آن جا پیش رفت که اکنون زنگ خطر برای دو و میدانی خوزستان به صدا در آمده است و این روزها فقط شاهد خداحافظی قهرمانان این رشته و کوچ دونده های خوزستانی به کشورهای دیگر هستیم.

استعدادهایی که می توانستند روزهای خوبی را برای دو و میدانی خوزستان رقم بزنند، یکی پس از دیگری به واسطه عدم توجه و مدیرت لازم در حال هرز رفتن هستند و همین موضوع نگرانی ورزشکاران و مربیان خوزستانی را چندین برابر کرده است، به گونه ای که اگر همین روال تا یکی دو ماه آینده ادامه داشته باشد شاید دیگر شاهد هیچ دو و میدانی کاری در پیست های خوزستان نباشیم و شاید "نابودی"، پایان مسیر این رشته در خوزستان باشد.

در این شرایط، هیات استان طی چند ماه اخیر نیز با سرپرست اداره می شود و همین موضوع نیز مزید بر علت شده است تا دو و میدانی خوزستان کاسه "چه کنم، چه کنم" به دست بگیرد.

عدم ورود اسپانسر به رشته دو و میدانی

احمدرضا خنفری، دارنده نشان طلای مسابقات بین‌المللی در این خصوص گفت: یکی از مشکلات ما این است که هیچ اسپانسری در استان نداریم؛ در حال حاضر خیلی از مردم با مشکلات مالی مواجه هستند و مانند سابق نیست که یک مربی به صورت رایگان و به خاطر عشقش مربیگری کند، چرا که باید نیازهای مالی‌اش نیز تامین شود. پس باید حقوقی برای مربیان در نظر گرفته شود و ورزشکار نیز تامین شود، چرا که امروزه شرایط زندگی سخت شده است.

وی گفت: ورزشکاران سابق عشق ورزش کردن داشتند و چه با کفش و چه بی کفش می‌خواستند ورزش کنند و هدف‌شان هم همین بود ولی امروزی‌ها دیدشان باز است و به اهمیت بحث مالی پی برده‌اند. به هر حال این رشته در استان از نظر مالی تامین نمی شود و کسی هم نگاه ویژه ای به آن ندارد.

این ورزشکار خوزستانی گفت: خیشکاران، رییس قبلی هیات استان، تا شش هفت سال اخیر خوب کار کرد ولی در ادامه، عدم حمایت مالی یا بالا رفتن سنش و اشباع شدن او، در عملکرد دو و میدانی استان تاثیر گذاشت.

وی با اشاره به تاثیر میزبانی‌های کشوری در رشد یک رشته، اظهار کرد: زمانی دو و میدانی یک استان پیشرفت می کند که بتواند مسابقات کشوری را میزبانی کند، چرا که با این میزبانی ها بودجه ای از سوی فدراسیون به آن استان اختصاص داده می شود تا نیازهای امکاناتی اش را رفع کند، در حالی که ما میزبانی نمی گرفتیم.

خنفری گفت: اعتقاد دارم اگر یک ورزشکار از نظر روانی که بحث مالی را نیز شامل می شود، تامین شود، قطعا آن رشته ورزشی شکوفا خواهد شد. متاسفانه دو و میدانی‌کاران خوزستان از نظر مالی تامین نمی شوند و همین باعث بی انگیزگی بازیکن و همچنین مربیان این رشته شده است.
 
وی خاطرنشان‌کرد: رشته دو و میدانی به صورتی است که ورزشکار در آن باید تمام وقت تمرین کند و این در حالی است که متاسفانه این رشته از نظر مالی جوابگوی زندگی ما ورزشکاران نیست و وقتی پولی نیست، من ورزشکار باید چگونه از پس هزینه‌های خرید کفش و لباس ورزشی‌ام برآیم؟

خنفری با بیان این که دو و میدانی خوزستان نابود شده است، گفت: اولین گام برای احیای این رشته این است که یکسری مربیان را جذب کنیم و حقوقی هم برای آن ها در نظر بگیریم و بعد یکسری مسابقات همگانی برگزار کنیم و آن موقع است که استعدادها شناخته می شوند و می توانیم روی آن ها کار کنیم.

