بعد از ساخت و بهره‌برداری از سد و نیروگاه کارون 3 در این شهرستان شاید همه مردم این منطقه تصوری از پایان مشکل کم‌آبی و قطعی‌های مکرر آب شهرستان در ساعات مختلف در گوشه ذهن خود می‌پروراندند.

کوچ اجباری مردم بالادست دریاچه این سد با داشتن میلیون‌ها متر مکعب آب از یک‌سو و ادامه داشتن تشنگی و کم‌آبی در شهر ایذه در چند کیلومتری نزدیک این سد و دریاچه از سوی دیگر به یکی از دل مشغولی‌های مردم این شهرستان تبدیل شد.

با اینکه وعده‌های مکرر نمایندگان مجلس در دو دوره گذشته هم نتوانست پای آب را به ایذه باز کند، ولی باز هم مردم این شهرستان برای جریان آب 24 ساعته در لوله‌های خانه و رهایی از تانکرهای ذخیره آب پشت بام به آینده و وعده‌های بعدی توسط مسئولان مختلف امیدوار هستند.

این‌ روزها با گذر از روی دریاچه این سد خطوطی با رنگ‌های روشن و تیره در کنار تپه‌های اطراف چشم هر مسافری را به‌سمت خود می‌کشاند، چندین خط حاصله، نشان‌دهنده میزان ارتفاع آب از زمان آب‌گیری سد در سال بهره‌برداری تا امروز و میزان کم شدن ارتفاع آن را به‌نمایش می‌گذارد، زمانی که شاید به یک‌دهه نیز نرسد.

کاهش سطح آب تا حدود 12 متر در دریاچه‌ای با چند کیلومتر عرض نشان از تبخیر آبی دارد که بدون استفاده در پشت دیواره غول پیکر سد بتنی به هدر رفته است، ولی آب همچنان تنها راه روستاهای شیوند، غریبی‌ها، سادات حسینی و... است.

*لزوم توجه به انتقال آب از سد کارون 3 به ایذه و جلوگیری از حفر چاه

دبیر انجمن دوست‌داران طبیعت و محیط زیست ایذه در این راستا اظهار کرد: ساختار زمین‌شناسی و ذخایر زیرزمینی آب ایذه که طی سالیان متمادی شکل گرفته، یک مزیت و پس‌انداز طبیعی و محیط زیستی است که در طول این سال‌ها به اشتباه برداشت شده و کسانی که سیاستگذار و برنامه‌ریز شهرستان بوده‌اند، هیچ دیدگاه محیط زیست و آینده‌نگرانه‌ای در راستای شرایط اقلیمی ایران و شهرستان ایذه نداشته‌اند.

هژیر کیانی افزود: پیش‌بینی‌ها و فرضیه‌های محتمل کارشناسان درخصوص کاهش بارش‌ها و آورد رودخانه‌ها یک موضوع مهم است که می‌بایست پیش از آنکه دیر شود، به آن توجه کنیم و هر چه زودتر دست از برداشت ذخایر زیر زمینی برداریم.

وی با بیان اینکه ذخایر زیرزمینی یک ذخیره استراتژیک است، اضافه کرد: این ذخایر می‌تواند در سال‌های احتمالی خشکسالی نجات‌بخش حیات منطقه و شهر ایذه باشد که متاسفانه این نوع رفتار ما با ثروت‌های عمومی در هیچ منطق و رفتار محیط زیستی و علمی جای نمی‌گیرد.

کیانی ادامه داد: در حالی که آب‌های سطحی هدر رفته و تبخیر می‌شوند از ذخایر زیر زمینی استفاده می‌کنیم، بر آوردها نشان می‌دهد میزان تبخیر دریاچه‌های سد کارون 3 و 4 بیش از 10 برابر مصرف آب آشامیدنی شهرستان ایذه بوده و عدم استفاده از این آب‌ها یک فاجعه است.

این کارشناس مسائل زیستی خاطرنشان کرد: پیش از آنکه دیر شود، از استاندار و فرماندار شهرستان می‌خواهیم این موضوع و انتقال آب از دریاچه را در اولویت‌های خود در جهت خدمت‌رسانی به‌مردم قرار دهند، زیرا که این اقدام به معنی کمک به امنیت پایدار منطقه است.

کیانی با بیان اینکه می‌توان در بحث دفاع غیرعامل زیستی به اولویت قراردادن انتقال آب از دریاچه کارون 3 پرداخت، اضافه کرد: تداوم استفاده از ذخایر، ضربات و خسارات جبران‌ناپذیر به حیات آینده ایذه و نسل‌های بعدی است که ما آب میلیون‌ها سال ذخیره شده را به این شکل هدر دهیم، در حالی که با اعتباری ناچیز و در یک عملیات اجرایی چند ماهه می‌توان آب آشامیدنی مردم را از دریاچه سد تامین کرد.

وی ادامه داد: تامین آب شرب از دریاچه‌ها در همه‌جا رایج بوده، آب در این حوزه از کیفیتی به مراتب بالاتر از آب چاه‌های ایذه برخوردار است و اینکه در حال حاضر حکایت ما و استفاده از آب‌های زیرزمینی که هنوز افزایش چاه‌ها ادامه دارد مانند کسی است که به‌جای استفاده از حقوق روزمره از پس‌اندازهای بانکی ارتزاق می‌کند.

وی در پایان با انتقاد از سیاست‌های سازمان آب استان و شهرستان ایذه گفت: چگونه است که مسئولان برای راحتی کار خود اقدام به حفر چاه می‌کنند بدون اینکه به نیازهای نسل‌های آینده و موقعیت استراتژیک آب‌های زیرزمینی ایذه توجه کنند؟!