منطقه خسرج دارای تالاب‌هایی با آب راکد و باز و گیاهان کوتاه و سرسبز است که در هنگام تابش آفتاب، رنگین‌کمانی از زیبایی‌های بصری را در معرض نگاه‌های رهگذران می‌گذارد.

شاید منطقه خسرج در شهرستان شوش را بتوان زیباترین مناطق مجهول‌ مانده در خوزستان دانست.

جاذبه‌های طبیعی این منطقه از غرب کرخه، می‌تواند چشم هر بیننده‌ای را مجذوب خود کند.

با این وجود زیبایی‌های طبیعی و بکر این منطقه مورد غفلت مسئولان واقع شده است، زیبایی‌هایی که همه‌ساله میزبان گونه‌های مختلف پرندگان از خارج و داخل کشور است.

لک‌لک، مرغابی، اردک‌ و اردک مرمری، غاز و حواصیل از مناطق شمالی کشور و پرنده هوبره نیز از کشورهای روسیه و تاجیکستان برای زمستان‌‌گذرانی به این منطقه از غرب‌ کرخه مهاجرت می‌کنند.

انواع تالاب‌ها تقریبا در هر منطقه از خوزستان یافت می‌شوند. منطقه خسرج نیز دارای تالاب‌هایی با آب راکد و باز و گیاهان کوتاه است که در هنگام تابش آفتاب رنگین‌کمانی از زیبایی‌های بصری را رقم می‌زند.

 مراتع سرسبز حاشیه این تالاب‌ها محلی مناسب برای چرایِ‌دام در منطقه خسرج است، به‌نحوی که می‌توان آن را مدلی مناسب برای چرای‌گوسفند به شمار‌ آورد.

این منطقه که از توابع بخش شاوور شهرستان شوش در استان خوزستان است در دهستان سیدعباس قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1385، جمعیت آن 761 نفر بوده‌ است.

این منطقه به‌دلیل مجاورت با کرخه، نیمه‌ دوم هر سال را در معرض سیلاب به‌سر می‌برد.

اردیبهشت سال 1392 بود که بارش شدید و پنج روزه، باعث سیلاب در منطقه خسرج شد.

شدت این سیلاب، مسیر ارتباطی پنج روستای خسرج در بخش شاوور را قطع کرد، به‌گونه‌ای که امدادرسانی تنها از طریق بالگرد به‌ این روستاها امکان‌پذیر بود.

با این‌وجود، خسرج همراه با مناطق دیگر غرب کرخه را می‌توان قطب‌ کشاورزی استان‌ خوزستان عنوان‌ کرد.

در این منطقه علاوه بر انواع صیفی‌جات، مزارع‌ِ ذرت، گندم، ماش، چغندر، نواع سبزی و میوه نیز کاشت می‌شود.

روستا به‌عنوان یک مکان اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، زیستگاه جماعتی از مردم در خارج از محدوده شهرهاست که دارای هویت‌تاریخی، جغرافیایی و فرهنگی مخصوص به‌خود است.

کارشناسان معتقدند که اگر در‌ کنار جاذبه‌های طبیعی روستایی، تسهیلات و فرصت‌های تفریحی در نواحی روستایی را فراهم کرد می‌توان به توریسم‌ روستایی در راستای توسعه‌ پایدار جوامع محلی امیدوار بود.