دو و ميداني خوزستان اسير سلايق گوناگون مديريتي

سعید پویا، از مدال آوران مسابقات بین المللی نیز با بیان این که معتقدم دو و ميداني خوزستان طلسم ورزش سياسي شده است، گفت: از نظر من دو و ميداني خوزستان اسير سلايق و ايده هاي گوناگون مديريتي در ورزش استان و كشور شده است، به طوري كه تصميم گيري در مورد دو و ميداني خوزستان را حق خود مي دانند تا از این طریق پايه هاي سياسي خود را محكم‌تر كنند كه اين خود خلاف قانون انتخابات هيات هاي ورزشي و آيين نامه امور مجامع وزارت ورزش است.

وی افزود: حدود ١١ سال است که در دو و ميداني فعاليت مي كنم و عناوين بين المللي و كشوري زيادي كسب كرده ام ولي تاكنون هيچ كجاي ورزش اين چنين موضع‌گيري‌ها و مهندسي‌شدن انتخابات را نديده ام.

این دونده خوزستانی گفت: انتخاب رییس هيات دو و ميداني خوزستان هم مانند تمام هيات ها باید توسط جامعه دو و ميداني استان صورت بگیرد ولي اين امر در خوزستان محقق نمي شود و تاکنون بارها ثبت نام براي كانديداتوري اين هيات انجام شده اما اتفاقی نیفتاده است، چراكه افراد ثبت‌نام‌كننده باب نظر و ميل برخي مسوولان ورزش استان و كشور نبوده اند و ثبت‌نام‌هاي مكرر، خود نقض حقوق ثبت نام كنندگان است، زيرا براي انتخابات ثبت‌نام مي‌كنند نه انتصابات. به هر حال اگر قرار بر اين است که روسای هيات ها، مهرهاي دست چيده و تيم هاي مسوولان باشند، بهتر است قانون انتخابات را تغيير دهند و خود، ياران‌شان را بر مسند بنشانند.

وی بیان کرد: خوزستان مهد دو و ميداني ايران است و با توكل بر خدا و ياري تمام اعضای خانواده عظيم و پرتلاش دو و میدانی استان، این رشته باز هم جايگاه خود را پيدا خواهد كرد. البته در صورتي كه مسوولان، صندلي رياست هيات دو و ميداني را زیر پای خاك خورده هاي اين ورزش قرار دهند نه سياسيون خارج از ورزش.

پویا عنوان کرد: خوزستان دونده هاي مستعد فراواني دارد كه مي توان آن ها را نماد تلاش و افتخار در دو و ميداني كشور ناميد. احمدرضا خنفري، رضا بوعذار، امير پياهو و افشين داغرحمادي از جمله دوندگانی هستند كه به‌رقم كمبود فضاهاي ورزشی، افتخارآفرين شدند اما بهتر است خسته نباشيد را با مهندسي نكردن ورزش و عدم بروز سلايق شخصي در ورزش، به آن ها بگوييم.

وی بیان کرد: در استان ما عده اي پيشكسوت خيرخواه و دلسوز داریم که با عشق به ورزش دو و ميداني به طور مستقيم و غيرمستقيم به ياري دوندگان استان آمده اند ولی دريغ از شنيدن يك خسته نباشيد خشك و خالي از سوی مسوولانی كه به ظاهر دغدغه ورزش را دارند. من سوالم اين است كدام مسوول در دو سال اخير در محل تمرين دو و ميداني كاران حاضر شده است و به آن ها خدا قوتی گفته يا به صورت حضوری، وضعيت كمي و كيفي دو و ميداني خوزستان را ارزيابي كرده است؟

عدم مدیریت، باعث هرز رفتن استعداهای خوزستان

مسعود پورشریف، مربی دو و میدانی و از قهرمانان این رشته هم در این زمینه، اظهارکرد: طی این چند سال با مدیریت و برنامه ریزی اشتباهی که برای دو و میدانی استان صورت گرفته است، بسیار افت داشته ایم و استعدادها هرز رفته اند یا خسته شده اند و این رشته را رها کرده اند.

وی گفت: عدم وجود اسپانسر نیز از دیگر دلایل افت این رشته بوده است. در خوزستان فوتبال جایگاه بیشتری دارد و خود مسوولان هم بیشتر فوتبالی هستند و فکر و ذهن‌شان به سمت فوتبال است و وقتی نگاه شان به این صورت است، دیگر نگاهی به سایر رشته ها ندارند. فوتبال دارد سایر رشته های استان را نابود می کند و تفکر فوتبال بر استان حاکم است و حمایت هم بیشتر از همین رشته است.

