مونده علی محبی متولد ۱۳۴۲ است، او را همه با نام "مهربون" می شناسند و علت این نامگذاری و مشهور شدنش دلسوزی او برای پرنده هاست.
خودش می گوید در گذشته یک موتور داشته که چند سال پیش توسط نیروی انتظامی توقیف می شود و همان جا نیت می کند که در صورتی که بدون زحمت موتورش را پس بگیرد صدقه دهد. مدتی بعد از توقیف موتورش، توانست بی دردسر آن را بدست آورد و یک روز در مسیری که طی می نموده، روی پل سفید پرنده ها را می بیند و تصمیم می گیرد که بجای صدقه دادن، به پرنده ها غذا دهد و از همان روز تاکنون هر روز برای پرنده ها غذا برده است. او برای این کار هر روز صبح سراغ نانوایی ها، ساندویچ فروشی ها و سطل های زباله می رود و بعد از جمع آوری تکه های نان بسمت پل سفید می رود تا از روی پل نان ها را برای پرنده ها و ماهی ها بیندازد. طبقه گفته خودش، آرامشی را که از این کار بدست می آورد در هیچ کار دیگری نصیبش نمی شود و می گوید پرنده ها او را می شناسند و هر روز برای گرفتن سهمشان نزدش می روند.
مهربون اعتقاد دارد که غریبه ها نسبت به فامیل هایش محبت بیشتری به او کرده اند ، او شب ها در خیابان می خوابد و می گوید تابستان را می تواند تحمل کند ولی تحمل شب های زمستان برایش سخت تر است هرچند به عشق پرنده ها روزها برایش آسان تر می گذرند. آرزوی مهربون این است که بتواند روزی یک نانوایی دایر کند تا از طریق آن هم درآمدی برای خود کسب کند و هم بتواند برای پرنده ها نان تهیه کند و دوست دارد بعد از مرگش، کسی راهش را ادامه دهد.