این مربی دو و میدانی افزود: اگر به همین صورت پیش برویم، وضعیت بدتر هم می‌شود. اخیرا مسابقات کشوری را داشتیم که سهم ما حضور با هشت ورزشکار بود ولی تنها با پنج نماینده شرکت کردیم که از این تعداد هم چهار نفر در یک رشته بودند. اگر این روند ادامه پیدا کند، سال دیگر همین پنج ورزشکار را هم نداریم.

وی بیان کرد: برای لیگ کشوری پیش رو نیز هیچ اسپانسری پا پیش نگذاشته است و قرار نیست تیمی از استان در این رقابت ها شرکت کند. ما خیلی ضعیف شده ایم و تا نابودی این رشته در حال پیش رفتن هستیم. دیگر انگیزه ای وجود ندارد و وقتی ورزشکار از نظر مالی تامین نمی شود، انگیزه نیز از بین می رود و ورزشکار دلسرد می شود. این روزها دیگر پیست دو و میدانی اهواز شلوغ نیست.

پورشریف گفت: ورزش دو و میدانی در بعد حرفه ای کنار گذاشته شده است و وقتی نونهالی را برای فعالیت به این رشته می آوریم، زمانی که وضعیت قهرمان دو و میدانی استان را می بیند، می گذارد و می رود. ما همین چند ورزشکار فعلی را هم با چنگ و دندان نگه داشته ایم. این مسایل به مسوولان استان برمی‌گردد که این همه شرکت و اسپانسر داریم ولی از این رشته حمایت نمی‌ شود.

وی خاطرنشان‌کرد: چند سالی است که هیچ تغییری در وضعیت این رشته به وجود نیامده است و مسوولان نسبت به شرایط دو و میدانی بی‌تفاوت هستند. به نظر من اولین اقدام برای حل این مشکلات این است که هر چه سریع‌تر رییس هیات استان انتخاب شود و گام دوم هم پا پیش گذاشتن اسپانسرها است که در این زمینه مدیران در سطح بالای استان می‌توانند گره‌گشا باشند. اگر امسال به این رشته توجه نشود، سال دیگر اصلا دو و میدانی نداریم. همین الان هم چراغ پیست دو و میدانی خوزستان در حال خاموشی است و این زنگ خطری برای مسوولان است.

عدم پشتوانه‌سازی از دلایل افول دو و میدانی خوزستان

امیر مسعودیان، دیگر مربی دو و میدانی استان هم گفت: متاسفانه از علل افول دو و میدانی خوزستان در چند سال اخیر، عدم پشتوانه‌سازی برای این رشته بوده است و به داشته های قبلی مان بسنده کردیم و پشتوانه سازی صورت نگرفت. از علل دیگر هم بی میلی ارگان ها و باشگاه ها برای تیم داری در این رشته است.

وی بیان کرد: یک ورزشکار وقتی تا حدی رشد پیدا کرد، در ادامه نیازهای مالی را احساس می کند و وقتی متوجه شد که پولی در کار نیست، کم کم دلسرد و بی انگیزه می شود. متاسفانه مسوولان ورزش استان و فدراسیون هم طی این چند سال، کم لطفی داشته اند و واقعا می دیدند که این رشته رو به زوال است ولی اقدامی برای نجات آن نداشتند. خود فدراسیون نیز طی این چند سال، به دلیل درگیر بودن در اختلافات درونی اش، به نوعی از دو و میدانی خوزستان که در گذشته بیشترین نفرات را در تیم ملی داشت، غافل شد.

این مربی دو و میدانی ادامه داد: تا حمایت اداره کل ورزش و جوانان استان و فدراسیون نباشد، هر کسی هم که رییس هیات شود، نمی تواند اهدافش را پیش ببرد. دو و میدانی رشته سختی است و پرورش استعداد هم در آن سخت‌تر است و باید از آن حمایت صورت بگیرد.

مسعودیان بیان کرد: در گذشته حداقل یک پیست خاکی در شهرستان ها داشتیم ولی در حال حاضر این پیست ها هم در شهرستان ها خراب شده اند. به هر حال وقتی رسیدگی نباشد، نتیجه همین می شود.

مربی تیم‌ملی دو و میدانی با اشاره به نبود امکانات لازم برای فعالیت در این رشته، گفت: امکانات ضعیف است و بیشتر هیات های شهرستانی هم با توجه به این که امکانات ندارند، تعطیل هستند. به هر حال تا اسپانسر و حامی مالی نباشد و همچنین ساختار هیات استان مشخص نباشد، هیچ کاری نمی توان کرد.

روزمرگی رییس هیات از دلایل ضعف دو و میدانی خوزستان

فرامرز کیانی‌زاده، مدیرکل ورزش و جوانان خوزستان نیز درخصوص وضعیت فعلی دو و میدانی خوزستان توضیح داد: رییس قبلی این هیات نزدیک به 20 سال در این هیات مشغول به فعالیت بود و اعتقادم این است که او در سال هایی خوب کار کرد ولی در پنج شش سال اخیر ریاست خود، به چند دلیل موفق عمل نکرد؛ او در سال هایی که امکانات بود و خیلی نیاز نبود که با دیگر ارگان ها تعامل برقرار کند، خوب کار کرد ولی در ادامه و زمانی که سنش بالاتر رفت و امکانات هم کمتر شد، اصلا عملکرد قابل قبولی نداشت.

وی گفت: رییس این هیات طی سه چهار سال اخیر برای بازدید به یک شهرستان هم نرفت و کار جدیدی هم انجام نداد و به روزمرگی دچار شده بود و در نتیجه دو و میدانی خوزستان که در زمان همین رییس هیات وضعیت خوبی داشت، دچار افت شد.

مدیرکل ورزش و جوانان خوزستان افزود: شهرستان های استان مستعد دو و میدانی هستند و سابقه و پیشینه خیلی خوبی در این رشته داریم که همه این ها پشتوانه یک هیات هستند ولی در دو و میدانی به این مرحله نرسیدیم، چرا که رییس هیات به دلایلی که به آن ها اشاره کردم، دیگر انگیزه لازم را برای کار کردن نداشت.

وی بیان کرد: اعتقادمان این است که دو و میدانی جزو رشته های پایه و پرمدال است و ما هم در استان‌مان استعداد این رشته را داریم و حیف است که در یک رشته پرمدال که استعداد آن را هم داریم، به صفر رسیده باشیم.

کیانی‌زاده در خصوص طولانی‌شدن زمان برگزاری مجمع انتخاب رییس هیات استان، گفت: با توجه به این که اکنون هیات استان رییس ندارد و با سرپرستی اداره می‌شود، به دنبال انتخاب فردی هستم که بتواند به دو و میدانی استان و کشور کمک کند. می توانستم زودتر از این هم یک رییس انتخاب کنم تا هر کسی که ناراضی بود به او بگویم به رییس هیات مراجعه کند ولی به دنبال این هستم که افرادی توانمند کاندیدای احراز این پست شوند تا برای آینده دو و میدانی خوزستان سرمایه‌گذاری کنیم و این دلیل طولانی شدن مدت سرپرستی هیات استان است. دلسوزانه به دنبال این هستم که وضعیت این رشته به سرانجام برسد.

وی بیان کرد: ما برای تمام هیات ها جلسات هدف‌گذاری برگزار می‌کنیم و برای رشته‌های پرمدال مانند دو و میدانی برنامه بیشتری داریم و مطمئن باشید زمانی که رییس این هیات مشخص شد، با توجه به این که زیرساخت‌ها و استعدادهای آن را هم در استان داریم، برای این رشته برنامه‌ریزی لازم صورت می‌گیرد. به هر حال نیاز اول این رشته یک مدیر قوی است که امیدوارم با صبر و حوصله به هدف نهایی برسیم.

آن چه در ظاهر و باطن دو و میدانی خوزستان دیده می شود، نشان از عدم مدیریت، بی ثباتی، از بین رفتن جایگاه این رشته و بی‌میلی علاقه مندان برای آمدن به سمت این رشته است.

البته رشته مادر در خوزستان با مشکلی حادتر که تبدیل به یک معضل شده نیز دست و پنجه نرم می کند و آن هم رها کردن این رشته از سوی قهرمانان آن است.

پر واضح است که مسوولان ورزش خوزستان باید هر چه سریع‌تر آستین همت را بالا بزنند و برای احیای این رشته، کاری کنند و آن چه در وهله نخست می تواند به دو و میدانی خوزستان کمک کند، انتخاب رییس هیات و کم کردن حواشی بسیار زیاد این رشته است.

دو و میدانی خوزستان دیگر رمقی برای دویدن ندارد؛ هیاهو را به پیست های دو و میدانی بازگردانید.